Dwa teatry (dramat): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Aw58 (dyskusja | edycje)
Linia 29: Linia 29:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==


* {{Cytuj książkę | autor = Stanisław Burkot | tytuł = Literatura polska 1939-2009 | wydanie = III | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | rok = 2010 | strony = 89-91, 415 | isbn = 978-83-01-16289-4}}
* {{Cytuj książkę | autor = [[Stanisław Burkot]] | tytuł = Literatura polska 1939-2009 | wydanie = III | wydawca = [[Wydawnictwo Naukowe PWN]] | miejsce = Warszawa | rok = 2010 | strony = 89-91, 415 | isbn = 978-83-01-16289-4}}
* {{cytuj stronę| url = http://culture.pl/pl/tworca/jerzy-szaniawski| tytuł = Jerzy Szaniawski | data dostępu = 2014-11-21| autor = Monika Mokrzycka-Pokora | opublikowany = Culture.pl }}
* {{cytuj stronę| url = http://culture.pl/pl/tworca/jerzy-szaniawski| tytuł = Jerzy Szaniawski | data dostępu = 2014-11-21| autor = Monika Mokrzycka-Pokora | opublikowany = Culture.pl }}



Wersja z 23:49, 24 lip 2021

Dwa teatry
Autor

Jerzy Szaniawski

Typ utworu

dramat

Wydanie oryginalne
Język

polski

Data wydania

1946

Dwa teatry – dramat Jerzego Szaniawskiego z 1946.

Dramat ma złożoną strukturę. Akt I rozgrywa się przed II wojną światową. Przedstawia w sposób realistyczny życie teatru i jego dyrektora. Akt II utrzymany jest w konwencji „teatru w teatrze”, przedstawiając pracę nad inscenizacjami Matki i Powodzi. Te dwa dramaty to prawdziwe krótkie sztuki Szaniawskiego (Matka pochodzi z 1937 i nosiła wcześniej tytuł W lesie). Akt III rozgrywa się w czasie okupacji. Przedstawia klęskę idei Teatru Małego Zwierciadła – działalność teatru została zawieszona, aktorzy rozproszyli się lub zginęli, chory dyrektor stracił wiarę w sens sztuki.

Postacie Dyrektora Teatru Małego Zwierciadła i Dyrektora Teatru Snów reprezentują zwolenników teatru realistycznego i wizyjnego. Nie są jednak postaciami jednowymiarowymi, np. dyrektor opowiadający się za teatrem realistycznym jest jednocześnie zwolennikiem psychoanalizy i Zygmunta Freuda. Sztuka Szaniawskiego była głosem w toczonej ówcześnie dyskusji o realizmie, nie opowiadała się jednak bezwarunkowo po żadnej ze stron.

Dwa teatry zostały opublikowane po raz pierwszy w 1946 w miesięczniku „Twórczość” (nr 12). Prapremiera odbyła się w 1946 w Teatrze Powszechnym im. Żołnierza Polskiego w Krakowie. Reżyserem spektaklu była Irena Grywińska scenografię przygotował Tadeusz Kantor, zaś rolę Dyrektora zagrał Karol Adwentowicz. Sztuka miała wiele wystawień w Polsce i za granicą. Do 1957 Dwa teatry były najczęściej grywaną sztuką Szaniawskiego. Przez wiele lat dramat znajdował się na liście lektur szkolnych. Tłumaczony był m.in. na język czeski, serbsko-chorwacki, francuski, rosyjski i niemiecki.

Bibliografia