Religia państwowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
nie oficjalnie
Uzupełnienie nadające zdaniu właściwy sens. Bez niego sens końcówki zdania był odwrotny niż powinien być
Linia 2: Linia 2:
'''Religia państwowa''' – [[religia]] wspierana ideowo lub w systemie prawnym, jako jedyna, przez [[państwo]].
'''Religia państwowa''' – [[religia]] wspierana ideowo lub w systemie prawnym, jako jedyna, przez [[państwo]].


Jej struktury wyznaniowe są najczęściej bądź bezpośrednio finansowane przez państwo bądź posiadają przywileje względem innych wyznań. W systemach [[monarchia|monarchicznych]] jest to z reguły religia wyznawana przez panującego [[Monarcha|władcę]]. Nierzadko obowiązują regulacje zakazujące osobom innych wyznań zajmowania określonych stanowisk, sprawowania przez duchownych pewnych funkcji administracyjnych, uprzywilejowania nauki religii państwowej w szkołach.
Jej struktury wyznaniowe są najczęściej bądź bezpośrednio finansowane przez państwo bądź posiadają przywileje względem innych wyznań. W systemach [[monarchia|monarchicznych]] jest to z reguły religia wyznawana przez panującego [[Monarcha|władcę]]. Nierzadko obowiązują regulacje zakazujące osobom innych wyznań zajmowania określonych stanowisk, dotyczące sprawowania przez duchownych pewnych funkcji administracyjnych, uprzywilejowania nauki religii państwowej w szkołach.


W [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] religiami państwowymi są np. [[prawosławie]] w [[Grecja|Grecji]], [[anglikanizm]] w [[Anglia|Anglii]], [[prezbiterianizm]] w [[Szkocja|Szkocji]], [[luteranizm]] w [[Dania|Danii]]. W tych krajach zakazana jest jednak dyskryminacja osób należących do mniejszości wyznaniowych. W 2000 [[Szwecja]] zrezygnowała z [[luteranizm]]u jako religii państwowej - od tej pory osoby rodzące się w Szwecji nie są już domyślnie członkami kościoła, którego głową jest król Szwecji.
W [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] religiami państwowymi są np. [[prawosławie]] w [[Grecja|Grecji]], [[anglikanizm]] w [[Anglia|Anglii]], [[prezbiterianizm]] w [[Szkocja|Szkocji]], [[luteranizm]] w [[Dania|Danii]]. W tych krajach zakazana jest jednak dyskryminacja osób należących do mniejszości wyznaniowych. W 2000 [[Szwecja]] zrezygnowała z [[luteranizm]]u jako religii państwowej - od tej pory osoby rodzące się w Szwecji nie są już domyślnie członkami kościoła, którego głową jest król Szwecji.

Wersja z 15:02, 2 sty 2021

Religia państwowareligia wspierana ideowo lub w systemie prawnym, jako jedyna, przez państwo.

Jej struktury wyznaniowe są najczęściej bądź bezpośrednio finansowane przez państwo bądź posiadają przywileje względem innych wyznań. W systemach monarchicznych jest to z reguły religia wyznawana przez panującego władcę. Nierzadko obowiązują regulacje zakazujące osobom innych wyznań zajmowania określonych stanowisk, dotyczące sprawowania przez duchownych pewnych funkcji administracyjnych, uprzywilejowania nauki religii państwowej w szkołach.

W Unii Europejskiej religiami państwowymi są np. prawosławie w Grecji, anglikanizm w Anglii, prezbiterianizm w Szkocji, luteranizm w Danii. W tych krajach zakazana jest jednak dyskryminacja osób należących do mniejszości wyznaniowych. W 2000 Szwecja zrezygnowała z luteranizmu jako religii państwowej - od tej pory osoby rodzące się w Szwecji nie są już domyślnie członkami kościoła, którego głową jest król Szwecji.

Religie państwowe na świecie

Religie państwowe na świecie.

     Buddyzm

     Islam

     Chrześcijaństwo

Państwa żydowskie

Państwa chrześcijańskie

Katolicyzm

Prawosławie

Protestantyzm

Anglikanizm

  •  Anglia. Status państwowy posiada Kościół Anglii (Church of England)[2]

W niektórych z wymienionych państw (np. w Argentynie, Finlandii) wspomniane wyznania nie mają oficjalnego statusu religii państwowej, ale utrzymują specjalne stosunki z państwem, które zatwierdza np. nominacje biskupie.

Państwa islamskie

Sunnizm

Szyizm

Państwa buddyjskie

Zobacz też

Przypisy

  1. 2010 Report on International Religious Freedom – Tuvalu. UNHCR. [dostęp 2017-10-16].
  2. Tadeusz J Zieliński, Państwowy Kościół Anglii. Studium prawa wyznaniowego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe ChAT, 2016, s. 13, ISBN 978-83-60273-36-4.