Ozokeryt: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa literówek w opcjach pliku (Specjalna:LintErrors/bogus-image-options) |
poprawa linków Znacznik: Wycofane |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Ozokerite natural Paraffin wax Soldier Summit Minnind District - Colton - Wasatch County Utah 1963.jpg|thumb|right|Ozokeryt]] |
[[Plik:Ozokerite natural Paraffin wax Soldier Summit Minnind District - Colton - Wasatch County Utah 1963.jpg|thumb|right|Ozokeryt]] |
||
'''Ozokeryt''', dawniej: '''wosk ziemny'''<ref>Nazwa wycofana przez Międzynarodową Asocjację Mineralogiczną, por. A. Manecki „Encyklopedia Minerałów” AGH Kraków 2004 r.</ref> – mieszanina stałych wielkocząsteczkowych [[Węglowodory|węglowodorów]], głównie ''n-'' i izoparafinowych. Nazwa została nadana przez E.F. |
'''Ozokeryt''', dawniej: '''wosk ziemny'''<ref>Nazwa wycofana przez Międzynarodową Asocjację Mineralogiczną, por. A. Manecki „Encyklopedia Minerałów” AGH Kraków 2004 r.</ref> – mieszanina stałych wielkocząsteczkowych [[Węglowodory|węglowodorów]], głównie ''n-'' i izoparafinowych. Nazwa została nadana przez [[E.F. Glocker]]a w 1833 r. |
||
'''Właściwości fizyczne''': |
'''Właściwości fizyczne''': |
Wersja z 14:29, 13 cze 2021
Ozokeryt, dawniej: wosk ziemny[1] – mieszanina stałych wielkocząsteczkowych węglowodorów, głównie n- i izoparafinowych. Nazwa została nadana przez E.F. Glockera w 1833 r.
Właściwości fizyczne:
- Barwa: żółta do czerwonobrunatnej
- Temperatura topnienia: 50-100 °C
- Nierozpuszczalny w wodzie, a rozpuszczalny w rozpuszczalnikach węglowodorowych
Występowanie: nad Morzem Kaspijskim, w Ameryce Północnej, w Iraku. Największe na świecie skupienie ozokerytu występuje w okolicach Borysławia na Ukrainie.
Przypisy
- ↑ Nazwa wycofana przez Międzynarodową Asocjację Mineralogiczną, por. A. Manecki „Encyklopedia Minerałów” AGH Kraków 2004 r.