Adriana Ferrarese: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8
Linia 15: Linia 15:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{cytuj stronę| url = http://hosting.operissimo.com/triboni/exec?method=com.operissimo.artist.webDisplay&xsl=webDisplay&id=ffcyoieagxaaaaabayxf | tytuł = Ferraresi del Bene Adriana soprano | nazwisko = Ferraresi del Bene tłumaczenie biogramu| język = de| data dostępu = 2016-11-11| odn = tak}}
* {{cytuj stronę| url = http://hosting.operissimo.com/triboni/exec?method=com.operissimo.artist.webDisplay&xsl=webDisplay&id=ffcyoieagxaaaaabayxf| tytuł = Ferraresi del Bene Adriana soprano| nazwisko = Ferraresi del Bene tłumaczenie biogramu| język = de| data dostępu = 2016-11-11| odn = tak| archiwum = https://web.archive.org/web/20161112040754/http://hosting.operissimo.com/triboni/exec?method=com.operissimo.artist.webDisplay&xsl=webDisplay&id=ffcyoieagxaaaaabayxf| zarchiwizowano = 2016-11-12}}


{{Kontrola autorytatywna}}
{{Kontrola autorytatywna}}

Wersja z 21:54, 18 maj 2021

ok. 1785

Adriana Ferrarese del Bene (właściwie Adriana Gabrieli ur. 19 sierpnia 1759 w Valvasano, zm. po roku 1803 w Wenecji) – włoska śpiewaczka operowa, sopran. Pierwsza odtwórczyni partii Fiordiligii w operze Così fan tutte Mozarta.

Wiadomo, że w roku 1782 poślubiła Luigiego del Bene i występowała jako Adriana Ferrarese (lub Ferraresi) del Bene. Spotyka się także zapisywanie jej imienia jako Andriana lub Andreanna[1].

Adriana Ferrarese del Bene uczyła się w Wenecji i występowała w Londynie przed przybyciem do Wiednia, gdzie zdobyła uznanie występując w pierwszoplanowych rolach w operach buffa.

W roku 1788 wróciła do Wiednia gdzie zadebiutowała z wielkim powodzeniem w „L’Arbore di Diana Vincenta Martína y Soler. Nawiązuje romans z librecistą Mozarta, Lorenzo Da Ponte. Pod koloraturę jej głosu Mozart komponuje w 1789 arię 'Al Desio di chi t’adora „(KV 577), która w akcie 4, zamiast arii Rose’ DEH vieni non tardar ' była recytowana. W kolejnym koncercie pisze dla niej arię „Un moto di Gioia”. W roku 1792 po serii skandali z jej udziałem opuściła Wiedeń. Pojawia się ponownie na scenie w 1797 roku w Wenecji i Trieście w latach 1797–1798 występując w „Cosi fan tutte[1].

W publikacji Rapport von Wien można przeczytać, że posiadała nieprawdopodobnie wysokie i zarazem bardzo niskie dźwięki w skali swojego głosu, jakiego nikt z żyjących ówcześnie słuchaczy nigdy u pozostałych śpiewaczek nie słyszał.

Przypisy

  1. a b Ferraresi del Bene tłumaczenie biogramu ↓, s. według tłumaczenia.

Bibliografia