Wymrażacz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Dodana kategoria: Aparatura chemiczna |
m drob. |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[grafika:Wymrazacz.png|right|Wymrażacz rozbieralny]] |
[[grafika:Wymrazacz.png|right|Wymrażacz rozbieralny]] |
||
Wymrażacz ('''C''' na rysunku) zazwyczaj składa się dwóch części: Dolna to duża, grubościenna probówka okrągłodenna ze [[szlif |
Wymrażacz ('''C''' na rysunku) zazwyczaj składa się dwóch części: Dolna to duża, grubościenna probówka okrągłodenna ze [[szlif laboratoryjny|szlifem]] żeńskim ('''A''' na rysunki), a druga to nasadka ('''B''' na rysunku) ze szlifem męskim, [[oliwka laboratoryjna|oliwką]] i rurką zakończoną oliwką. Długość rurki jest zazwyczaj tak dobierana, aby po zmontowaniu całości dochodziła do mniej więcej połowy długości probówki. |
||
Czasami zdarza się, że szlify w nasadce i probówce są montowane odwrotnie. Tzn. probówka jest zaopatrzona w szlif męski, a nasadka w |
Czasami zdarza się, że szlify w nasadce i probówce są montowane odwrotnie. Tzn. probówka jest zaopatrzona w szlif męski, a nasadka w żeński. Oba rozwiązania mocowania nasadek mają swoich zwolenników i przeciwników. |
||
Niektóre wymrażacze, które są stosowane w [[linia próżniowa|liniach próżniowych]] posiadają na wylocie rurek zamiast oliwek szlify, które umożliwiają montowanie ich |
Niektóre wymrażacze, które są stosowane w [[linia próżniowa|liniach próżniowych]], posiadają na wylocie rurek zamiast oliwek szlify, które umożliwiają montowanie ich bezpośrednio do tych linii. Niektóre linie próżniowe są też konstruowane z wymrażaczami na stałe wtopionymi w ich konstrukcję. |
||
Istnieją też tanie |
Istnieją też tanie wymrażacze jednoczęściowe, w których nasadka z rurkami jest wtopiona do probówki na stałe. Jednak trudno wylewa się z nich wymrożone substancje i myje je po użyciu, a stłuczenie rurki wewnętrznej powoduje, że cały wymrażacz staje się bezużyteczny. |
||
Wymrażacze są stosowane głównie jako zabezpieczenia [[pompa próżniowa|pomp próżniowych]] na liniach próżniowych oraz stosuje się je w czasie prowadzenia [[destylacja|destylacji]] próżniowej (aby "włapać" opary które |
Wymrażacze są stosowane głównie jako zabezpieczenia [[pompa próżniowa|pomp próżniowych]] na liniach próżniowych oraz stosuje się je w czasie prowadzenia [[destylacja|destylacji]] próżniowej (aby "włapać" opary, które nie wykropliły się w [[chłodnica laboratoryjna|chłodnicy]]), oraz do celowego wymrażania gazów, jeśli te stanowią np. cenny produkt reakcji. |
||
Wymrażaczy używa się w następujący sposób: |
Wymrażaczy używa się w następujący sposób: |
||
Oliwkę krótszej rurki łączy się za pomocą węża z aparaturą, w której powstają opary, zaś do oliwki wewnętrznej długiej rurki przyłącza się wąż idący dalej do linii próżniowej. Wymrażacz wsadza się do termosu z mieszanką chłodzącą (jedną z opisanych w artykule [[łaźnia laboratoryjna]]), czeka się przez chwilę żeby wymrażacz się schłodził, po czym uruchamia się pompę próżniową. Dzięki temu, że rurka wewnętrzna dochodzi do połowy długości probówki, opary z aparatury muszą przebyć dość długą drogę przez wymrażacz, co wystarcza aby uległy one [[resublimacja|resublimacji]] lub skropleniu i "zaległy" w dolnej części probówki. |
|||
[[Kategoria:Aparatura chemiczna]] |
[[Kategoria:Aparatura chemiczna]] |
Wersja z 18:15, 20 cze 2004
Wymrażacz - to sprzęt laboratoryjny zazwyczaj o kształcie dużej probówki okrągłodennej, który służy do wymrażania cieczy i gazów.
Wymrażacz (C na rysunku) zazwyczaj składa się dwóch części: Dolna to duża, grubościenna probówka okrągłodenna ze szlifem żeńskim (A na rysunki), a druga to nasadka (B na rysunku) ze szlifem męskim, oliwką i rurką zakończoną oliwką. Długość rurki jest zazwyczaj tak dobierana, aby po zmontowaniu całości dochodziła do mniej więcej połowy długości probówki.
Czasami zdarza się, że szlify w nasadce i probówce są montowane odwrotnie. Tzn. probówka jest zaopatrzona w szlif męski, a nasadka w żeński. Oba rozwiązania mocowania nasadek mają swoich zwolenników i przeciwników.
Niektóre wymrażacze, które są stosowane w liniach próżniowych, posiadają na wylocie rurek zamiast oliwek szlify, które umożliwiają montowanie ich bezpośrednio do tych linii. Niektóre linie próżniowe są też konstruowane z wymrażaczami na stałe wtopionymi w ich konstrukcję.
Istnieją też tanie wymrażacze jednoczęściowe, w których nasadka z rurkami jest wtopiona do probówki na stałe. Jednak trudno wylewa się z nich wymrożone substancje i myje je po użyciu, a stłuczenie rurki wewnętrznej powoduje, że cały wymrażacz staje się bezużyteczny.
Wymrażacze są stosowane głównie jako zabezpieczenia pomp próżniowych na liniach próżniowych oraz stosuje się je w czasie prowadzenia destylacji próżniowej (aby "włapać" opary, które nie wykropliły się w chłodnicy), oraz do celowego wymrażania gazów, jeśli te stanowią np. cenny produkt reakcji.
Wymrażaczy używa się w następujący sposób:
Oliwkę krótszej rurki łączy się za pomocą węża z aparaturą, w której powstają opary, zaś do oliwki wewnętrznej długiej rurki przyłącza się wąż idący dalej do linii próżniowej. Wymrażacz wsadza się do termosu z mieszanką chłodzącą (jedną z opisanych w artykule łaźnia laboratoryjna), czeka się przez chwilę żeby wymrażacz się schłodził, po czym uruchamia się pompę próżniową. Dzięki temu, że rurka wewnętrzna dochodzi do połowy długości probówki, opary z aparatury muszą przebyć dość długą drogę przez wymrażacz, co wystarcza aby uległy one resublimacji lub skropleniu i "zaległy" w dolnej części probówki.