Sztuka sakralna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
m Wycofano edycje użytkownika 77.254.83.107 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Farary. Znacznik: Wycofanie zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | '''Sztuka sakralna''' – termin, używany przez [[Historia sztuki|historyków sztuki]] w odniesieniu do wytworów związanych z tematyką [[Religia|religijną]]. Aby nazwać sztukę [[Sacrum|sakralną]], powinna ona spełniać dwa warunki. Po pierwsze, jej tematyka musi wyrażać prawdę duchową. Po drugie, ponieważ sztuka jest zjawiskiem formalnym (nośnikiem sztuki jest forma – sposób wyrażania odczuć), środki wyrażania też powinny mieć pochodzenie duchowe. Dla przykładu, sztuka [[Renesans|renesansowa]] nie ma charakteru sakralnego, gdyż jej tematyka – choć była czerpana z religii – nie różniła się od sztuki świeckiej tej epoki – jej forma nie odzwierciedlała prawd boskich, charakterystycznych dla danej religii. Sztuka nie może być nazwana sakralną, jeśli jej forma nie odzwierciedla [[Duchowość|duchowości]]{{odn|Буркхардт|2014|s=6}}. |
||
| ⚫ | – termin, używany przez [[Historia sztuki|historyków sztuki]] w odniesieniu do wytworów związanych z tematyką [[Religia|religijną]]. Aby nazwać sztukę [[Sacrum|sakralną]], powinna ona spełniać dwa warunki. Po pierwsze, jej tematyka musi wyrażać prawdę duchową. Po drugie, ponieważ sztuka jest zjawiskiem formalnym (nośnikiem sztuki jest forma – sposób wyrażania odczuć), środki wyrażania też powinny mieć pochodzenie duchowe. Dla przykładu, sztuka [[Renesans|renesansowa]] nie ma charakteru sakralnego, gdyż jej tematyka – choć była czerpana z religii – nie różniła się od sztuki świeckiej tej epoki – jej forma nie odzwierciedlała prawd boskich, charakterystycznych dla danej religii. Sztuka nie może być nazwana sakralną, jeśli jej forma nie odzwierciedla [[Duchowość|duchowości]]{{odn|Буркхардт|2014|s=6}}. |
||
Duchowość jest zjawiskiem niezależnym od formy, ale można ją odzwierciedlić za pomocą odczuć (analogicznie jak [[dogmat]] jest odzwierciedleniem boskiej prawdy). Natomiast odczucia mogą zostać wyrażone za pomocą [[symbol]]i. [[Ontologia|Ontologicznie]] rzecz ujmując, symbol staje się [[Archetyp (psychologia)|archetypem]], tj. utożsamia się z tym, co wyraża. Z tego powodu symbol – zgodnie z duchowym patrzeniem na świat – nie istnieje w oderwaniu od [[Piękno|piękna]]{{odn|Буркхардт|2014|s=7}}. [[Rzemieślnik]], tworzący przedmiot do celów sakralnych, poznaje te aspekty prawdy boskiej, które są niezbędne przy pracy. Do tworzenia potrzebuje tradycyjnych wzorów i zasad, charakterystycznych dla jego [[Rzemiosło|rzemiosła]]{{odn|Буркхардт|2014|s=8}}. |
Duchowość jest zjawiskiem niezależnym od formy, ale można ją odzwierciedlić za pomocą odczuć (analogicznie jak [[dogmat]] jest odzwierciedleniem boskiej prawdy). Natomiast odczucia mogą zostać wyrażone za pomocą [[symbol]]i. [[Ontologia|Ontologicznie]] rzecz ujmując, symbol staje się [[Archetyp (psychologia)|archetypem]], tj. utożsamia się z tym, co wyraża. Z tego powodu symbol – zgodnie z duchowym patrzeniem na świat – nie istnieje w oderwaniu od [[Piękno|piękna]]{{odn|Буркхардт|2014|s=7}}. [[Rzemieślnik]], tworzący przedmiot do celów sakralnych, poznaje te aspekty prawdy boskiej, które są niezbędne przy pracy. Do tworzenia potrzebuje tradycyjnych wzorów i zasad, charakterystycznych dla jego [[Rzemiosło|rzemiosła]]{{odn|Буркхардт|2014|s=8}}. |
||
Wersja z 09:24, 15 gru 2021
Sztuka sakralna – termin, używany przez historyków sztuki w odniesieniu do wytworów związanych z tematyką religijną. Aby nazwać sztukę sakralną, powinna ona spełniać dwa warunki. Po pierwsze, jej tematyka musi wyrażać prawdę duchową. Po drugie, ponieważ sztuka jest zjawiskiem formalnym (nośnikiem sztuki jest forma – sposób wyrażania odczuć), środki wyrażania też powinny mieć pochodzenie duchowe. Dla przykładu, sztuka renesansowa nie ma charakteru sakralnego, gdyż jej tematyka – choć była czerpana z religii – nie różniła się od sztuki świeckiej tej epoki – jej forma nie odzwierciedlała prawd boskich, charakterystycznych dla danej religii. Sztuka nie może być nazwana sakralną, jeśli jej forma nie odzwierciedla duchowości[1].
Duchowość jest zjawiskiem niezależnym od formy, ale można ją odzwierciedlić za pomocą odczuć (analogicznie jak dogmat jest odzwierciedleniem boskiej prawdy). Natomiast odczucia mogą zostać wyrażone za pomocą symboli. Ontologicznie rzecz ujmując, symbol staje się archetypem, tj. utożsamia się z tym, co wyraża. Z tego powodu symbol – zgodnie z duchowym patrzeniem na świat – nie istnieje w oderwaniu od piękna[2]. Rzemieślnik, tworzący przedmiot do celów sakralnych, poznaje te aspekty prawdy boskiej, które są niezbędne przy pracy. Do tworzenia potrzebuje tradycyjnych wzorów i zasad, charakterystycznych dla jego rzemiosła[3].
Przypisy
- ↑ Буркхардт 2014 ↓, s. 6.
- ↑ Буркхардт 2014 ↓, s. 7.
- ↑ Буркхардт 2014 ↓, s. 8.
Bibliografia
- Т. Буркхардт: Сакральное искусство Востока и Запада. Принципы и методы. Москва: 2014. ISBN 978-5-91896-129-2.