Artur Bugaj: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Wspomagane przez robota ujednoznacznienie: Wisła Kraków
Rabidmoon (dyskusja | edycje)
m Ujednoznacznienie linku z ŁKS Łódź na ŁKS Łódź (piłka nożna) przy pomocy Popups
Linia 9: Linia 9:
Od jesieni [[1994]] roku był zawodnikiem II-ligowej wówczas [[Amica Wronki|Amiki Wronki]], która po raz pierwszy awansowała do ekstraklasy. W Amice Bugaj spędził w I lidze 1,5 sezonu ([[1995]]-[[1996]]), zagrał 40 razy i zdobył 10 bramek. Wiosną [[1997]] był już graczem grającej w II lidze [[Groclin Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski|Dyskobolii]], zaś jesienią [[Aluminium Konin]].
Od jesieni [[1994]] roku był zawodnikiem II-ligowej wówczas [[Amica Wronki|Amiki Wronki]], która po raz pierwszy awansowała do ekstraklasy. W Amice Bugaj spędził w I lidze 1,5 sezonu ([[1995]]-[[1996]]), zagrał 40 razy i zdobył 10 bramek. Wiosną [[1997]] był już graczem grającej w II lidze [[Groclin Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski|Dyskobolii]], zaś jesienią [[Aluminium Konin]].


W drugoligowym Aluminium grał do [[1999]] roku z krótką przerwą na występy w I-ligowym [[ŁKS Łódź|ŁKS-ie Łódź]] (4 mecze, 1 bramka). W sezonie [[1999]]/[[2000]] został ponownie zawodnikiem Pogoni Szczecin. Jak się okazało roczna przygoda nie była ostatnią. Kolejne dwa sezony spędził w drugiej lidze, reprezentując barwy [[GKS Bełchatów]] ([[2000]]/[[2001]]) i Lecha Poznań ([[2001]]/[[2002]]). Z Lechem awansował do I ligi i spędził tam jedną rundę (10 meczów i 1 bramka).
W drugoligowym Aluminium grał do [[1999]] roku z krótką przerwą na występy w I-ligowym [[ŁKS Łódź (piłka nożna)|ŁKS-ie Łódź]] (4 mecze, 1 bramka). W sezonie [[1999]]/[[2000]] został ponownie zawodnikiem Pogoni Szczecin. Jak się okazało roczna przygoda nie była ostatnią. Kolejne dwa sezony spędził w drugiej lidze, reprezentując barwy [[GKS Bełchatów]] ([[2000]]/[[2001]]) i Lecha Poznań ([[2001]]/[[2002]]). Z Lechem awansował do I ligi i spędził tam jedną rundę (10 meczów i 1 bramka).


Po lekkim rozczarowaniu w [[Poznań|Poznaniu]] kupiła go [[Ceramika Opoczno]], grająca na zapleczu ekstraklasy. ''Bugi'' jednak, widząc stan rzeczy w [[Pogoń Szczecin|Pogoni]] zdecydował się na grę u [[Antoni Ptak|Antoniego Ptaka]], będąc kluczowym zawodnikiem i najlepszym strzelcem klubu w II lidze w [[II liga polska w piłce nożnej (2003/2004)|sezonie 2003/2004]]. Awans nie umocnił jednak pozycji Bugaja. Przegrywał rywalizację z [[Olgierd Moskalewicz|Olgierdem Moskalewiczem]] i [[Roberto Claudio Milar|Claudio Milarem]], w lidze rozegrał tylko 18 meczów (2 bramki).
Po lekkim rozczarowaniu w [[Poznań|Poznaniu]] kupiła go [[Ceramika Opoczno]], grająca na zapleczu ekstraklasy. ''Bugi'' jednak, widząc stan rzeczy w [[Pogoń Szczecin|Pogoni]] zdecydował się na grę u [[Antoni Ptak|Antoniego Ptaka]], będąc kluczowym zawodnikiem i najlepszym strzelcem klubu w II lidze w [[II liga polska w piłce nożnej (2003/2004)|sezonie 2003/2004]]. Awans nie umocnił jednak pozycji Bugaja. Przegrywał rywalizację z [[Olgierd Moskalewicz|Olgierdem Moskalewiczem]] i [[Roberto Claudio Milar|Claudio Milarem]], w lidze rozegrał tylko 18 meczów (2 bramki).

Wersja z 14:37, 4 lis 2007

Artur Bugaj

Artur Bugaj pseudonim Bugi, Bugi-Gol (ur. 22 października 1970 roku w Szczecinku) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Artur Bugaj jest wychowankiem Darzbora Szczecinek. W 1988 został kupiony przez I-ligową Wisłę Kraków. W Wiśle ligowego debiutu nie zaliczył i został wypożyczony na jeden sezon do Cracovii (1989-1990), gdzie grał w II lidze. Później wrócił na ul. Reymonta i w dalszym ciągu nie mógł przebić się do składu Białej Gwiazdy, co spowodowało powrót na Pomorze Zachodnie.

Sezon 1991-1992 spędził w dwóch klubach: Darzborze Szczecinek i Gwardii Koszalin. Później trafił do I ligowej Pogoni Szczecin i podczas pierwszej przygody z Portowcami grał tam 2 sezony (1992-1994). Ligowy debiut zaliczył 29 sierpnia 1992 w meczu z GKS Katowice (1:1), zaś pierwszą bramkę w ekstraklasie strzelił poznańskiemu Lechowi 10 kwietnia 1993 (2:0). W tym okresie zagrał dla Pogoni 34 razy w lidze i strzelił 2 bramki.

Od jesieni 1994 roku był zawodnikiem II-ligowej wówczas Amiki Wronki, która po raz pierwszy awansowała do ekstraklasy. W Amice Bugaj spędził w I lidze 1,5 sezonu (1995-1996), zagrał 40 razy i zdobył 10 bramek. Wiosną 1997 był już graczem grającej w II lidze Dyskobolii, zaś jesienią Aluminium Konin.

W drugoligowym Aluminium grał do 1999 roku z krótką przerwą na występy w I-ligowym ŁKS-ie Łódź (4 mecze, 1 bramka). W sezonie 1999/2000 został ponownie zawodnikiem Pogoni Szczecin. Jak się okazało roczna przygoda nie była ostatnią. Kolejne dwa sezony spędził w drugiej lidze, reprezentując barwy GKS Bełchatów (2000/2001) i Lecha Poznań (2001/2002). Z Lechem awansował do I ligi i spędził tam jedną rundę (10 meczów i 1 bramka).

Po lekkim rozczarowaniu w Poznaniu kupiła go Ceramika Opoczno, grająca na zapleczu ekstraklasy. Bugi jednak, widząc stan rzeczy w Pogoni zdecydował się na grę u Antoniego Ptaka, będąc kluczowym zawodnikiem i najlepszym strzelcem klubu w II lidze w sezonie 2003/2004. Awans nie umocnił jednak pozycji Bugaja. Przegrywał rywalizację z Olgierdem Moskalewiczem i Claudio Milarem, w lidze rozegrał tylko 18 meczów (2 bramki).

W sezonie 2005/2006 został dyżurnym jokerem drużyny Bogusława Pietrzaka. Do 11 sierpnia 2005 roku rozegrał w ekstraklasie 130 spotkań i zdobył 17 bramek. W styczniu 2006 roku został wypożyczony na jedną rundę do II ligowego Śląska Wrocław. Po powrocie do Szczecina znalazł się z nr 30 w kadrze na sezon 2006/2007, jednak z powodu powracających kontuzji nie rozegrał żadnego spotkania ligowego i nieformalnie pełnił funkcję pomocnika trenera Mariusza Kurasa. Po rundzie jesiennej sezonu 2006/2007 zakończył karierę zawodniczą.

Zawodnik ma podpisany kontrakt z Pogonią Szczecin do 2007 roku.

Artur Bugaj mierzy 176 cm i waży 76 kg.