4 Pułk Strzelców Konnych (Księstwo Warszawskie): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kerim44 (dyskusja | edycje)
m Dodano kategorię "Oddziały 16 Dywizji Józefa Zajączka" za pomocą HotCat
Kerim44 (dyskusja | edycje)
m Dodano kategorię "Oddziały 4 Dywizji Jazdy Michała Ignacego Kamieńskiego" za pomocą HotCat
Linia 94: Linia 94:
[[Kategoria:Oddziały 2 Dywizji (Księstwo Warszawskie)]]
[[Kategoria:Oddziały 2 Dywizji (Księstwo Warszawskie)]]
[[Kategoria:Oddziały 16 Dywizji Józefa Zajączka]]
[[Kategoria:Oddziały 16 Dywizji Józefa Zajączka]]
[[Kategoria:Oddziały 4 Dywizji Jazdy Michała Ignacego Kamieńskiego]]

Wersja z 12:32, 24 mar 2021

4 Pułk Strzelców Konnych
Historia
Państwo

 Księstwo Warszawskie

Sformowanie

1806

Rozformowanie

1813

Dowódcy
Pierwszy

płk Wojciech Męciński

Działania zbrojne
Druga Wojna Polska
Organizacja
Rodzaj wojsk

Jazda

Podległość

2 Dywizja
16 Dywizja - 1812[a]
4 Dywizja Jazdy - 1812
Dywizja Kawalerii - II 1813

Oficer 4 psk na obrazie Chełmońskiego
4 Pułk Strzelców Konnych Księstwa Warszawskiego, rekonstrukcja, parada z okazji 3 maja, Trakt Królewski

4 Pułk Strzelców Konnychoddział jazdy Armii Księstwa Warszawskiego.

Historia pułku

Sformowany w 1806[1]. Wraz z 14 pułkiem kirasjerów i 15 pułkiem ułanów utworzył brygadę lewą dowodzoną przez generała Benedykta Łączyńskiego. Po zakończeniu działań bojowych, zgodnie z rozkazem z 10 sierpnia 1807, 4 pułk strzelców konnych płk. Mięczyńskiego stanął garnizonem w Warcie[2].

W lipcu i wrześniu 1807 roku liczył 1000 ludzi i 880 koni (żołnierze i podoficerowie powstania wielkopolskiego). Stacjonował w Wielkopolsce (kolejno: Warta, Sulmierzyce, Miechów, Odolanów, Świca, Bledzianów, Chynów). Uczestniczył w kampanii 1806/1807, 21 lutego do 29 lipca 1809 roku przeznaczony do walk na Pomorzu Szwedzkim z pruskimi oddziałami powstańczymi mjr. Schilla skoszarowany w twierdzach nad Odrą: w Szczecinie (sztab pułku), Kostrzynie nad Odrą (niektóre szwadrony) i w Głogowie (pozostałe szwadrony). W sierpniu walczył w północnych Niemczech i Królestwie Westfalii przeciwko Schillowi oraz stacjonował w Magdeburgu.

1 września 1809 roku zameldował się pod komendę gubernatora Drezna, gen. dyw. Claude Carra de Saint-Cyr. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 687 żołnierzy[3].

Barwą pułku był kolor karmazynowy[4].

Żołnierze pułku

Pułkiem dowodzili[1]:

Inni oficerowie pułku

Bitwy i potyczki

Pułk brał udział w walkach w czasie pierwszej wojny polskiej 1807 roku, wojny polsko austriackiej, inwazji na Rosję 1812 roku i kampanii 1813 roku

Bitwy i potyczki[1]:

  • Smoleńsk (17 sierpnia 1812),
  • Możajsk (5 i 7 września 1812),
  • Czeryków (29 września 1812),
  • Medyna (24 października 1812),
  • nad Berezyną (28 listopada 1812).

Uwagi

  1. Wchodzące w skład dywizyjnej brygady jazdy pułki utworzyły później 4 Dywizję Jazdy Michała Ignacego Kamieńskiego

Przypisy

Bibliografia