Królowie frankijscy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 8: | Linia 8: | ||
=== Królowie [[Frankowie saliccy|Franków Salickich]] === |
=== Królowie [[Frankowie saliccy|Franków Salickich]] === |
||
{|class="wikitable" |
|||
* [[Faramund]] – 420-428 |
|||
|| 420–428 || [[Faramund]] || |
|||
* [[Klodian]] – 428–448 |
|||
|- |
|||
* [[Meroweusz]] – 448–457 |
|||
|| 428–448 || [[Klodian]] || |
|||
* [[Childeryk I]] – 457–481 |
|||
|- |
|||
* [[Chlodwig I]] – 481–511, w [[Tournai]] |
|||
|| 448–457 || [[Meroweusz]] || od niego wzięła nazwę dynastia [[Merowingowie|Merowingów]] |
|||
|- |
|||
|| 457–481 || [[Childeryk I]] || |
|||
|- |
|||
|| 481–511 || [[Chlodwig I]] || |
|||
|} |
|||
Władcy współrządzący z Chlodwigiem, obaleni przez niego w 508: |
Władcy współrządzący z Chlodwigiem, obaleni przez niego w 508: |
Wersja z 20:10, 13 mar 2021
Królowie frankijscy – władcy Franków.
Wcześni władcy Franków
Pierwsi władcy
- Askaryk i Merogais - najwcześniej (początek IV wieku) znani przywódcy nazwani wprost Frankami
- Mallobaudes - król (wódz) Franków z IV wieku piastujący również stanowisko komesa domestyków ("comes domesticorum")[1]
- Markomer, Genobaud i Sunno - wymienieni przez Grzegorza z Tours jako królowie frankijscy z przełomu IV i V wieku
Królowie Franków Salickich
420–428 | Faramund | |
428–448 | Klodian | |
448–457 | Meroweusz | od niego wzięła nazwę dynastia Merowingów |
457–481 | Childeryk I | |
481–511 | Chlodwig I |
Władcy współrządzący z Chlodwigiem, obaleni przez niego w 508:
Władcy Franków Rypuarskich
- Chlodwig, książę przed 448
- Childebert, książę 448–461, król 461–483
- Sigebert, król 483–507
- Chloderyk, król 507, zdetronizowany przez Chlodwiga I
Królowie Franków
Merowingowie (509–751)
Chlodwig I | 509–511 |
Po śmierci Chlodwiga królestwo podzielono na cztery części:
Soissons | Paryż | Orlean | Metz i Reims | |
|
|
|
|
Chlotar I na krótko (558-561) przejął władzę we wszystkich frankijskich królestwach. Po jego śmierci państwo podzielono pomiędzy czterech jego synów:
Neustria | Paryż | Burgundia | Metz |
|
|
|
|
Chlotar II pokonał Brunhildę i zjednoczył królestwo. W 623 w celu obrony granic państwa, wydzielił swemu synowi Austrazję. Jego następca Dagobert I wydzielił królestwo Akwitanii w 629.
Neustria i Burgundia | Akwitania | Austrazja |
|
|
|
W 679 Teuderyk III zjednoczył ostatecznie państwo Franków
- Chlodwig IV 691–695
- Childebert III 695–711
- Dagobert III 711–715
- Chilperyk II 715–721
- Chlotar IV 717–720, rywal w Austrazji
- Teuderyk IV 720–737
- bezkrólewie 737–743; rządy majordoma Karola Młota (do 741) a następnie współrządy (741-743) jego dwóch synów Pepina Małego i Karlomana – również majordomów – bez króla
- Childeryk III 743–751
Karolingowie (751–855)
- Pepin I – 751–768; syn Karola Młota, majordoma państwa Franków.
- Karloman – 768–771; syn Pepina I; panował razem z bratem, Karolem I.
Imperium Karolińskie
- Karol I Wielki – 768–814; syn Pepina I, koronowany na cesarza w 800 r.
- Karol Młodszy – 800–811; syn Karola I; koregent
- Ludwik I Pobożny – 814–840; syn Karola I, koregent i cesarz od 813 r.
- Lotar I – 840-843; syn Ludwika I Pobożnego, koregent i cesarz od 817 r. (patrz niżej państwo środkowofrankijskie)
Po śmierci Ludwika I i sporze pomiędzy braćmi trwającym w latach 840-843, państwo Franków zostaje podzielone (traktat w Verdun z sierpnia 843 r.) pomiędzy synów Ludwika I na:
- państwo Franków Zachodnich - późniejsze królestwo Francji
- państwa Franków Środkowych - podzieliło się na królestwo Włoch oraz Królestwo Lotaryngii, które zostało zlikwidowane przez traktat w Meerssen;
- państwo Franków Wschodnich - późniejsze Święte Cesarstwo Rzymskie
Państwo zachodniofrankijskie | Państwo środkowofrankijskie | Państwo wschodniofrankijskie |
Po śmierci Ludwika V na króla Francji zostaje koronowany Hugo Kapet, hr. Paryża, rozpoczynając we Francji rządy dynastii Kapetyngów. PATRZ: Królowie Franków Zachodnich |
Po śmierci Lotara jego ziemie zostały podzielone pomiędzy jego synów:
|
Po śmierci Ludwika IV tron w państwie wschodniofrankijskim objął Konrad I. Następnie królem obrano w 919 r. Henryka I z saskiej dynastii Ludolfingów. PATRZ: Królowie Franków Wschodnich |
Bibliografia
- Morby J.E., Dynastie świata. Przewodnik chronologiczny i genealogiczny, Kraków 1995, s. 261-263. ISBN 83-7006-263-6