Extensible Application Markup Language

XAML (wym. "zammel", ang. eXtensible Application Markup Language) jest językiem opisu interfejsu użytkownika wykorzystywanym w technologii Windows Presentation Foundation, która jest elementem platformy .NET Framework począwszy od wersji 3.0.

XAML jest językiem opartym na języku XML zoptymalizowanym do opisu bogatych, wizualnych interfejsów, takich jak tworzone w Adobe Flash. SVG i XUL (ten ostatni używany jest między innymi do budowy rozszerzeń dla Firefoksa) są przykładami podobnych języków interfejsu użytkownika rozprowadzonymi na warunkach wolnego oprogramowania.

W zwyczajnym użyciu pliki XAML tworzone są ręcznie lub przy pomocy wizualnych narzędzi, takich jak Microsoft Expression Studio. Wynikowy kod XML interpretowany jest w locie przez podsystem systemu operacyjnego odpowiedzialny za wyświetlanie danych, co zastępuje GDI z poprzednich wersji Windows. Elementy XAML mapowane są do obiektów Common Language Runtime. Atrybuty mapowane są do właściwości lub zdarzeń tych obiektów.

XAML został stworzony w celu zapewnienia wsparcia klasom i metodom w architekturze .NET, które zajmują się obsługą interakcji z użytkownikiem, zwłaszcza wyświetlaniem.

Akronim XAML pierwotnie rozwijany był jako eXtensible Avalon Markup Language, gdzie Avalon było nazwą kodową dla tej grupy klas .NET.

Okrojona wersja WPF, pozwalająca tworzyć strony internetowe, nosi nazwę Silverlight.

Zobacz też

• Windows Presentation Foundation

Linki zewnętrzne

• Omówienie XAML (ang.)
• XAML i kontrolki systemowe w Vista
• Artykuł Mozilla, Gnome mull united front against Longhorn (ZDNET)