Narada: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m int.
Linia 3: Linia 3:
|nazwisko= Frédéric|imię= Louis|autor= |autor link=Louis Frédéric |inni= [[Przemysław Piekarski]] (red.nauk.)|tytuł= Słownik cywilizacji indyjskiej
|nazwisko= Frédéric|imię= Louis|autor= |autor link=Louis Frédéric |inni= [[Przemysław Piekarski]] (red.nauk.)|tytuł= Słownik cywilizacji indyjskiej
|wydanie= 1|wydawca= Wydawnictwo "Książnica"|miejsce= Katowice|rok= 1998|strony= 82|rozdział=Narada
|wydanie= 1|wydawca= Wydawnictwo "Książnica"|miejsce= Katowice|rok= 1998|strony= 82|rozdział=Narada
|tom= 2|seria= Słowniki Encyklopedyczne "Książnicy" |id = |isbn= 83-7132-370-0|oclc= |doi= |cytat= }} </ref>, wędrowny mędrzec ([[ryszi]]), asceta , syn [[Brahma|Brahmy]], wieczny [[brahmaćarja|brahmaćarin]]. Zaliczany jest do grupy [[dewarszi]]ch <ref>{{cytuj książkę
|tom= 2|seria= Słowniki Encyklopedyczne "Książnicy" |id = |isbn= 83-7132-370-0|oclc= |doi= |cytat= }} </ref>, wędrowny mędrzec ([[ryszi]]), asceta, syn [[Brahma|Brahmy]], wieczny [[brahmaćarja|brahmaćarin]]. Zaliczany jest do grupy [[dewarszi]]ch <ref>{{cytuj książkę
|inni= T. Rutkowska (wybór i wstęp)|tytuł= Taniec siedmiu zasłon. Opowiadania
|inni= T. Rutkowska (wybór i wstęp)|tytuł= Taniec siedmiu zasłon. Opowiadania
|url= |wydanie= 1|wydawca= [[Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”|"Czytelnik"]] |miejsce= Warszawa |rok= 1977
|url= |wydanie= 1|wydawca= [[Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”|"Czytelnik"]] |miejsce= Warszawa |rok= 1977

Wersja z 00:24, 5 lis 2020

Narada, Narada muni (Sanskryt: नारद मुनी, nārada munī) – inkarnacja, awatara Wisznu[1], wędrowny mędrzec (ryszi), asceta, syn Brahmy, wieczny brahmaćarin. Zaliczany jest do grupy dewarszich [2]. Podróżując z wynalezionym przez siebie instrumentem - winą - po całym wszechświecie naucza bhaktijogi.

Dzieła

Narada jest autorem Naradapanćaratry, która jest zbiorem pouczeń wedyjskich odnoszących się specyficznie do służby oddania dla Wisznu.

Jest autorytetem w dyskusjach na temat wedanty, Upaniszadów i innej literatury wedyjskiej, wymieniany obok Śrila Wjasadewy[3]

Recepcja w pismach hinduistycznych

Wjasadewa, który zapisał Bhagawatapuranie jest jego uczniem.

Znani uczniowie

Od niego bierze swój początek sampradaja w linii od Brahmy. Inicjował wielu sławnych bhaktów Wisznu, w tym :

Przypisy

  1. Narada. W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998, s. 82, seria: Słowniki Encyklopedyczne "Książnicy". ISBN 83-7132-370-0.
  2. Poroszuram (tł. Elżbieta Walter): Starość Jajatiego. W: Taniec siedmiu zasłon. Opowiadania. T. Rutkowska (wybór i wstęp). Wyd. 1. Warszawa: "Czytelnik", 1977, s. 207.
  3. Stotraratna, 12
  4. Bhagawatapurana
  5. Bhagawatapurana 01.09.06-07