Wasilij Żylin: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja |
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ) |
||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Miał wykształcenie podstawowe, pracował w [[kołchoz]]ie, później na budowach w [[Jarosław (Rosja)|Jarosławiu]] i [[Omsk]]u. Od 1937 do 1940 służył w [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], we wrześniu 1939 brał udział w [[agresja ZSRR na Polskę|ataku na Polskę]], później w [[wojna zimowa|wojnie z Finlandią]]. Po zwolnieniu do rezerwy pracował w różnych zakładach w Jarosławiu i Omsku, w grudniu 1941 ponownie został powołany do armii i w 1942 skierowany na front [[front wschodni (II wojna światowa)|wojny z Niemcami]]. Był starszyną kompanii 199 gwardyjskiego pułku piechoty 67 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 6 Gwardyjskiej Armii [[1 Front Nadbałtycki|1 Frontu Nadbałtyckiego]]. Wyróżnił się podczas walk w [[obwód witebski|obwodzie witebskim]] przy forsowaniu Zachodniej [[Dźwina|Dźwiny]] oraz w walkach na przyczółku. W nocy na 25 czerwca 1944 wraz z grupą żołnierzy przeprawił się na zachodni brzeg Dźwiny k. wsi Buj w [[rejon bieszenkowicki|rejonie bieszenkowickim]] w obwodzie witebskim, gdzie zdobył i utrzymał przyczółek, odpierając pięć kontrataków wroga i zadając mu duże straty<ref>http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=10799</ref>. W 1946 został zdemobilizowany, później pracował w rejonowym oddziale kultury fizycznej i sportu w Stawropolu nad Wołgą (obecnie Togliatti), należał do [[WKP(b)]]. Jego imieniem nazwano ulicę w Togliatti. |
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Miał wykształcenie podstawowe, pracował w [[kołchoz]]ie, później na budowach w [[Jarosław (Rosja)|Jarosławiu]] i [[Omsk]]u. Od 1937 do 1940 służył w [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], we wrześniu 1939 brał udział w [[agresja ZSRR na Polskę|ataku na Polskę]], później w [[wojna zimowa|wojnie z Finlandią]]. Po zwolnieniu do rezerwy pracował w różnych zakładach w Jarosławiu i Omsku, w grudniu 1941 ponownie został powołany do armii i w 1942 skierowany na front [[front wschodni (II wojna światowa)|wojny z Niemcami]]. Był starszyną kompanii 199 gwardyjskiego pułku piechoty 67 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 6 Gwardyjskiej Armii [[1 Front Nadbałtycki|1 Frontu Nadbałtyckiego]]. Wyróżnił się podczas walk w [[obwód witebski|obwodzie witebskim]] przy forsowaniu Zachodniej [[Dźwina|Dźwiny]] oraz w walkach na przyczółku. W nocy na 25 czerwca 1944 wraz z grupą żołnierzy przeprawił się na zachodni brzeg Dźwiny k. wsi Buj w [[rejon bieszenkowicki|rejonie bieszenkowickim]] w obwodzie witebskim, gdzie zdobył i utrzymał przyczółek, odpierając pięć kontrataków wroga i zadając mu duże straty<ref>{{Cytuj | url=http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=10799 | tytuł=Герой Советского Союза Жилин Василий Иванович :: Герои страны<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.warheroes.ru | data dostępu=2020-07-09}}</ref>. W 1946 został zdemobilizowany, później pracował w rejonowym oddziale kultury fizycznej i sportu w Stawropolu nad Wołgą (obecnie Togliatti), należał do [[WKP(b)]]. Jego imieniem nazwano ulicę w Togliatti. |
||
== Odznaczenia == |
== Odznaczenia == |
||
Wersja z 21:21, 9 lip 2020
 starszyna
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 sierpnia 1915 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1937-1940, 1941-1946 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
199 gwardyjski pułk piechoty 67 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 6 Gwardyjskiej Armii |
| Główne wojny i bitwy |
agresja ZSRR na Polskę, wojna zimowa, wielka wojna ojczyźniana |
| Odznaczenia | |
  
| |
Wasilij Iwanowicz Żylin (ros. Василий Иванович Жилин, ur. 20 sierpnia 1915 we wsi Wierchnije Biełozierki obecnie w rejonie stawropolskim w obwodzie samarskim, zm. 24 lipca 1947 w Stawropolu nad Wołgą) – radziecki wojskowy, starszyna, Bohater Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Miał wykształcenie podstawowe, pracował w kołchozie, później na budowach w Jarosławiu i Omsku. Od 1937 do 1940 służył w Armii Czerwonej, we wrześniu 1939 brał udział w ataku na Polskę, później w wojnie z Finlandią. Po zwolnieniu do rezerwy pracował w różnych zakładach w Jarosławiu i Omsku, w grudniu 1941 ponownie został powołany do armii i w 1942 skierowany na front wojny z Niemcami. Był starszyną kompanii 199 gwardyjskiego pułku piechoty 67 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 6 Gwardyjskiej Armii 1 Frontu Nadbałtyckiego. Wyróżnił się podczas walk w obwodzie witebskim przy forsowaniu Zachodniej Dźwiny oraz w walkach na przyczółku. W nocy na 25 czerwca 1944 wraz z grupą żołnierzy przeprawił się na zachodni brzeg Dźwiny k. wsi Buj w rejonie bieszenkowickim w obwodzie witebskim, gdzie zdobył i utrzymał przyczółek, odpierając pięć kontrataków wroga i zadając mu duże straty[1]. W 1946 został zdemobilizowany, później pracował w rejonowym oddziale kultury fizycznej i sportu w Stawropolu nad Wołgą (obecnie Togliatti), należał do WKP(b). Jego imieniem nazwano ulicę w Togliatti.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (24 marca 1945)
- Order Lenina
- Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
I medale.
Przypisy
- ↑ Герой Советского Союза Жилин Василий Иванович :: Герои страны [online], www.warheroes.ru [dostęp 2020-07-09].