Michał III Metystes: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m +tytulatura, WP:SK |
m drobne techniczne |
||
Linia 43: | Linia 43: | ||
== Rządy == |
== Rządy == |
||
[[Plik:ByzantineEmpire867AD3.PNG|left|thumb|250px|Cesarstwo Bizantyńskie w roku [[867]]]] |
[[Plik:ByzantineEmpire867AD3.PNG|left|thumb|250px|Cesarstwo Bizantyńskie w roku [[867]]]] |
||
W roku [[856]] Michał wraz ze swoim wujem [[Bardas]]em przeprowadził przewrót pałacowy, w wyniku którego Teodora została wysłana do klasztoru, a Bardas zyskał znaczne wpływy, ostatecznie zostając mianowany współcesarzem w maju [[862]]. W związku z zamiłowaniem Michała do pijatyk i innych rozrywek, to Bardas zajmował się zarządzaniem imperium. Z jego inicjatywy odnowiono uniwersytet w [[Konstantynopol]]u, przyczynił się on do odparcia najazdu [[Rusini|Rusinów]] na [[Konstantynopol]] w roku [[860]]. W [[863]] roku wysłał [[Cyryl i Metody|Cyryla i Metodego]] w misji chrystianizacyjnej na [[Morawy]]; umocnił wpływy Bizancjum na Bałkanach m.in. poprzez chrzest władcy [[Bułgaria|Bułgarii]] w [[864]] roku<ref group="uwaga" name="uwaga1">data ta nie jest pewna – istnieje dokument mówiący o roku 866</ref>. Właśnie działalność Bardasa, przypadająca na okres panowania Michała jest uznawana za początek<ref>{{cytuj książkę | |
W roku [[856]] Michał wraz ze swoim wujem [[Bardas]]em przeprowadził przewrót pałacowy, w wyniku którego Teodora została wysłana do klasztoru, a Bardas zyskał znaczne wpływy, ostatecznie zostając mianowany współcesarzem w maju [[862]]. W związku z zamiłowaniem Michała do pijatyk i innych rozrywek, to Bardas zajmował się zarządzaniem imperium. Z jego inicjatywy odnowiono uniwersytet w [[Konstantynopol]]u, przyczynił się on do odparcia najazdu [[Rusini|Rusinów]] na [[Konstantynopol]] w roku [[860]]. W [[863]] roku wysłał [[Cyryl i Metody|Cyryla i Metodego]] w misji chrystianizacyjnej na [[Morawy]]; umocnił wpływy Bizancjum na Bałkanach m.in. poprzez chrzest władcy [[Bułgaria|Bułgarii]] w [[864]] roku<ref group="uwaga" name="uwaga1">data ta nie jest pewna – istnieje dokument mówiący o roku 866</ref>. Właśnie działalność Bardasa, przypadająca na okres panowania Michała jest uznawana za początek<ref>{{cytuj książkę |autor= Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona |inni= |tytuł= Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza|wydanie= |tom= 4|wydawca= Oficyna Wydawnicza FOGRA|miejsce= |rok= 2005|isbn= 83-85719-85-7|strony=461}}</ref> tzw. ''renesansu macedońskiego'', chociaż dopiero następny cesarz założył dynastię macedońską. Bardas został zamordowany przez kolejnego carskiego faworyta [[Bazyli I Macedończyk|Bazylego]] w roku [[866]], podczas przygotowań do odbicia [[Kreta|Krety]] spod panowania [[Arabowie|arabskiego]]. |
||
[[Plik:Solidus-Michael III-sb1686.jpg|thumb|250px|[[Solid]] z czasu regencji Teodory (Cesarzowa Teodora po lewej, po prawej Michał III (mniejsza postać) i jego siostra Tekla)]] |
[[Plik:Solidus-Michael III-sb1686.jpg|thumb|250px|[[Solid]] z czasu regencji Teodory (Cesarzowa Teodora po lewej, po prawej Michał III (mniejsza postać) i jego siostra Tekla)]] |
||
Wersja z 23:49, 3 sie 2020
Michał III na rycinie | |
Cesarz bizantyński | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia |
9 lub 10 stycznia 833 |
Data i miejsce śmierci |
23 lub 24 września 867 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Michał III Metystes (gr. Μιχαήλ Γ΄, Mikhaēl III; 9 lub 10 stycznia 833 roku w Konstantynopolu – 23 lub 24 września 867 roku, tamże) – cesarz bizantyński od 842, ostatni z dynastii amoryjskiej.
Młodość
Drugi syn cesarza Teofila i cesarzowej Teodory. Koronowany w 842 roku, początkowo pozostawał bez rzeczywistego wpływu na sprawy państwowe, ponieważ regencję nad nim sprawowała jego matka Teodora.
Rządy
W roku 856 Michał wraz ze swoim wujem Bardasem przeprowadził przewrót pałacowy, w wyniku którego Teodora została wysłana do klasztoru, a Bardas zyskał znaczne wpływy, ostatecznie zostając mianowany współcesarzem w maju 862. W związku z zamiłowaniem Michała do pijatyk i innych rozrywek, to Bardas zajmował się zarządzaniem imperium. Z jego inicjatywy odnowiono uniwersytet w Konstantynopolu, przyczynił się on do odparcia najazdu Rusinów na Konstantynopol w roku 860. W 863 roku wysłał Cyryla i Metodego w misji chrystianizacyjnej na Morawy; umocnił wpływy Bizancjum na Bałkanach m.in. poprzez chrzest władcy Bułgarii w 864 roku[a]. Właśnie działalność Bardasa, przypadająca na okres panowania Michała jest uznawana za początek[1] tzw. renesansu macedońskiego, chociaż dopiero następny cesarz założył dynastię macedońską. Bardas został zamordowany przez kolejnego carskiego faworyta Bazylego w roku 866, podczas przygotowań do odbicia Krety spod panowania arabskiego.
Polityka zagraniczna
Praktycznie przez cały okres rządów, Michał III zmuszony był walczyć z zagrożeniem arabskim. Pomimo jego wysiłków, najeźdźcy opanowali Sycylię oraz wylądowali w południowej Italii. Równolegle walki z Arabami trwały w Azji Mniejszej. W roku 859 cesarz wraz z Bardasem kierował wyprawą na Samosatę, zakończoną powodzeniem[2]. Za panowania tego władcy, po raz pierwszy Rusowie najechali na Konstantynopol (860 rok), zmuszając Michała do przerwania kampanii na wschodzie i kierowania obroną stolicy.
Zamach
Pijany cesarz został zamordowany w wyniku rewolucji pałacowej we wrześniu 867 roku. Jej efektem był upadek dynastii amoryjskiej, oraz dojście do władzy Bazylego I.
Życie rodzinne
Jego żoną była Eudokia Dekapolitissa, ale nie miał z nią żadnych dzieci.
Uwagi
- ↑ data ta nie jest pewna – istnieje dokument mówiący o roku 866
Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona: Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza. T. 4. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 461. ISBN 83-85719-85-7.
- ↑ Georg Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. Warszawa: PWN, 1968, s. 201.
Bibliografia
- Aleksander Krawczuk, Poczet Cesarzy Bizantyjskich, Warszawa: Iskry, 2006, ISBN 83-244-0025-7, ISBN 978-83-244-0025-6, OCLC 749138189 .
- Georg Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. Warszawa: PWN, 1968.
- Benedykt Zientara, Historia Powszechna Średniowiecza, Wyd. 9, Warszawa: TRIO, 2006, ISBN 978-83-7436-092-0, OCLC 749298073 .
- Historia Świata 800-1000-Furia Normanów tekst Stephen G. Hyslop; Warszawa Amber 1999 ISBN 83-7169-904-2