Józef Kuśmierek

Józef Kuśmierek

Arnold Granze

Data i miejsce urodzenia	16 marca 1927 Warszawa
Data i miejsce śmierci	27 marca 1992 Warszawa
Zawód, zajęcie	reportażysta, prozaik

{{Biogram infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = Nieznane pola: "podpis".

Józef Kuśmierek (ur. 16 marca 1927 w Warszawie, zm. 27 marca 1992 w Warszawie) – polski dziennikarz, reportażysta.

Podczas II wojny światowej członek Gwardii Ludowej, następnie Armii Ludowej. W 1943 był członkiem oddziału ochrony pierwszego posiedzenia Krajowej Rady Narodowej. Debiutował w czasie powstania warszawskiego reportażem W płonącej Warszawie. Relacja uczestnika walk w piśmie Zwyciężymy nr 172 z 1944. W latach 1945-1949 członek redakcji Trybuny Dolnośląskiej. Następnie pracował w Warszawie. Od 1973 członek redakcji Życia Warszawy. Pod koniec lat 70. współpracował z Konwersatorium "Doświadczenie i Przyszłość", publikował w prasie drugiego obiegu, m.in. Krytyce, Biuletynie Informacyjnym KOR. W stanie wojennym internowany w obozie w Darłówku. W 1989 r. w redakcji Gazety Wyborczej.

Specjalizował się w problematyce ekonomicznej. Pokazywał w swych reportażach absurdy systemu gospodarczego PRL. Początkowo publikował oficjalnie, wydał m.in. tomy stylizowanych na reportaż opowiadań Uwaga! Człowiek (1951) i Opowiadania reportera (1954). Od lat 70. publikował w Polsce poza cenzurą oraz na emigracji. Wydał wówczas m.in. tomy reportaży i opowiadań Uwaga! Polska (1981), Stan Polski (1982), Obecny (1991). Pisał także scenariusze filmowe, słuchowiska i utwory sceniczne.

Laureat Nagrody Kisiela (1990) oraz Nagrody polskiego Pen Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego za 1989.

Bibliografia

• Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. Tom 1 wyd. PWN, Warszawa 2000