Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = | komandor = | wikicytaty =
Nieznane pola: "nr KRS", "quote", "manager" oraz "wiceprezes".
"Kocioł" jedna z trybun Miejskiego Stadionu w Poznaniu w której zasiadają najwierniejsi kibice Lecha Poznań[1]Feta po zdobyciu tytułu Mistrza Polski w sezonie 2014/15Piłkarze Lecha świętujący mistrzostwo kraju w sezonie 2014/15
Założony został w początkach sierpnia 1920 roku[a] w miejscowości Dębiec (teren dzisiejszego Poznania) jako Lutnia Dębiec[b]. W dniu 7 sierpnia 1927 obchodził siedmiolecie swego istnienia, to pierwszy udokumentowany w prasie jubileusz. Jest 7-krotnym Mistrzem Polski, 5-krotnym triumfatorem rozgrywek o Puchar Polski, 6-krotnym zdobywcą Superpucharu Polski. Zajmuje 5 miejsce w tabeli wszech czasów ekstraklasy. Od 1 maja 1930 jako Klub Sportowy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego pod patronatem Polskich Kolei Państwowych. 16 stycznia 1957 na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym klubu postanowiono nadać nową nazwę Klub Sportowy Lech Poznań, następnie zmienioną 15 grudnia tego roku na Kolejowy Klub Sportowy Lech Poznań. 16 czerwca 1994 zostało zarejestrowane stowarzyszenie Poznański Klub Piłkarski Lech Poznań. Uchwałą Zarządu Kolejowego Klubu Sportowego „Lech” z dnia 20 czerwca tego roku sekcja piłki nożnej została przekazana temu stowarzyszeniu. Zarząd wyraził zgodę na kontynuowanie dalszych rozgrywek ligowych pod nazwą Poznański Klub Piłkarski „Lech” w Poznaniu[c]. Dnia 29 marca 1996 roku Nadzwyczajne Walne Zebranie KKS Lech podjęło uchwałę o rozwiązaniu stowarzyszenia kultury fizycznej Kolejowy Klub Sportowy „Lech” w Poznaniu na podstawie własnej uchwały. Nadzwyczajne Walne Zebranie KKS „Lech” podjęło także uchwałę o przekazaniu Poznańskiemu Klubowi Piłkarskiemu „Lech” w Poznaniu jako kontynuatorowi tradycji sportowych o kolejno brzmiących nazwach: Lutnia, TS Liga Dębiec, KPW, ZZK Kolejarz i KKS „Lech”: Sztandar KKS „Lech”, Logo klubowe KKS „Lech” oraz trofea i pamiątki zdobyte i otrzymane przez sekcję piłki nożnej KKS „Lech”.[2]. W wyniku przejęcia praw niematerialnych klubu piłkarskiego Lech od stowarzyszenia Wielkopolski Klub Piłkarski przez holding Amica klub od 30 maja 2006 nosi nazwę KKS Lech Poznań SA[3].
sierpień 1920 – założenie klubu Lutnia Dębiec w miejscowości Dębiec (obszar dzisiejszego Poznania) przez byłych członków KSMu, którzy chcieli stworzyć własną niezależną drużynę piłkarską. Założycielami klubu byli: Jan Nowak, Antoni Dyzman, Jan Dyzman, Leon Nowicki, Józef Magdziak, Kazimierz Zmuda, Stanisław Nowicki, Stefan Fiedler, Józef Gośliński, Leon Stachowski, Józef Blumreder i Jan Wojtek
kwiecień 1922 – zamiana nazwy na Towarzystwo Sportowe Liga Dębiec
maj 1922 – TS Liga Dębiec rozegrało wyjazdowy mecz towarzyski z Uranią Starołęka, zakończony remisem 1:1
wrzesień 1922 – klub stał się dzierżawcą boiska przy ulicy Grzybowej na poznańskim Dębcu
17 września 1922 – rozegrano mecz na boisku przy ul. Grzybowej, w towarzyskim spotkaniu Liga Dębiec zremisowała 1:1 z Spartą Poznań
29 czerwca 1924 Liga Dębiec rozegrała pierwszy mecz w ramach rozgrywek C-klasy, pokonując Ruch Poznań 5:3, wynik tego meczu później zweryfikowano na walkower 3:0
styczeń 1925 – po przyłączeniu Dębca do Poznania zamieniono w nazwie Dębiec na Poznań i powstało Towarzystwo Sportowe Liga Poznań
Plik:Siedmiolecie 27.jpgInformacja prasowa[15] na temat obchodów siedmiolecia TS Liga Dębiec w dniu 7 sierpnia 1927.sierpień 1927 – klub obchodził siedmiolecie swego istnienia
1 maja 1930 – zmiana nazwy na Klub Sportowy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego Poznań Dworzec, po 3 latach skrócona do KS KPW Poznań, od tej chwili kolej stała się głównym „sponsorem” Lecha na 64 lata
20 grudnia 1931 – awans do najlepszych drużyn z okręgu, czyli A-klasy, wcześniej w 1927 r. klub uzyskał promocję do B-klasy
23 września 1934 – po wygaśnięciu umowy o dzierżawę boiska przy ul. Grzybowej poznaniacy przeprowadzili się na Stadion na Dębcu, gdzie swój pierwszy mecz rozegrali 23 września 1934 roku z rezerwami Warty Poznań, pokonując ją 4:0
12 października 1937 w półfinale mistrzostw Polski juniorów w Katowicach KPW zremisował 0:0 z Wisłą Kraków, w powtórzonym meczu młodzi piłkarze KPW przegrywają w Krakowie 1:5
1941 – w rozgrywanych w czasie II wojny światowej polskich mistrzostwach konspiracyjnych Poznania, drużyna dzielnicy Dębiec, w której występowali zawodnicy KS KPW zajęła pierwsze miejsce[j]
14 marca 1945 – tuż po zakończeniu walk II wojny światowej w Poznaniu pierwszym reaktywowanym klubem w mieście był Lech, wtedy Kolejowy Klub Sportowy Poznań
1946 – w rozgrywkach finałowych A-klasy, KKS odniósł najwyższe zwycięstwo w historii – rozgromił wówczas na DębcuPolonię Poznań 18:2
17 marca 1947 – kolejna zmiana nazwy – Klub Sportowy Związku Zawodowego Kolejarzy Poznań[16]
1947 – walka o reaktywowaną ekstraklasę; KS ZZK zajął 4. miejsce (niepremiowane awansem) w bardzo silnej grupie I, ale złożył protest, który został uwzględniony w lutym 1948; KS ZZK razem z Widzewem Łódź został dokooptowany do składu ekstraklasy
1 maja 1949 – w drugim sezonie w ekstraklasie, klub zmienił nazwę na Zrzeszenie sportowe Kolejarz Poznań
16 stycznia 1957 – pierwszy raz w nazwie klubu pojawiło się słowo „Lech” – Klub Sportowy Lech Poznań
1957 – pierwsze pożegnanie z I ligą, w tamtym okresie o sile zespołu decydował przede wszystkim Teodor Anioła, zawodnik, który zdobył dla Lecha najwięcej bramek w historii – 139; był także trzykrotnym królem strzelców polskiej ligi (1949–1951) i przez dwa lata tworzył słynny tercet „ABC”, wraz z Edmundem Białasem i Henrykiem Czapczykiem
15 grudnia 1957 – powrót do pierwszej powojennej nazwy – KKS – Kolejowy Klub Sportowy Lech Poznań
1960 – powrót po 3 sezonach do ekstraklasy, jednak po 3 latach (1963) zespół został zdegradowany do II ligi, aż na 9 lat
1 marca 1960 – katowicki "Sport" opublikował informację, że Lech Poznań został założony w 1920 roku
październik 1976 – stanowisko I trenera obejmuje Jerzy Kopa, drużyna zajmowała wtedy ostatnie miejsce w tabeli, mając po 11 kolejkach zaledwie 2 zdobyte punkty, jednak po tzw. „Cudzie w Błażejewku” na półmetku rozgrywek była już przedostatnia, a ostatecznie zespół utrzymał się w lidze
13 września 1978 – pierwszy mecz Lecha w europejskich pucharach, w Duisburgu KKS przegrał z tamtejszą MSV, aż 5:0; w rewanżu na Stadionie im. 22 lipca Lech przegrał 2:5
grudzień 1979 – posadę trenera objął Wojciech Łazarek, który stworzył mistrzowską drużynę na początku lat 80.
19 września 1990 – Lech pokonał Panathinaikos Ateny w Poznaniu 3:0, a w rewanżu w Atenach 2:1 i uzyskał awans do dalszej rundy.
25 października 1990 – zwycięstwo na własnym stadionie z Olympique Marsylia 3:2, w meczu rewanżowym zespół wystąpił w drugim składzie po zatruciu pokarmowym i przegrywa 1:6.
1992 – Lech Poznań po raz czwarty został najlepszą drużyną w kraju i zdobył kolejny Superpuchar Polski.
30 maja 2006[l] – Połączenie KS Amica Wronki z WKP Lech Poznań. Powstał klub przekształcony własnościowo pod nazwą KKS Lech Poznań, który został zgłoszony do rozgrywek ligowych na licencji Amiki Wronki[17].
19 i 26 sierpnia 2010 – Lech wygrał dwumecz z Dniprem Dniepropetrowsk (na wyjeździe 1:0 po golu Manuela Arboledy, u siebie 0:0) i jako jedyny polski klub piłkarski wystąpił w europejskich pucharach w sezonie 2010/2011.
1 grudnia 2010 – Lech po bramce Artjomsa Rudnevsa zremisował z Juventusem 1:1 zapewniając sobie awans do kolejnej fazy rozgrywek Ligi Europy 2010/2011.
16 grudnia 2010 – Lech po bramce Semira Stilicia wygrał ostatni mecz w fazie grupowej Ligi Europy z Red Bullem Salzburg.
17 grudnia 2010 – Lech w losowaniu par 1/16 finału Ligi Europy trafia na portugalski zespół SC Braga.
17 lutego 2011 – Lech Poznań w 1/16 finału Ligi Europy dzięki bramce Artjomsa Rudnevsa pokonał w pierwszym meczu u siebie portugalski Sporting Braga 1:0. Był to pierwszy oficjalny mecz „Kolejorza” w 2011 roku.
24 lutego 2011 – Lech Poznań został pokonany przez portugalski zespół Sporting Braga 0:2 i w rezultacie odpadł z rozgrywek Ligi Europy.
24 lutego 2012 – José Maria Bakero został zwolniony z pozycji pierwszego trenera, z powodu niezadowalających wyników w Ekstraklasie.
2 czerwca 2013 – Lech Poznań wygrał 2:0 z Koroną Kielce i po raz pierwszy w 91-letniej historii zajął 2.miejsce. W tym samym meczu padł 1000. gol dla Lecha na stadionie przy ul. Bułgarskiej. Strzelcem gola był Gergő Lovrencsics.
2 maja 2015 – Lech przegrał 1:2 finał Pucharu Polski z Legią Warszawa
2. miejsce w grupie [[{{{1}}}|Pucharu Intertoto]][[:d:{{{Q}}}#sitelinks-wikipedia|(inne języki)]]{{Link-interwiki}} Brakujące pola: 1 oraz Q. Nieznane pola: "tam", "pl" oraz "lang"..
1. miejsce w grupie [[{{{1}}}|Pucharu Intertoto]][[:d:{{{Q}}}#sitelinks-wikipedia|(inne języki)]]{{Link-interwiki}} Brakujące pola: 1 oraz Q. Nieznane pola: "tam", "pl" oraz "lang"..
4. miejsce w grupie [[{{{1}}}|Pucharu Intertoto]][[:d:{{{Q}}}#sitelinks-wikipedia|(inne języki)]]{{Link-interwiki}} Brakujące pola: 1 oraz Q. Nieznane pola: "tam", "pl" oraz "lang"..
1. miejsce w grupie [[{{{1}}}|Pucharu Intertoto]][[:d:{{{Q}}}#sitelinks-wikipedia|(inne języki)]]{{Link-interwiki}} Brakujące pola: 1 oraz Q. Nieznane pola: "tam", "pl" oraz "lang"..
Wskutek anulowania wyników meczów ostatniej kolejki rozgrywek z udziałem Legii Warszawa i Łódzkiego KS, którym postawiono zarzuty o „niesportową postawę podczas rozgrywek”. Zobacz: niedziela cudów.
Lech Poznań nie wystąpił o licencję na przyszły sezon i został przesunięty na ostatnie miejsce w tabeli. W sezonie 2006/2007 KKS Lech Poznań, w efekcie fuzji z Amiką Wronki, wystąpił z licencją tego klubu.
Ośrodek Szkoleniowy w Popowie: płyta główna, dwa boiska treningowe z naturalną trawią, pełnowymiarowe boisko ze sztuczną nawierzchnią oraz boisko typu Orlik z naturalną trawą.
Historyczne
(od 1922 do 1934) Boisko przy ulicy Grzybowej (24 rozegrane spotkania
Kibice Lecha Poznań podczas meczu w 2015 roku.Kibice wykonujący taniec tyłem do boiska
Stowarzyszenie „Wiara Lecha”[37] – stowarzyszeniekibiców Lecha Poznań, powstałe w 2001, zarejestrowane sądownie w 2004. Jest oficjalnym reprezentantem kibiców Lecha Poznań oraz członkiem-założycielem Ogólnopolskiego Związku Stowarzyszeń Kibiców. Posiada także własną drużynę piłkarską. Zajmuje się popularyzacją Lecha Poznań, promowaniem pozytywnych wzorców kibicowania, działaniem na rzecz bezpieczeństwa na meczach Lecha, kierowaniem ruchem kibicowskim oraz organizacją wyjazdów sympatyków Lecha na mecze rozgrywane poza Poznaniem. Podstawą współpracy stowarzyszenia z klubem jest umowa z KKS Lech Poznań, zawiązana w 2006, będąca kontynuacją podobnej umowy zawartej z WKP Lech Poznań. Prezesem Stowarzyszenia Wiara Lecha do 31 sierpnia 2009 roku był Jarosław Kiliński. Tego dnia na walnym zgromadzeniu członków prezesem został wybrany Krzysztof Markowicz. Pełni on jednocześnie funkcję pierwszego prezesa Ogólnopolskiego Związku Stowarzyszeń Kibiców.
26 sierpnia 2013 poznańskie Radio Merkury poinformowało, że członkowie stowarzyszenia podjęli decyzję o samorozwiązaniu organizacji z dniem 31 grudnia 2013[38].
Derbami Poznania zwykło określać się spotkania Lecha z Wartą, lecz te potyczki nie mają wielkiej tradycji. Przed II wojną światową w Poznaniu królowała Warta, zaś w latach 50. miano głównej drużyny w mieście przejął Lech, toteż nie było wielu okazji do spotkań obu klubów na najwyższych szczeblach rozgrywek. Pierwszy derbowy mecz pierwszoligowy między tymi zespołami odbył się w 1948. 20 września 2020, po 25 latach nieobecności Warty w najwyższej lidze, dwa poznańskie kluby ponownie spotkały się na boisku, Lech pokonał Wartę 1:0 po bramce z rzutu karnego w ostatniej minucie spotkania.
Lech miał okazję zagrać derby z jeszcze jedną poznańską drużyną, nieistniejącą już Olimpią Poznań. Do pierwszej potyczki między tymi klubami doszło w II lidze w 1959. Na pierwszoligowe derby między tymi zespołami trzeba było czekać do sezonu 1986/87, kiedy to drużyna Olimpii debiutowała w ekstraklasie. Ostatnie derbowe spotkanie odbyło się w sezonie 1994/95, ponieważ w następnym doszło do fuzji Olimpii z Lechią Gdańsk, wskutek czego powstała Lechia/Olimpia Gdańsk i tym samym skończyły się poznańskie derby między obiema ekipami.
Pierwszy mecz w europejskich pucharach drużyna Lecha Poznań rozegrała 13 września 1978 roku w Duisburgu z tamtejszą MSV, przegrywając 5:0. Pierwsze zwycięstwo przyszło 4 lata później w spotkaniu z islandzkimVestmannaeyja. Do historii klubu przeszły wygrane z Athletic Bilbao, Panathinaikosem Ateny czy Olympique Marsylia, jak i niezwykle zacięty pojedynek z FC Barceloną, przegrany dopiero w karnych. Przez lata piłkarze Kolejorza nie potrafili przejść dwóch przeciwników w rozgrywkach. Dopiero w 2008 w Pucharze UEFA zdołali przejść zwycięską drogę od I rundy eliminacyjnej do III rundy zasadniczej. W 2010 roku po wygranej w dwumeczu z Dnipro Dniepropietrowsk awansował do fazy grupowej Ligi Europejskiej gdzie grał z takimi zespołami jak Juventus F.C. czy Manchester City i dotarł do trzeciej rundy. W sezonie 2015/2016 jako Mistrz Polski Lech przystąpił do rywalizacji w rozgrywkach Ligi Mistrzów. W ramach drugiej rundy eliminacyjnej pokonał w dwumeczu Mistrza Bośni i Hercegowiny 3:0 (2:0 na wyjeździe). W III rundzie trafił na najwyżej notowane FC Basel i odpadł po dwóch porażkach (1:3 w Poznaniu oraz 0:1 na St. Jakob-Park). Zgodnie z regulaminem trafił do ostatniej fazy eliminacji Ligi Europy w której to wyeliminował Mistrza Węgier Videoton FC, wygrywając oba mecze (1:0 na wyjeździe oraz 3:0 na Inea Stadionie). W fazie grupowej ograł we Włoszech Fiorentinę 2:1 po golach Macieja Gajosa i Dawida Kownackiego, stając się tym samym pierwszą polską drużyną w historii tryumfującą na Półwyspie Apenińskim. W sezonie 2020/21 Lech przeszedł wszystkie rundy kwalifikacyjne i awansował do grupy Ligi Europy. W grupie D Lech zdobył tylko 3 punkty, pokonując u siebie 3:1 Standard Liègei zajął 4 miejsce.
Do sukcesów należy dodać dwa zwycięstwa w grupach w Pucharze Lata, w 1986 i 1990. Część meczów rozegrano w ramach promocji klubu na boiskach wielkopolskich miast: Szamotuł, Śremu i Wrześni. Po zmianie formuły rozgrywek i nazwy na Puchar Intertoto, lechici nie odnieśli sukcesów.
Lech debiutował w Pucharze Polski spotkaniem z Pomorzaninem Toruń w sezonie 1950/51, przegrywając 1:0. Pierwszy znaczący sukces uzyskała druga drużyna Lecha, kiedy to w edycji 1967/68 doszła do półfinału, a na jej drodze stanął Górnik Zabrze. Dwanaście lat później poznański zespół zmierzył się w częstochowskim finale z warszawską Legią. Mecz został zapamiętany przez kibiców nie tylko z rozmiarów porażki, aż 5:0, ale również z agresywności walk toczonych pomiędzy wrogimi fanami na mieście i na stadionie. W sezonie 1981/82 na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu Lech sięgnął po Puchar Polski pokonując Pogoń Szczecin 1:0. Po dwóch latach udało powtórzyć sukces. Tym razem lechici zwyciężyli w Warszawie z Wisłą Kraków 3:0. W 1988 Lech zdobył trofeum w Łodzi, rewanżując się Legii w karnych. W edycji 1994/95 Lech był blisko dotarcia do finału, jednak musiał uznać wyższość piłkarzy GKS-u Katowice podczas serii rzutów karnych. Po 9 latach poznaniacy, po pokonaniu w dwumeczu Legii, znowu mogli się cieszyć ze zwycięstwa w Pucharze Polski. W finale na Stadionie Śląskim w sezonie 2008/09 lechici pokonali 1:0 chorzowski Ruch, zdobywając tym samym piąty w historii Puchar Polski. Dwa lata później Lech był po raz drugi finalistą Pucharu, na drodze jego stanęła Legia Warszawa. Lech ostatecznie przegrał w karnych 4:5, po 90 minutach był remis 1:1. W sezonie 2014/15 na Stadionie Narodowym Lech kolejny raz przegrał finał z Legią (1:2). Lech Poznań w sezonie 2015/16 po raz drugi z rzędu przegrał finał z Legią Warszawa (0:1). Sezon 2016/17 to trzeci z rzędu przegrany finał Pucharu Polski, Kolejorz uległ Arce Gdynia (1:2).
Lista obejmuje zmiany trenerów spowodowane zawieszeniem pierwszego trenera przez władze ligi, kiedy to w zastępstwie zawieszonego trenera zespołem kierował asystent. Zawiera liczne poprawki względem zestawienia ze strony klubowej, które są oparte na publikacjach wymienionych w bibliografii u dołu strony.
↑Książka „Lech Poznań – przemilczana prawda” dowodzi, że wcześniejsze informacje na temat powstania klubu były nieprawdziwe. Na to że klub powstał w roku 1922 nie ma i nigdy nie było na to żadnych dowodów. W marcu 1922 klub został przyjęty do Poznańskiego ZOPN, ale nie ma to nic wspólnego z założeniem klubu. Wcześniej klub musiał zatwierdzić statut i być wpisany do rejestru stowarzyszeń, dopiero później mógł ubiegać się o przyjęcie do związku. Lech został założony jako Lutnia w sierpniu 1920. Potwierdzają ten fakt, obchody siedmiolecia istnienia klubu, obchodzone w roku 1927, o czym donosi poznańska prasa. Co roku założenie klubu obchodzono właśnie w sierpniu, potwierdza to także najstarszy zachowany dyplom. W roku 1961 te samą datę założenia klubu (1920) opublikował katowicki „Sport”. Monografia wydana na 50-lecie klubu, napisana w oparciu o relacje żyjących działaczy aż trzykrotnie podaje, że Lutnia została założona w roku 1920. Wcześniej dokonano jednak zafałszowania historii, po to aby zorganizować jubileusz, a przez lata nikt nie odważył się o tym napisać.
↑2 stycznia 1925 miejscowość Dębiec została przyłączona do miasta Poznania a klub zmienił swą nazwę z Towarzystwa Sportowego Liga Dębiec na Towarzystwo Sportowe Liga Poznań
↑Nadzwyczajne Walne Zebranie KKS „Lech” podjęło uchwałę o przekazaniu Poznańskiemu Klubowi Piłkarskiemu „Lech” w Poznaniu jako kontynuatorowi tradycji sportowych o kolejno brzmiących nazwach: Lutnia, TS Liga Dębiec, KPW, ZZK Kolejarz i KKS „Lech”: Sztandar KKS „Lech”, Logo klubowe KKS „Lech” oraz trofea i pamiątki zdobyte i otrzymane przez sekcję piłki nożnej KKS „Lech”
↑Sekcja hokeja na trawie zdobyła siedem tytułów Mistrza Polski (1977, 1978, 1984, 1985, 1986, 1987, 1989) i dwa razy drugie miejsce (1979 i 1988) oraz tytuł Mistrza Polski w hali (1989) i trzy razy srebrny medal (1976, 1997, 2000).
↑Sekcja koszykówki kobiet zdobyła tytuł Mistrza Polski (1957) i trzykrotnie tytuł wicemistrzowski (1955, 1956, 1990).
↑Sekcja kręglarska mężczyzn zdobyła tytuł Drużynowego Mistrza Polski (1989) i dziewięć razy zajęła drugie miejsce (1976, 1978, 1984, 1991, 1993, 1994, 1997, 1998, 1999) Sekcja kręglarska kobiet zdobyła tytuł Mistrza Polski w latach (1977, 1979) oraz dwukrotnie tytuł wicemistrzyń Polski (1978, 1980).
↑Sekcja piłki ręcznej zdobyła trzy tytuły Mistrza Polski (1937, 1938, 1946) i dwa razy drugie miejsce (1935 i 1947).
↑Sekcja szachów triumfowała w Drużynowych Mistrzostwach Polski w (1987) oraz w Drużynowych Mistrzostwach Polski w szachach błyskawicznych zdobyła złoty medal (1984) i dwukrotnie srebrny (1970, 1991).
↑ abW trakcie rozgrywek Lech zajął 3. miejsce (za Legią Warszawa i ŁKS Łódź). 21 czerwca 1993 Prezydium Zarządu PZPN, stosunkiem głosów 5:4, anulowało z powodu podejrzenia niesportowej postawy dwa mecze ostatniej kolejki sezonu 1992/1993: mecz Wisła Kraków-Legia (na boisku wynik 0:6) oraz mecz ŁKS-Olimpia Poznań (na boisku 7:1). W wyniku tej uchwały nastąpiły następujące zmiany w tabeli końcowej: 1. miejsce i tytuł mistrzowski został przyznany Lechowi Poznań, Legię i ŁKS sklasyfikowano odpowiednio na 2. i 3. miejscu w końcowej tabeli.
↑Smura i Waligóra 2010 ↓, s. 103, 1983-05-02, cytat: „Po porażce (...) ze Śląskiem Wrocław (1:0) Lech Poznań zakończył pierwszoligowe rozgrywki na 3 miejscu.”
↑Prezes zarządu Amica Wronki S.A. Jacek Rutkowski oraz prezes WKP Lech Poznań Radosław Majchrzak podpisali w poniedziałek, 19 grudnia 2005 w siedzibie Lecha przedwstępną umowę, która miała doprowadzić do utworzenia Sportowej Spółki Akcyjnej o nazwie KKS Lech Poznań. Strony uzgodniły, że obydwie drużyny piłkarskie dokończą rozgrywki bieżącego sezonu.
9 maja 2006 przedstawiciele klubów: Amica Wronki, WKP Lech Poznań oraz prezydent miasta Poznania podpisali umowy, na mocy których z połączenia tych dwóch klubów piłkarskich powstał klub przekształcony własnościowo pod nazwą KKS Lech Poznań.
↑Smura i Waligóra 2010 ↓, s. 118, 1983-06-20, cytat: „Piłkarze Lecha Poznań zostali Mistrzami Polski. Tytuł ten zapewnili sobie po raz pierwszy w historii klubu pokonując w ostatnim meczu Górnika Zabrze 2:0. Najskuteczniejszymi strzelcami ligi zostali Mirosław Okoński z Lecha i Adam Tłokiński z Widzewa Łódź, którzy zdobyli po 15 bramek.”
Paweł Opala, Sławomir Opala, Jarosław Owsiański: Piłkarska lokomotywa. Dzieje sekcji piłki nożnej KKS Lech Poznań 1922-1987. KKS Lech Poznań, 1987.brak strony w książce
Krzysztof Smura, Leszek Waligóra: Kronika Wielkopolski: 65 lat z „Głosem”. Poznań: Polskapresse sp. z o.o., 2010. ISBN 978-83-929660-8-1.
Jarosław Owsiański, Tomasz Siwiński: Historia futbolu wielkopolskiego. WZPN Poznań, 2013. ISBN 978-83-64237-00-3.brak strony w książce
Wojciech Frączek, Mariusz Gudebski, Jarosław Owsiański: Encyklopedia ekstraklasy, statystyczny bilans 80 sezonów. Fundacja Dobrej Ksiązki Warszawa, 2015. ISBN 978-83-86320-65-3.brak strony w książce
Jarosław Owsiański: Lech Poznań – przemilczana prawda. Drukarnia Beyga Poznań, 2017. ISBN 978-83-939221-6-1.brak strony w książce
.JPG)
1933, 1938, 1939, 1946
1932, 1935, 1937
1987, 1995, 2018
1. miejsce w rozgrywkach półfinałowych oraz 1. miejsce w rozgrywkach finałowych i awans do B-klasy
Pierwsze derby Poznania pomiędzy Wartą a Lechem w oficjalnych rozgrywkach.
3/12
Teodor Anioła królem strzelców.
12/12
zwycięstwo
1/16
Piąty tytuł mistrzowski
2/16
kibice klubu (12 zawodnik)
Mickey van der Hart
Wasyl Kraweć
Thomas Rogne (kapitan)
Đorđe Crnomarković
Jan Sýkora
Mikael Ishak
Dani Ramírez
Nika Kaczarawa (wypożyczony z Anorthosis Famagusta)
Antonio Milić
Pedro Tiba
Muhammad Awwad (wypożyczony z Maccabi Hajfa)
Ľubomír Šatka
