Eskortowiec oceaniczny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kkic (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne, drobne merytoryczne
Kkic (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 5: Linia 5:
Eskortowce oceaniczne wyewoluowały z budowanych masowo w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] okrętów klasy [[niszczyciel eskortowy|niszczycieli eskortowych]]. Były przeznaczone do głównie eskortowania [[konwój|konwojów]]. Ich konstrukcja opierała się na prostych rozwiązaniach, tak aby w przypadku [[działania zbrojne|działań zbrojnych]] można je było szybko budować, natomiast w czasie pokoju miały charakteryzować się niskim nakładem kosztów produkcyjnych.
Eskortowce oceaniczne wyewoluowały z budowanych masowo w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] okrętów klasy [[niszczyciel eskortowy|niszczycieli eskortowych]]. Były przeznaczone do głównie eskortowania [[konwój|konwojów]]. Ich konstrukcja opierała się na prostych rozwiązaniach, tak aby w przypadku [[działania zbrojne|działań zbrojnych]] można je było szybko budować, natomiast w czasie pokoju miały charakteryzować się niskim nakładem kosztów produkcyjnych.


Oznaczenie kadłuba literami "DE" zostało przejęte od niszczycieli eskortowych (ang.''destroyer escorts''). Były przeznaczone do zwalczania [[okręt podwodny|okrętów podwodnych]] natomiast ich odmiana oznaczona jako "DEG" (ang. destroyer escorts guided) do walki z lotnictwem, dlatego też zostały wyposażone w przeciwlotnicze kierowane pociski rakietowe krótkiego zasięgu [[RIM-24 Tartar]].
Oznaczenie kadłuba literami "DE" zostało przejęte od niszczycieli eskortowych (ang. ''destroyer escorts''). Były przeznaczone do zwalczania [[okręt podwodny|okrętów podwodnych]] natomiast ich odmiana oznaczona jako "DEG" (ang. ''destroyer escorts guided'') do walki z [[lotnictwo|lotnictwem]], dlatego też zostały wyposażone w przeciwlotnicze kierowane pociski rakietowe krótkiego zasięgu [[RIM-24 Tartar]].


W innych krajach odpowiednikiem amerykańskich eskortowców oceanicznych były okręty klasyfikowane jako [[fregata|fregaty]]. W ramach [[reforma klasyfikacji okrętów w roku 1975|reformy klasyfikacji okrętów w 1975 roku]] Marynarka Wojenna zmieniła oznaczenie okrętów dotychczas klasyfikowanym jako eskortowce oceaniczne (DE/DEG) na Fregaty {FF/FFG – fast frigate/fast frigate guided), aby dostosować oznaczenia do standardów międzynarodowych i umożliwić porównywanie potencjału flot.
W innych krajach odpowiednikiem amerykańskich eskortowców oceanicznych były okręty klasyfikowane jako [[fregata|fregaty]]. W ramach [[reforma klasyfikacji okrętów w roku 1975|reformy klasyfikacji okrętów w 1975 roku]] Marynarka Wojenna zmieniła oznaczenie okrętów dotychczas eskortowców oceanicznych (DE/DEG) na fregaty (FF/FFG – ''fast frigate / fast frigate guided''), aby dostosować oznaczenia do standardów międzynarodowych i umożliwić porównywanie potencjału flot.


Planowane jest zastąpienie amerykańskich fregat na okręty określane jako LCS (ang. [[littoral combat ship]]), czyli okręty walki przybrzeżnej.{{fakt}}
Planowane jest zastąpienie amerykańskich fregat na jednostki określane jako LCS (ang. ''[[littoral combat ship]]''), czyli okręty walki przybrzeżnej.{{fakt}}

== Zobacz też ==
* [[fregata]]


[[Kategoria:Klasy okrętów]]
[[Kategoria:Klasy okrętów]]

Wersja z 00:05, 13 sie 2007

Fregata rakietowa USS "Ainsworth" (FF-1090) typu Knox – niegdyś klasyfikowana jako eskortowiec oceaniczny

Eskortowiec oceaniczny (ang. ocean escort) – była klasa okrętów Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, przeznaczonych do wykonywania zadań eskortowych na wodach oceanicznych.

Eskortowce oceaniczne wyewoluowały z budowanych masowo w czasie II wojny światowej okrętów klasy niszczycieli eskortowych. Były przeznaczone do głównie eskortowania konwojów. Ich konstrukcja opierała się na prostych rozwiązaniach, tak aby w przypadku działań zbrojnych można je było szybko budować, natomiast w czasie pokoju miały charakteryzować się niskim nakładem kosztów produkcyjnych.

Oznaczenie kadłuba literami "DE" zostało przejęte od niszczycieli eskortowych (ang. destroyer escorts). Były przeznaczone do zwalczania okrętów podwodnych natomiast ich odmiana oznaczona jako "DEG" (ang. destroyer escorts guided) do walki z lotnictwem, dlatego też zostały wyposażone w przeciwlotnicze kierowane pociski rakietowe krótkiego zasięgu RIM-24 Tartar.

W innych krajach odpowiednikiem amerykańskich eskortowców oceanicznych były okręty klasyfikowane jako fregaty. W ramach reformy klasyfikacji okrętów w 1975 roku Marynarka Wojenna zmieniła oznaczenie okrętów dotychczas eskortowców oceanicznych (DE/DEG) na fregaty (FF/FFG – fast frigate / fast frigate guided), aby dostosować oznaczenia do standardów międzynarodowych i umożliwić porównywanie potencjału flot.

Planowane jest zastąpienie amerykańskich fregat na jednostki określane jako LCS (ang. littoral combat ship), czyli okręty walki przybrzeżnej.[potrzebny przypis]