Niels Stary: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano link
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam parametry opisujące autorów w szablonach cytowania
Linia 46: Linia 46:
Pierwsze 25 lat rządów Nielsa przebiegło spokojnie i pokojowo. Współpraca króla z kościołem (reprezentowanym wówczas przez [[arcybiskup]]a [[Asser (arcybiskup Lund)|Assera]]) układała się bardzo dobrze, Niels m.in. zarządził na rzecz kościoła [[dziesięcina|dziesięcinę]].
Pierwsze 25 lat rządów Nielsa przebiegło spokojnie i pokojowo. Współpraca króla z kościołem (reprezentowanym wówczas przez [[arcybiskup]]a [[Asser (arcybiskup Lund)|Assera]]) układała się bardzo dobrze, Niels m.in. zarządził na rzecz kościoła [[dziesięcina|dziesięcinę]].


W tym czasie syn Eryka Dobrego, [[Kanut Lavard]], zdobył wysoką pozycję polityczną w [[Szlezwik]]u. Syn Nielsa, [[Magnus Silny]] (''Magnus den Stærke''), poczuł się tym faktem zagrożony i uznał Kanuta za swojego konkurenta do tronu. W styczniu 1131<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona|imię= |autor link= |inni= |tytuł= Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza|wydanie= |tom= 4|wydawca= Oficyna Wydawnicza FOGRA|miejsce= |rok= 2005|strony= 443|isbn= 83-85719-85-7}}</ref> zaprosił Kanuta na przyjacielskie spotkanie w [[Ringsted]], gdzie podstępnie go zamordował. Morderstwo to spowodowało wieloletnią wojnę domową między Nielsem i Magnusem z jednej strony a [[Eryk II Pamiętny|Erykiem Pamiętnym]], bratem Kanuta z drugiej. W 1133 papież [[Innocenty II]] odebrał niezależność kościołowi duńskiemu, i przekazał go pod władzę arcybiskupa [[Hamburg]]a i [[Brema|Bremy]]. Konsekwencją tego było odwrócenie się arcybiskupa Assera od króla i poparcie Eryka Pamiętnego.
W tym czasie syn Eryka Dobrego, [[Kanut Lavard]], zdobył wysoką pozycję polityczną w [[Szlezwik]]u. Syn Nielsa, [[Magnus Silny]] (''Magnus den Stærke''), poczuł się tym faktem zagrożony i uznał Kanuta za swojego konkurenta do tronu. W styczniu 1131<ref>{{Cytuj |redaktor=Maciej Salamon |tytuł=Wielka Historia Świata |wolumin=4. ''Kształtowanie średniowiecza'' |wydawca=Oficyna Wydawnicza FOGRA |miejsce=Kraków |data=2005 |isbn=83-85719-85-7 |s=443}}</ref> zaprosił Kanuta na przyjacielskie spotkanie w [[Ringsted]], gdzie podstępnie go zamordował. Morderstwo to spowodowało wieloletnią wojnę domową między Nielsem i Magnusem z jednej strony a [[Eryk II Pamiętny|Erykiem Pamiętnym]], bratem Kanuta z drugiej. W 1133 papież [[Innocenty II]] odebrał niezależność kościołowi duńskiemu, i przekazał go pod władzę arcybiskupa [[Hamburg]]a i [[Brema|Bremy]]. Konsekwencją tego było odwrócenie się arcybiskupa Assera od króla i poparcie Eryka Pamiętnego.


4 czerwca 1134 doszło między przeciwnikami do bitwy pod [[Fodevig]] w [[Skania|Skanii]]. Bitwa skończyła się całkowitą klęską Nielsa i Magnusa. Król zbiegł do [[Szlezwik]]u, gdzie został zamordowany 25 czerwca 1134. Na tron Danii wstąpił [[Eryk II Pamiętny]].
4 czerwca 1134 doszło między przeciwnikami do bitwy pod [[Fodevig]] w [[Skania|Skanii]]. Bitwa skończyła się całkowitą klęską Nielsa i Magnusa. Król zbiegł do [[Szlezwik]]u, gdzie został zamordowany 25 czerwca 1134. Na tron Danii wstąpił [[Eryk II Pamiętny]].

Wersja z 23:21, 28 sie 2020

Niels Stary
Ilustracja
król Danii
Okres

od 1104
do 25 czerwca 1134

Dane biograficzne
Dynastia

Estrydsenidzi

Data urodzenia

ok. 1064

Data śmierci

25 czerwca 1134

Ojciec

Swen II Estrydsen

Żona

1. Małgorzata Fredkulla,
2. Ulvhild

Dzieci

z Małgorzatą:
Inge,
Magnus Silny

Niels Stary[1], (ur. ok. 1064 – zm. 25 czerwca 1134) – król Danii w latach 1104–1134.

Dokładna data urodzenia króla nie jest znana.

Niels na tron wstąpił po śmierci swojego brata Eryka Dobrego, który zginął na Cyprze podczas pielgrzymki. Co prawda w swoim testamencie Eryk na następcę i na regenta na czas swej nieobecności wyznaczył swego syna Haralda Włócznię, jednak możni siłą wymogli wybór Nielsa, syna Swena Estrydsena.

W 1104 Niels poślubił Małgorzatę, córkę szwedzkiego króla Inge Starszego, wdowę po królu Norwegii Magnusie III. Małgorzatę nazwano Fredkulla (dziewica pokoju), być może z powodu jej intensywnych starań o zgodne stosunki między licznymi dziećmi Swena Estrydsena. Drugą żoną Nielsa została Ulfhilda, wdowa po królu szwedzkim Inge II Młodszym.

Pierwsze 25 lat rządów Nielsa przebiegło spokojnie i pokojowo. Współpraca króla z kościołem (reprezentowanym wówczas przez arcybiskupa Assera) układała się bardzo dobrze, Niels m.in. zarządził na rzecz kościoła dziesięcinę.

W tym czasie syn Eryka Dobrego, Kanut Lavard, zdobył wysoką pozycję polityczną w Szlezwiku. Syn Nielsa, Magnus Silny (Magnus den Stærke), poczuł się tym faktem zagrożony i uznał Kanuta za swojego konkurenta do tronu. W styczniu 1131[2] zaprosił Kanuta na przyjacielskie spotkanie w Ringsted, gdzie podstępnie go zamordował. Morderstwo to spowodowało wieloletnią wojnę domową między Nielsem i Magnusem z jednej strony a Erykiem Pamiętnym, bratem Kanuta z drugiej. W 1133 papież Innocenty II odebrał niezależność kościołowi duńskiemu, i przekazał go pod władzę arcybiskupa Hamburga i Bremy. Konsekwencją tego było odwrócenie się arcybiskupa Assera od króla i poparcie Eryka Pamiętnego.

4 czerwca 1134 doszło między przeciwnikami do bitwy pod Fodevig w Skanii. Bitwa skończyła się całkowitą klęską Nielsa i Magnusa. Król zbiegł do Szlezwiku, gdzie został zamordowany 25 czerwca 1134. Na tron Danii wstąpił Eryk II Pamiętny.

Przypisy

  1. duńskie imię Niels w jęz. polskim to Mikołaj
  2. Maciej Salamon (red.), Wielka Historia Świata, t. 4. Kształtowanie średniowiecza, Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 443, ISBN 83-85719-85-7.