Tōkyō Dai-jingū: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Historia: drobne techniczne
drobne redakcyjne
Linia 30: Linia 30:
|www = http://www.tokyodaijingu.or.jp
|www = http://www.tokyodaijingu.or.jp
}}
}}
{{nihongo|'''Tōkyō Daijin-gū'''|東京大神宮}} – [[jinja|chram]]<ref group="uwaga">W [[Piśmiennictwo|piśmiennictwie]] polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie ''jinja'', a słowo „świątynia” – buddyjskiej ''tera'' (''o-tera''). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: ''jinja'' → „shrine”, ''tera'' → „temple”.</ref> [[shintō]] w [[Tokio]], w okręgu specjalnym [[Chiyoda (Tokio)|Chiyoda]], w [[Japonia|Japonii]]<ref name="Japonia">[http://www.tokyodaijingu.or.jp/english/index_e.html/ Tōkyō Daijin-gū (strona oficjalna): ''About Tokyo Daijingu'' (ang.), dostęp: 21.02.2021]</ref>.
{{nihongo|'''Tōkyō Daijin-gū'''|東京大神宮}} – [[jinja|chram]]<ref group="uwaga">W [[Piśmiennictwo|piśmiennictwie]] polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie ''jinja'', a słowo „świątynia” – buddyjskiej ''tera'' (''o-tera''). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: ''jinja'' → „shrine”, ''tera'' → „temple”.</ref> [[shintō]] w [[Tokio]], w dzielnicy [[Chiyoda (Tokio)|Chiyoda]], w [[Japonia|Japonii]]<ref name="Japonia">[http://www.tokyodaijingu.or.jp/english/index_e.html/ Tōkyō Daijin-gū (strona oficjalna): ''About Tokyo Daijingu'' (ang.), dostęp: 21.02.2021]</ref>.


== Historia ==
== Historia ==
W [[Edo (okres)|okresie Edo]] (1603–1867) największym pragnieniem każdego Japończyka było udanie się na pielgrzymkę do Wielkich Chramów Ise ([[Ise-jingū|Ise-daijingū]]), gdzie przebywa i jest czczona [[Amaterasu]] i inne bóstwa<ref name="Japonia" />.
W [[Edo (okres)|okresie Edo]] (1603–1867) największym pragnieniem każdego Japończyka było udanie się na pielgrzymkę do Wielkich Chramów Ise ([[Ise-jingū|Ise-daijingū]]), gdzie przebywa i jest czczona [[Amaterasu]] i inne bóstwa<ref name="Japonia" />.


Nowa era współczesnej Japonii rozpoczęła się wraz z [[Restauracja Meiji|restauracją Meiji]] w 1868 roku i za zgodą [[Mutsuhito|cesarza Meiji]] nowy chram został zbudowany w Tokio w 1880 roku ku czci pięciu najważniejszych ''[[kami (mitologia japońska)|kami]]'': [[Amaterasu]], [[Ukemochi]], [[Amenominakanushi]], [[Takamimusubi]] i [[Kamimusubi]], które są związane z japońską państwowością, rozwojem, gospodarką i pomyślnością. Umożliwiło to mieszkańcom Tokio oddawanie czci bóstwom przebywającym w Ise z daleka. Chram został nazwany Hibiya Daijin-, od nazwy swojej lokalizacji, rejonu w dzielnicy [[Chiyoda (Tokio)|Chiyoda]], w pobliżu [[Pałac Cesarski w Tokio|Pałacu Cesarskiego]]<ref name="Japonia" />.
Nowa era współczesnej Japonii rozpoczęła się wraz z [[Restauracja Meiji|restauracją Meiji]] w 1868 roku i za zgodą [[Mutsuhito|cesarza Meiji]] nowy chram został zbudowany w Tokio w 1880 roku ku czci pięciu najważniejszych ''[[kami (mitologia japońska)|kami]]'': [[Amaterasu]], [[Ukemochi]], [[Amenominakanushi]], [[Takamimusubi]] i [[Kamimusubi]], które są związane z japońską państwowością, rozwojem, gospodarką i pomyślnością. Umożliwiło to mieszkańcom Tokio oddawanie czci bóstwom przebywającym w Ise z daleka. Chram został nazwany Hibiya Dai-jingū, od nazwy swojej lokalizacji, rejonu w dzielnicy [[Chiyoda (Tokio)|Chiyoda]], w pobliżu [[Pałac Cesarski w Tokio|Pałacu Cesarskiego]]<ref name="Japonia" />.


[[Trzęsienie ziemi w Kantō (1923)]] zniszczyło chram, który został w 1928 roku odbudowany w obecnej lokalizacji w Iidabashi ze zmienioną nazwą na Iidabashi Daijin-, a po II wojnie światowej zmieniono nazwę na Tōkyō Daijin-. Jest on czczony nie tylko przez mieszkańców Tokio, ale także całego regionu [[Region Kantō|regionu Kantō]]<ref name="Japonia" />.
[[Trzęsienie ziemi w Kantō (1923)]] zniszczyło chram, który został w 1928 roku odbudowany w obecnej lokalizacji w Iidabashi ze zmienioną nazwą na Iidabashi Dai-jingū, a po II wojnie światowej zmieniono nazwę na Tōkyō Dai-jingū. Jest on czczony nie tylko przez mieszkańców Tokio, ale także całego regionu [[Region Kantō|regionu Kantō]]<ref name="Japonia" />.


Tōkyō Daijin-gū jest znany z tego, że jako pierwszy zorganizował ceremonię ślubną w obrządku shintō. Pierwsza ceremonia ślubna odbyła się w 1900 roku i przyjęła się szeroko w całym kraju<ref name="Japonia" />.
Tōkyō Daijin-gū jest znany z tego, że jako pierwszy zorganizował ceremonię ślubną w obrządku shintō. Pierwsza ceremonia ślubna odbyła się w 1900 roku i przyjęła się szeroko w całym kraju<ref name="Japonia" />.

Wersja z 17:44, 2 mar 2021

Tōkyō Daijin-gū
東京大神宮
Ilustracja
Haiden
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Tokio

Typ budynku

chram

Ukończenie budowy

1880

Zniszczono

1923

Odbudowano

1928

Położenie na mapie Tokio
Mapa konturowa Tokio, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Tōkyō Daijin-gū”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Tōkyō Daijin-gū”
Położenie na mapie prefektury Tokio
Mapa konturowa prefektury Tokio, po prawej znajduje się punkt z opisem „Tōkyō Daijin-gū”
Ziemia35°41′59,94″N 139°44′48,73″E/35,699983 139,746869
Strona internetowa

Tōkyō Daijin-gū (jap. 東京大神宮)chram[a] shintō w Tokio, w dzielnicy Chiyoda, w Japonii[1].

Historia

W okresie Edo (1603–1867) największym pragnieniem każdego Japończyka było udanie się na pielgrzymkę do Wielkich Chramów Ise (Ise-daijingū), gdzie przebywa i jest czczona Amaterasu i inne bóstwa[1].

Nowa era współczesnej Japonii rozpoczęła się wraz z restauracją Meiji w 1868 roku i za zgodą cesarza Meiji nowy chram został zbudowany w Tokio w 1880 roku ku czci pięciu najważniejszych kami: Amaterasu, Ukemochi, Amenominakanushi, Takamimusubi i Kamimusubi, które są związane z japońską państwowością, rozwojem, gospodarką i pomyślnością. Umożliwiło to mieszkańcom Tokio oddawanie czci bóstwom przebywającym w Ise z daleka. Chram został nazwany Hibiya Dai-jingū, od nazwy swojej lokalizacji, rejonu w dzielnicy Chiyoda, w pobliżu Pałacu Cesarskiego[1].

Trzęsienie ziemi w Kantō (1923) zniszczyło chram, który został w 1928 roku odbudowany w obecnej lokalizacji w Iidabashi ze zmienioną nazwą na Iidabashi Dai-jingū, a po II wojnie światowej zmieniono nazwę na Tōkyō Dai-jingū. Jest on czczony nie tylko przez mieszkańców Tokio, ale także całego regionu regionu Kantō[1].

Tōkyō Daijin-gū jest znany z tego, że jako pierwszy zorganizował ceremonię ślubną w obrządku shintō. Pierwsza ceremonia ślubna odbyła się w 1900 roku i przyjęła się szeroko w całym kraju[1].

Galeria

Uwagi

  1. W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.

Przypisy