Jarmark: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+link do ujednoznacznienia
Linia 1: Linia 1:
{{inne znaczenia|historii|[[Jarmark (program telewizyjny)]] i [[Jarmark (tygodnik)]]}}
{{inne znaczenia}}
[[Plik:Jarmark Świętojański Poznań 2007 RB1.JPG|thumb|[[Jarmark Świętojański (Poznań)|Jarmark Świętojański w Poznaniu]] w [[2007]] roku.]]
[[Plik:Jarmark Świętojański Poznań 2007 RB1.JPG|thumb|[[Jarmark Świętojański (Poznań)|Jarmark Świętojański w Poznaniu]] w [[2007]] roku.]]
[[Plik:Lublin plac zamkowy jarmark.jpg|thumb|[[Zamek w Lublinie|Plac Zamkowy]] w [[Lublin]]ie podczas [[Jarmark Jagielloński w Lublinie|Jarmarku Jagiellońskiego]].]]
[[Plik:Lublin plac zamkowy jarmark.jpg|thumb|[[Zamek w Lublinie|Plac Zamkowy]] w [[Lublin]]ie podczas [[Jarmark Jagielloński w Lublinie|Jarmarku Jagiellońskiego]].]]

Wersja z 20:13, 2 wrz 2020

Jarmark Świętojański w Poznaniu w 2007 roku.
Plac Zamkowy w Lublinie podczas Jarmarku Jagiellońskiego.

Jarmark (niem. Jahrmarkttarg doroczny) – rodzaj targu średniowiecznego o znaczeniu ponadlokalnym, będącego centrum wymiany towarów handlu dalekosiężnego.

Historia

W średniowieczu była to jedna z podstawowych form wolnego handlu, głównie hurtowego. Jarmarki organizowano corocznie w stałych terminach, najczęściej przy okazji święta kościelnego. Przywileje świeckie i kościelne gwarantowały kupcom bezpieczeństwo osobiste i nienaruszalność mienia (pokój jarmarczny, pokój królewski, pax Dei), a miejscowe władze miały obowiązek ograniczyć na czas jarmarku cechowy monopol sprzedaży i nadzorować prawidłowość dokonywanych transakcji (miary, wagi, ceny). Jarmarki trwały od 1-2 dni do 2 tygodni. Niekiedy na jarmarkach czas ten dzielono na terminy wystawiania towarów, zawierania umów i rozliczania zobowiązań. Masowy napływ na jarmarki kupców i klientów przyczyniał się do rozkwitu miast jarmarcznych. Od początku XII wieku funkcjonowały jarmarki, na których wymieniano towary z Bliskiego Wschodu oraz zachodniej i północnej części Europy. Najpopularniejsze były jarmarki szampańskie. Jarmarki pełniły również rolę wystaw i giełd towarowych, a transakcje oparte były głównie na kredycie. Rozwijały się rozmaite formy zobowiązań i spółek handlowych. W XVI wieku wraz z rozwojem komunikacji i pojawieniem się nowych form handlu rola jarmarków znacząco się zmniejszyła.

W Polsce

W Polsce jarmarki upowszechniły się w XIII wieku w Gdańsku i we Wrocławiu, a w wiekach późniejszych we Lwowie, Łucku, Grodnie, Wilnie (głównie produkty leśne); Jarosławiu, Kłecku (sukna), Przemyślu, Przeworsku (woły); Krakowie, Sandomierzu, Kazimierzu Dolnym, Płocku, Toruniu (zboża) i Lublinie (wina węgierskie, zboża, woły).

Na jarmarkach skupowano towary wywożone masowo (szlakami wodnymi i lądowymi) na zachód Europy (zboża, futra, woły, produkty leśne, len). Z zachodniej Europy przywożono sukno, wyroby metalowe, korzenie, wino, dobra luksusowe.

Współcześnie nieliczne istniejące nadal jarmarki mają miejscowy zasięg lub stanowią rodzaj festynu (Jarmark św. Dominika w Gdańsku, Jarmark Jagielloński w Lublinie lub coroczny jarmark odbywający się 15 sierpnia w Skotnikach).

W potocznej polszczyźnie nazwy targ i jarmark używane są zamiennie.

Zobacz też

Bibliografia

  • Encyklopedia Historii Gospodarczej Polski do 1945 roku, Henryk Samsonowicz, Warszawa 1981, t. I, s. 279-281