Czerwona Gwardia (Rosja): Różnice pomiędzy wersjami

Gwardia Czerwona
Красная гвардия
	; Uzbrojony oddział Gwardii Czerwonej w fabryce „Wulkan” w Piotrogrodzie
	Historia
Państwo	Republika Rosyjska; Rosja Radziecka
Sformowanie	1917
Rozformowanie	1918
	Tradycje
Kontynuacja	Armia Czerwona
	Konflikty zbrojne
	Rewolucja październikowa
	Organizacja
Rodzaj wojsk	paramilitarny
Podległość	Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza Rosji (bolszewicy)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 18:42, 18 wrz 2020

Gwardia Czerwona (ros. Красная гвардия) – uzbrojone oddziały robotników biorące udział w rewolucji październikowej 1917 w Rosji.

Po rewolucji lutowej 1917 i obaleniu cesarza Mikołaja II, oddziały Gwardii Czerwonej od kwietnia masowo powstawały w fabrykach, rekrutowane wśród członków partii socjalistycznych i związków zawodowych w których duże wpływy mieli bolszewicy^[1]. W czasie masowych demonstracji antyrządowych w Piotrogrodzie zwanych kryzysem lipcowym, czerwonogwardziści 4 lipca^?/17 lipca 1917 lipca obsadzili kluczowe punkty w mieście (między innymi na dworcach Fińskim i Nikołajewskim)^[2]. Pod koniec sierpnia 1917, gdy przywódca bolszewików Włodzimierz Lenin ukrywał się w Finlandii, generał Ławr Korniłow, głównodowodzący armii rosyjskiej, wysłał wojska z frontu do Piotrogrodu – sytuacja wyglądała na próbę wojskowego puczu i przeszła do historii jako sprawa Korniłowa. Premier Aleksander Kiereński zwrócił się do Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich – w tym do bolszewików – o pomoc, pozwalając rewolucjonistom organizować robotników w Gwardii Czerwonej w celu obrony Piotrogrodu przed wojskiem Korniłowa. Wzmocniło to Gwardię która otrzymała dodatkowe uzbrojenie^[3].

Oddziały Gwardii Czerwonej liczące wówczas około 200 tysięcy osób, razem ze zrewoltowanymi marynarzami i żołnierzami garnizonu piotrogrodzkiego wzięły udział w przewrocie bolszewickim zapoczątkowującym rewolucję październikową, zdobyciu pałacu Zimowego i aresztowaniu ministrów rosyjskiego Rządu Tymczasowego 26 października^?/8 listopada 1917^[1].

Od listopada 1917 Gwardia Czerwona pełniła funkcje policyjne i ochraniała ważne obiekty. W styczniu 1918 została włączona do Armii Czerwonej^[1].

Polacy w Gwardii Czerwonej

Zobacz też kategorię: Żołnierze Gwardii Czerwonej (rosyjskiej)
UWAGA: sugestia dodatkowej zawartości w nieistniejącej kategorii - trzeba poprawić link.

Żołnierzami Gwardii Czerwonej byli między innymi późniejsi generałowie Armii Czerwonej i ludowego Wojska Polskiego Karol Świerczewski, Stanisław Grochoczyński i Aleksander Romeyko.

Galeria

Członkowie jednego z pierwszych oddziałów Gwardii Czerwonej w Piotrogrodzie
Patrol Gwardii Czerwonej na ulicy w Piotrogrodzie przy ognisku
Zmotoryzowany oddział Gwardii Czerwonej w Piotrogrodzie
Członkowie Gwardii Czerwonej odpoczywają w burżuazyjnym mieszkaniu (karykatura)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 845-846. ISBN 83-01-11097-X.
↑ Richard Pipes: Rewolucja rosyjska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994. ISBN 83-01-11521-1.
↑ Richard Pipes: The Russian Revolution: 1899–1919. Londyn: Collins Harvill, 1990. ISBN 978-0-679-73660-8.

[Ency-1] Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 845-846. ISBN 83-01-11097-X.

[2] Richard Pipes: Rewolucja rosyjska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994. ISBN 83-01-11521-1.

[3] Richard Pipes: The Russian Revolution: 1899–1919. Londyn: Collins Harvill, 1990. ISBN 978-0-679-73660-8.

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 8: / Linia 8: @@
  |grafika              = Red Guard Vulkan factory.jpg
  |opis grafiki         = Uzbrojony oddział Gwardii Czerwonej w fabryce „Wulkan” w [[Petersburg|Piotrogrodzie]]
- |państwo              = [[Republika Rosyjska]]
+ |państwo              = [[Republika Rosyjska]]<br />[[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|Rosja Radziecka]]
  |sformowanie          = 1917
  |rozformowanie        = 1918
@@ Linia 34: / Linia 34: @@
 '''Gwardia Czerwona''' ([[Język rosyjski|ros.]] Красная гвардия) – uzbrojone oddziały [[robotnik]]ów biorące udział w [[Rewolucja październikowa|rewolucji październikowej 1917]] w [[Republika Rosyjska|Rosji]].
-Po [[Rewolucja lutowa 1917|rewolucji lutowej 1917]] i obaleniu cesarza [[Mikołaj II Romanow|Mikołaja II]], oddziały Gwardii Czerwonej od kwietnia masowo powstawały w [[fabryka]]ch, rekrutowane wśród członków partii [[Socjalizm|socjalistycznych]] i [[Związek zawodowy|związków zawodowych]] w których duże wpływy mieli [[bolszewicy]]<ref name="Ency">{{Cytuj książkę | nazwisko = | imię = | autor link = | tom = 1 | tytuł = Nowa encyklopedia powszechna PWN | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | rok = 1995 | strony = 845-846 | isbn = 83-01-11097-X}}</ref>. W czasie masowych demonstracji antyrządowych w [[Petersburg|Piotrogrodzie]] zwanych [[Kryzys lipcowy|kryzysem lipcowym]], czerwonogwardziści {{Data|1917-07-17}} lipca obsadzili kluczowe punkty w mieście (między innymi na dworcach [[Dworzec Fiński (Petersburg)|Fińskim]] i [[Dworzec Moskiewski (Petersburg)|Nikołajewskim]])<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Pipes | imię = Richard | autor link = | tytuł = Rewolucja rosyjska | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | rok = 1994 | strony = | isbn = 83-01-11521-1}}</ref>. Pod koniec sierpnia 1917, gdy przywódca bolszewików [[Włodzimierz Lenin]] ukrywał się w [[Wielkie Księstwo Finlandii|Finlandii]], generał [[Ławr Korniłow]], głównodowodzący armii rosyjskiej, wysłał wojska z frontu do Piotrogrodu – sytuacja wyglądała na próbę wojskowego puczu ([[sprawa Korniłowa]]). Premier [[Aleksander Kiereński]] zwrócił się do [[Piotrogrodzka Rada Delegatów Robotniczych i Żołnierskich|Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich]] – w tym do bolszewików – o pomoc, pozwalając rewolucjonistom organizować robotników w Gwardii Czerwonej w celu obrony Piotrogrodu przed wojskiem Korniłowa. Wzmocniło to Gwardię która otrzymała dodatkowe uzbrojenie<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Pipes | imię = Richard | autor link = | tytuł = The Russian Revolution: 1899–1919 | wydawca = Collins Harvill | miejsce = Londyn | rok = 1990 | strony = | isbn = 978-0-679-73660-8}}</ref>. Razem ze zrewoltowanymi marynarzami i żołnierzami garnizonu piotrogrodzkiego oddziały Gwardii Czerwonej liczące wówczas około 200 tysięcy osób wzięły udział w przewrocie bolszewickim zapoczątkowującym rewolucję październikową, zdobyciu [[Pałac Zimowy|pałacu Zimowego]] i aresztowaniu ministrów [[Rząd Tymczasowy Rosji|Rządu Tymczasowego]] {{Data|1917-11-08}}<ref name="Ency" />.
+Po [[Rewolucja lutowa 1917|rewolucji lutowej 1917]] i obaleniu cesarza [[Mikołaj II Romanow|Mikołaja II]], oddziały Gwardii Czerwonej od kwietnia masowo powstawały w [[fabryka]]ch, rekrutowane wśród członków partii [[Socjalizm|socjalistycznych]] i [[Związek zawodowy|związków zawodowych]] w których duże wpływy mieli [[bolszewicy]]<ref name="Ency">{{Cytuj książkę | nazwisko = | imię = | autor link = | tom = 1 | tytuł = Nowa encyklopedia powszechna PWN | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | rok = 1995 | strony = 845-846 | isbn = 83-01-11097-X}}</ref>. W czasie masowych demonstracji antyrządowych w [[Petersburg|Piotrogrodzie]] zwanych [[Kryzys lipcowy|kryzysem lipcowym]], czerwonogwardziści {{Data|1917-07-17}} lipca obsadzili kluczowe punkty w mieście (między innymi na dworcach [[Dworzec Fiński (Petersburg)|Fińskim]] i [[Dworzec Moskiewski (Petersburg)|Nikołajewskim]])<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Pipes | imię = Richard | autor link = | tytuł = Rewolucja rosyjska | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | rok = 1994 | strony = | isbn = 83-01-11521-1}}</ref>. Pod koniec sierpnia 1917, gdy przywódca bolszewików [[Włodzimierz Lenin]] ukrywał się w [[Wielkie Księstwo Finlandii|Finlandii]], generał [[Ławr Korniłow]], głównodowodzący armii rosyjskiej, wysłał wojska z frontu do Piotrogrodu – sytuacja wyglądała na próbę wojskowego puczu i przeszła do historii jako [[sprawa Korniłowa]]. Premier [[Aleksander Kiereński]] zwrócił się do [[Piotrogrodzka Rada Delegatów Robotniczych i Żołnierskich|Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich]] – w tym do bolszewików – o pomoc, pozwalając rewolucjonistom organizować robotników w Gwardii Czerwonej w celu obrony Piotrogrodu przed wojskiem Korniłowa. Wzmocniło to Gwardię która otrzymała dodatkowe uzbrojenie<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Pipes | imię = Richard | autor link = | tytuł = The Russian Revolution: 1899–1919 | wydawca = Collins Harvill | miejsce = Londyn | rok = 1990 | strony = | isbn = 978-0-679-73660-8}}</ref>.
+Oddziały Gwardii Czerwonej liczące wówczas około 200 tysięcy osób, razem ze zrewoltowanymi marynarzami i żołnierzami garnizonu piotrogrodzkiego  wzięły udział w przewrocie bolszewickim zapoczątkowującym rewolucję październikową, zdobyciu [[Pałac Zimowy|pałacu Zimowego]] i aresztowaniu ministrów rosyjskiego [[Rząd Tymczasowy Rosji|Rządu Tymczasowego]] {{Data|1917-11-08}}<ref name="Ency" />.
 Od listopada 1917 Gwardia Czerwona pełniła funkcje policyjne i ochraniała ważne obiekty. W styczniu 1918 została włączona do [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]<ref name="Ency" />.
@@ Linia 45: / Linia 47: @@
 <center><gallery>
 Plik:First Red Guards in Petrograd, fall 1917 cropped.jpg|Członkowie jednego z pierwszych oddziałów Gwardii Czerwonej w Piotrogrodzie
-Plik:Red Guards patrol at the fire in the street.jpg|Patrol Gwardii Czerwonej w Piotrogrodzie na ulicy przy ognisku
+Plik:Red Guards patrol at the fire in the street.jpg|Patrol Gwardii Czerwonej na ulicy w Piotrogrodzie przy ognisku
 Plik:Red guard unit Petrograd 1917.jpg|Zmotoryzowany oddział Gwardii Czerwonej w Piotrogrodzie
 Plik:Members of red guard at rest in bourgeois flat.jpg|''Członkowie Gwardii Czerwonej odpoczywają w burżuazyjnym mieszkaniu'' (karykatura)