Ö: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
PG (dyskusja | edycje)
m Wycofano edycje użytkownika 5.172.190.88 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Żyrafał.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 1: Linia 1:
{{znak|Ö ö}}
{{znak|Ö ö}}
[[Plik:Skandynawska klawiatura ubt.JPG|thumb|Znak ö na klawiaturze komputera]]
[[Plik:Skandynawska klawiatura ubt.JPG|thumb|Znak ö na klawiaturze komputera]]
'''Ö''', '''Öö''' ('''O''' Diaereza lub '''O''' [[umlaut]]) – [[litera]] [[alfabet łaciński|alfabetu łacińskiego]] użyana między iymi w językach [[język niemiecki|mieckim]], [[Etnolekt wilamowski|wilamowskim]], [[język szwedzki|szwedzkim]], [[język islandzki|islandzkim]], [[język fiński|fińskim]], [[język węgierski|węgierskim]], [[język estoński|estońskim]], [[język turecki|tureckim]], [[język azerski|azerskim]] i wielu alfabetach fonetycznych.
'''Ö''', '''Öö''' ('''O''' Diaereza lub '''O''' [[umlaut]]) – [[litera]] [[alfabet łaciński|alfabetu łacińskiego]] używana między innymi w językach [[język niemiecki|niemieckim]], [[Etnolekt wilamowski|wilamowskim]], [[język szwedzki|szwedzkim]], [[język islandzki|islandzkim]], [[język fiński|fińskim]], [[język węgierski|węgierskim]], [[język estoński|estońskim]], [[język turecki|tureckim]], [[język azerski|azerskim]] i wielu alfabetach fonetycznych.


Oznacza zwykle [[samogłoska|samogłoskę]] [[samogłoska średnia|średnią]] [[samogłoska przednia|przednią]] [[samogłoska zaokrąglona|zaokrągloną]], taką jak [{{IPA|ø}}] i [{{IPA|œ}}].
Oznacza zwykle [[samogłoska|samogłoskę]] [[samogłoska średnia|średnią]] [[samogłoska przednia|przednią]] [[samogłoska zaokrąglona|zaokrągloną]], taką jak [{{IPA|ø}}] lub [{{IPA|œ}}].


W językach, w których nie ma tej litery w regularnym alfabecie (m.in. w polskim), niemiecki znak '''ö''' zastępuje się często [[dwuznak]]iem „oe”.
W językach, w których nie ma tej litery w regularnym alfabecie (m.in. w polskim), niemiecki znak '''ö''' zastępuje się często [[dwuznak]]iem „oe”.


W języku szwedzkim<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Holmes | imię = Philip | tytuł = Swedish: A Comprehensive Grammar | wydawca = Routledge | miejsce = London | data = 2003 | strony = 559 | isbn = 9780415278836 | język = en | nazwisko2 = Hinchliffe | imię2 = Ian}}</ref>, fińskim<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.kielitoimistonohjepankki.fi/haku/aakkoset/ohje/60 | tytuł = Aakkoset | opublikowany = kielitoimistonohjepankki.fi | język = fi | data dostępu = 2020-04-08}}</ref> i islandzkim<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.arnastofnun.is/sites/default/files/2019-02/Stafrof_og_stafrofsrod.pdf | tytuł = Stafróf og stafrófsröð | opublikowany = arnastofnun.is | język = is | data dostępu = 2020-04-08}}</ref> jest osta[tnią literą alfabetu.
W języku szwedzkim<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Holmes | imię = Philip | tytuł = Swedish: A Comprehensive Grammar | wydawca = Routledge | miejsce = London | data = 2003 | strony = 559 | isbn = 9780415278836 | język = en | nazwisko2 = Hinchliffe | imię2 = Ian}}</ref>, fińskim<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.kielitoimistonohjepankki.fi/haku/aakkoset/ohje/60 | tytuł = Aakkoset | opublikowany = kielitoimistonohjepankki.fi | język = fi | data dostępu = 2020-04-08}}</ref> i islandzkim<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.arnastofnun.is/sites/default/files/2019-02/Stafrof_og_stafrofsrod.pdf | tytuł = Stafróf og stafrófsröð | opublikowany = arnastofnun.is | język = is | data dostępu = 2020-04-08}}</ref> jest ostatnią literą alfabetu.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==

Wersja z 09:23, 28 wrz 2020

Ö ö
Znak ö na klawiaturze komputera

Ö, Öö (O Diaereza lub O umlaut) – litera alfabetu łacińskiego używana między innymi w językach niemieckim, wilamowskim, szwedzkim, islandzkim, fińskim, węgierskim, estońskim, tureckim, azerskim i wielu alfabetach fonetycznych.

Oznacza zwykle samogłoskę średnią przednią zaokrągloną, taką jak [ø] lub [œ].

W językach, w których nie ma tej litery w regularnym alfabecie (m.in. w polskim), niemiecki znak ö zastępuje się często dwuznakiem „oe”.

W języku szwedzkim[1], fińskim[2] i islandzkim[3] jest ostatnią literą alfabetu.

Zobacz też

Przypisy

  1. Philip Holmes, Ian Hinchliffe: Swedish: A Comprehensive Grammar. London: Routledge, 2003, s. 559. ISBN 978-0-415-27883-6. (ang.).
  2. Aakkoset. kielitoimistonohjepankki.fi. [dostęp 2020-04-08]. (fiń.).
  3. Stafróf og stafrófsröð. arnastofnun.is. [dostęp 2020-04-08]. (isl.).