Tajny Detektyw – Ilustrowany Tygodnik Kryminalno-Sądowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat.
drobne merytoryczne, poprawa linków
Linia 4: Linia 4:
|opis_grafiki = Nr 14. z 3 kwietnia 1932
|opis_grafiki = Nr 14. z 3 kwietnia 1932
|częstotliwość = [[tygodnik]]
|częstotliwość = [[tygodnik]]
|wydawca = [[Marian Dąbrowski (dziennikarz)|Marian Dąbrowski]]
|wydawca = [[Marian Dąbrowski (1878–1958)|Marian Dąbrowski]]
|kraj = {{Państwo|POL|2RP}}
|kraj = {{Państwo|POL|2RP}}
|odpowiednik =
|odpowiednik =
Linia 19: Linia 19:
|www =
|www =
}}
}}
'''Tajny Detektyw. Ilustrowany Tygodnik Kryminalno-Sądowy''' – polski [[tygodnik]] brukowy, opisujący zbrodnie i skandale obyczajowe, wydawany w latach 1931−1934 przez [[Marian Dąbrowski (dziennikarz)|Mariana Dąbrowskiego]]{{r|gw0407}}.
'''Tajny Detektyw. Ilustrowany Tygodnik Kryminalno-Sądowy''' – polski [[tygodnik]] brukowy, opisujący zbrodnie i skandale obyczajowe, wydawany w latach 1931−1934 przez [[Marian Dąbrowski (1878–1958)|Mariana Dąbrowskiego]]{{r|gw0407}}.


W każdym numerze czasopismo publikowało kilka do kilkunastu reportaży dotyczących spraw kryminalnych prowadzonych przez polski wymiar sprawiedliwości, opisanych sugestywnym, niestroniącym od opisów okrucieństw językiem. Reportaże dotyczyły zarówno świata przestępczego, jak i historii z życia wyższych sfer. Artykuły były pisane w oparciu o relacje świadków i akta śledztw. Każdemu artykułowi towarzyszyły liczne zdjęcia, w tym portrety przestępców, fotografie z wizji lokalnej, zdjęcia narzędzi zbrodni, zdjęcia ofiar morderstw, wypadków i samobójstw<ref name="ah2112">{{Cytuj|url = http://wyborcza.pl/alehistoria/1,149395,19369964,najkrwawszy-detektyw-ii-rp-historia-prasowa.html|tytuł = Najkrwawszy detektyw II RP|czasopismo = Gazeta Wyborcza|opublikowany = wyborcza.pl|data dostępu = 2016-02-06|autor = Piotr Osęka|język = pl}}</ref>.
W każdym numerze czasopismo publikowało kilka do kilkunastu reportaży dotyczących spraw kryminalnych prowadzonych przez polski wymiar sprawiedliwości, opisanych sugestywnym, niestroniącym od opisów okrucieństw językiem. Reportaże dotyczyły zarówno świata przestępczego, jak i historii z życia wyższych sfer. Artykuły były pisane w oparciu o relacje świadków i akta śledztw. Każdemu artykułowi towarzyszyły liczne zdjęcia, w tym portrety przestępców, fotografie z wizji lokalnej, zdjęcia narzędzi zbrodni, zdjęcia ofiar morderstw, wypadków i samobójstw<ref name="ah2112">{{Cytuj|url = http://wyborcza.pl/alehistoria/1,149395,19369964,najkrwawszy-detektyw-ii-rp-historia-prasowa.html|tytuł = Najkrwawszy detektyw II RP|czasopismo = Gazeta Wyborcza|opublikowany = wyborcza.pl|data dostępu = 2016-02-06|autor = Piotr Osęka|język = pl}}</ref>.
Linia 31: Linia 31:
<ref name="gw0407">{{Cytuj stronę | url = http://czestochowa.wyborcza.pl/czestochowa/1,35271,18294856,Marny_koniec_czlowieka___demona_z_Kiedrzyna__Sial.html | tytuł = Marny koniec człowieka - demona z Kiedrzyna. Siał postrach w całej wsi | autor = Marek Mamoń | data = 2015-07-04 | praca = Gazeta Wyborcza | opublikowany = Agora SA | język = pl | data dostępu = 2015-07-06}}</ref>
<ref name="gw0407">{{Cytuj stronę | url = http://czestochowa.wyborcza.pl/czestochowa/1,35271,18294856,Marny_koniec_czlowieka___demona_z_Kiedrzyna__Sial.html | tytuł = Marny koniec człowieka - demona z Kiedrzyna. Siał postrach w całej wsi | autor = Marek Mamoń | data = 2015-07-04 | praca = Gazeta Wyborcza | opublikowany = Agora SA | język = pl | data dostępu = 2015-07-06}}</ref>
}}
}}

== Literatura dodatkowa ==
Aleksandra Matykiewicz: "Tajny Detektyw" (1931-1934) : brukowy tygodnik koncernu "Ilustrowanego Kuriera Codziennego". [[Rocznik Historii Prasy Polskiej]], Tom 7, Numer 1 (13) (2004) s. 21-37.


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 05:37, 3 sty 2021

Tajny Detektyw - Ilustrowany Tygodnik Kryminalno-Sądowy
Ilustracja
Częstotliwość

tygodnik

Państwo WD: II Rzeczpospolita
Wydawca

Marian Dąbrowski

Tematyka

tematyka kryminalna, sensacja

Tajny Detektyw. Ilustrowany Tygodnik Kryminalno-Sądowy – polski tygodnik brukowy, opisujący zbrodnie i skandale obyczajowe, wydawany w latach 1931−1934 przez Mariana Dąbrowskiego[1].

W każdym numerze czasopismo publikowało kilka do kilkunastu reportaży dotyczących spraw kryminalnych prowadzonych przez polski wymiar sprawiedliwości, opisanych sugestywnym, niestroniącym od opisów okrucieństw językiem. Reportaże dotyczyły zarówno świata przestępczego, jak i historii z życia wyższych sfer. Artykuły były pisane w oparciu o relacje świadków i akta śledztw. Każdemu artykułowi towarzyszyły liczne zdjęcia, w tym portrety przestępców, fotografie z wizji lokalnej, zdjęcia narzędzi zbrodni, zdjęcia ofiar morderstw, wypadków i samobójstw[2].

Czasopismo było bardzo dochodowe, zostało jednak zamknięte z powodu oburzenia społecznego i nacisków na wydawcę, któremu zarzucano, że publikacje tygodnika miały mieć zły wpływ na młodzież. Epatowanie okrucieństwem i półpornograficzny charakter pisma spowodowały ostrą krytykę ze strony Kościoła, prawicy i Policji Państwowej. Czasopismu zarzucano inspirowanie niektórych osób do popełniania zbrodni, a szczegółowy opis narzędzi wykorzystywanych w fałszerstwach pieniędzy, włamaniach i napadach uznawano za instruktaż dla przyszłych przestępców[2]. Przy złodziejach miały być znajdowane egzemplarze Tajnego Detektywa[1]. Ponadto relacjonowanie na bieżąco przebiegu śledztwa niejednokrotnie umożliwiło przestępcom tuszowanie śladów[2].

Dąbrowski zamknął czasopismo, gdy do inspirowania się tygodnikiem przyznali się oskarżeni w procesie o zabójstwo[1].

Przypisy

  1. a b c Marek Mamoń: Marny koniec człowieka - demona z Kiedrzyna. Siał postrach w całej wsi. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora SA, 2015-07-04. [dostęp 2015-07-06]. (pol.).
  2. a b c Piotr Osęka, Najkrwawszy detektyw II RP, „Gazeta Wyborcza”, wyborcza.pl [dostęp 2016-02-06] (pol.).

Literatura dodatkowa

Aleksandra Matykiewicz: "Tajny Detektyw" (1931-1934) : brukowy tygodnik koncernu "Ilustrowanego Kuriera Codziennego". Rocznik Historii Prasy Polskiej, Tom 7, Numer 1 (13) (2004) s. 21-37.

Linki zewnętrzne