Drugi sobór buddyjski

Drugi Sobor Buddyjski

Drugi sobor buddyjski odbył sie w Vesali, około sto lat po osiągnieciu Parinibbany przez Buddą, w celu uregulowania poważnych kwestii zasad Vinaya. Ortodoksyjni mnisi chcieli przekonać tych mnichów, których zachowanie stawiano pod znakiem zapytania. Sprawozdania z tych rozmów zostaóy zachowane w tekstach Vinaji kilku Wczesnych Szkół Buddyjskich. Jakiś czas po Drugim Soborze Buddyjskim powstał rozłam w monastycznej sandze, którego rezultatem było utworzenie sie kilku nowych podgrup ( szkół ) takich jak Sthaviravada, Mahasanghika i Sarvastivada. Powstanie tych szkół jest czasem wiązane z Drugim Soborem Buddyjskim, ale nie ma na to żadnych dowodów, wszystkie wczesne sprawozdania potwierdzają ze konflikt tez został rozwiązany. Dyskusja rozgorzała od nowa na temat tzw dzisięciu punktów. Jest wzmianka dotycząca niektórych mnichów łamiących dzisięć zasad, z których część uważano za głóne. Dziesięcioma punktami Vijany byly:

1 Przechowywanie soli w rogu. 2 Spożywanie jedzenia po południu. 3 Spożywanie posiłku raz, po czym udawanie sie do wioski po kolejna jałmużnę. 4 Przeprowadzanie ceremonii "Uposatha" z mnichami zamieszkującymi w tym samym.

      rejonie / okolicy.

5 Wykonywanie oficjalnych działań, obowiązków, gdy zgromadzenie nie bylo kompletne. 6 Podążanie daną praktyką ponieważ została ukończona przez własnego nauczyciela lub

      opiekuna.

7 Spożywanie kwaśnego mleka, pomimo spożycia popołudniowego posiłku. 8 Spożywanie mocnych napoi przed ich fermentacja. 9 Używanie okryć nieodpowiednich rozmiarów. 10 Używanie złota i srebra.

Kluczem do zrozumienia dziesiątego punktu jest uznanie "złota i srebra" za idiom okreslajacy jakikolwiek rodzaj pieniędzy. Mnisi Vesali uznawali zbieranie pieniędzy , czego specyficznym celem bylo chodzenie po jałmużnę, czemu z kolei sprzeciwiał sie wizytujący mnich Yasa. Niektóre z punktów również byly bardzo ważne, np punkt szósty, który pozwalał mnichom nie stosowanie sie do zasad Vinaji, jeżeli ich nauczyciel nie podążał praktyką. To zachowanie było odnotowane, i stało sie problem powodującym wiele poważnych kontrowersji. Monastyczna sangha była strukturalna dlatego wszystkie działania i decyzje musiały byc uchwalone jednomyślnie a odkąd mnisi łamiacy dziesięc zasad sprzeciwili poddawaniu sie reprymendzie czy tez przyznania sie do winy, sangha stała sie niezdolna do rozwiązywania tych problemów w żaden inny sposób jak zwołaniu Drugiego Soboru Buddyjskiego.

Niektóre z dziesięciu punktów wymierzone były przeciwko szczegółowym zasadom (dukkata lub sekhiya) Przed tym jak Budda osiągnal Parinibbanę powiedział czcigodnemu Anandzie ze społeczeństwo moze ( jednomyślnie ) porzucić glówne punkty vinayi. Ale Pierwszy Sobór Buddyjski nie był pewien o których punktach Vinayi Budda mówił, wiec jednomyślnie zgodzono sie zachować jednak zasady Vijany takie jak podczas życia Buddy. W każdym razie 100 lat później niektórzy mnisi poczuli ze część zasad może zostać złagodzona. Drugi Sobór Buddyjski ogłosił jednak jednomyślnie ze żadna z zasad nie może zostać złagodzona a mnisi, ktorzy zostali oskarżeni o łamanie zasad Vijany powinni zostać potępieni.