Portal:Protestantyzm

Protestantyzm

    w polskiej Wikipedii

Ta strona to portal dla wikipedystów zainteresowanych protestantyzmem, umożliwiający łatwiejszy dostęp oraz pomoc w rozwoju artykułów związanych z tym wyznaniem. Będziemy wdzięczni za Twoją pomoc w rozwijaniu portalu. Jeżeli chcesz edytować tę stronę przejdź tutaj.

Protestantyzm – jeden z głównych kierunków chrześcijaństwa, składający się z wyznań religijnych powstałych głównie na skutek ruchów reformatorskich wewnątrz Kościoła rzymskokatolickiego rozpoczętych w XVI wieku przez wystąpienie Marcina Lutra. Termin "protestantyzm" pochodzi od protestu złożonego przez luteranów 6 księstw i 14 miast w 1529 roku podczas sejmu w Spirze przeciw uchwale zabraniającej przechodzenia na luteranizm.

więcej informacji o protestantyzmie

W najbliższym czasie 14-16 września 2012 r. w Wiśle odbędzie się Forum Ewangelickie. 14 listopada 2012 r. w Warszawie odbędzie się sympozjum poświęcone pamięci ks. bp. prof. Jana Szerudy (1889-1962). Artykuł miesiąca Wyznanie augsburskie (Konfesja Augsburska, łac. Confessio Augustana) – podstawowa księga wyznaniowa luteranizmu, napisana przez Filipa Melanchtona i ogłoszona na sejmie Rzeszy w Augsburgu 25 czerwca 1530 roku. Od tytułu wyznania biorą swoją nazwę Kościoły ewangelicko-augsburskie. Wraz z pozostałymi księgami wyznaniowymi wchodzi w skład Księgi zgody, opublikowanej w 50. rocznicę ogłoszenia Wyznania augsburskiego. W reakcji na Wyznanie augsburskie strona katolicka przygotowała jego Konfutację (Obalenie), na którą Melanchton odpowiedział Obroną Wyznania augsburskiego. Proces powstawania Wyznania augsburskiego wywarł znaczący wpływ na jej ton i treść. Był to dokument jednocześnie teologiczny, jak i polityczny. Z politycznego punktu widzenia Wyznanie stanowiło potwierdzenie wierności stanów ewangelickich prawu Rzeszy i służyć miało utrzymaniu pokoju międzywyznaniowego. Z teologicznego punktu widzenia miało być ono zarówno wyznaniem wiary, jak i obroną stanowiska obozu ewangelickiego przed zarzutami o sekciarstwo. Wyznanie augsburskie stara się wykazać zgodność nauczania ewangelickiego nie tylko z Pismem Świętym, ale i z Kościołem katolickim „jak dalece jest on znany z pisarzy”. Dążenie do jedności i zgody sprawiło, że Wyznanie augsburskie pomija niektóre istniejące już w chwili jest powstania różnice pomiędzy ewangelikami a katolikami. Brak tu odrzucenia nauki o transsubstancjacji czy nieuznawanych przez luteranów sakramentów, albo też wyraźnego podkreślenia zasady sola scriptura. Nie zmienia to faktu, że jest to w swej wymowie wyznanie zdecydowanie luterańskie, zwłaszcza przez wyraźne podkreślenie artykułu o usprawiedliwieniu przez wiarę. czytaj dalej... Sylwetka miesiąca Enoch Adejare Adeboye (ur. 2 marca 1942 w Ifeware) - doktor filozofii, kaznodzieja zielonoświątkowy, pastor i przewodniczący zgromadzenia Kościoła Bożego Zbawionych Chrześcijan. Z wykształcenia matematyk. W latach 1967-1975 był wykładowcą hydrodynamiki na Uniwersytecie w Lagos. Następnie pracował naukowo na Uniwersytecie w Ilorin. W 1984 r. porzucił pracę wykładowcy akademickiego i poświęcił się kaznodziejstwu oraz przewodnictwu Kościoła zielonoświątkowego, którego jest liderem. Jego nawrócenie na pentakostalizm miało miejsce w latach 70. XX wieku. Początkowo był jedynie lektorem charyzmatycznego pastora Jozjasza Akindayomi, który w 1952 roku założył Kościół Boży Zbawionych Chrześcijan w Nigerii. Zajmował się dla niego tłumaczeniem kazań z języka joruba na język angielski. W 1973 roku przystąpił oficjalnie do ruchu zielonoświątkowego i w 1975 roku został ordynowany przez Jozjasza Akindayomi na pastora Kościoła Bożego Zbawionych Chrześcijan. W 1981 roku po śmierci Jozjasza Akindayomi został wybrany przewodniczącym zgromadzenia Kościoła. Rozwinął działalność misyjną swojej denominacji. Początkowo w Afryce później na innych kontynentach. Zaczął wykorzystywać w swojej działalności środki masowego przekazu. Prowadzony przez niego Kościół w ciągu dwudziestu kilku lat rozwinął się bardzo dynamicznie. Jest jednym z największych Kościołów zielonoświątkowych na świecie. Posiada około 5 milionów wiernych, 14 tysięcy zborów i placówki misyjne w 110 krajach (m.in. w Chinach, Pakistanie i Malezji). Wydaje również magazyn The Mandate oraz jest właścicielem stacji telewizyjnej Open Heavens TV. Według raportu magazynu Newsweek opublikowanego w grudniu 2008 roku, Enoch Adeboye jest obecnie jednym z pięćdziesięciu najbardziej wpływowych ludzi na świecie. czytaj dalej... Zobacz Działacze reformacyjni – Polscy duchowni luterańscy – Polscy duchowni protestanccy – Biskupi i superintendenci protestanccy Polecamy artykuły Ks. Adam Pilch (1965–2010) – polski duchowny luterański, kapelan, pułkownik Wojska Polskiego. Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie samolotu prezydenckiego w Smoleńsku, gdy udawał się na uroczystość ku pamięci ofiar zbrodni katyńskiej. Kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Katowicach – kościół diecezjalny diecezji katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP oraz parafialny Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Katowicach. Nowe artykuły Kościół Szwecji to największy kościół ewangelicko-luterański na świecie i największe wyznanie w Szwecji. Liczy 6,9 mln wiernych. Do 2000 r. posiadał charakter Kościoła państwowego. Teologicznie nawiązuje do nauczania ojca Reformacji, ks. dra Marcina Lutra. Kościół Szwecji, w którym mimo reformy biskupi zachowali władzę w diecezjach, a liturgia uległa jedynie niewielkim modyfikacjom, doskonale ukazuje umiarkowane skrzydło luterańskiej reformacji. Wyznająca Konferencja Ewangelicko-Luterańska – ogólnoświatowa organizacja stanowiąca porozumienie konserwatywnych kościołów luterańskich, tzw. skrzydła wyznającego. Jest spadkobierczynią Synodalnej Konferencji Ewangelicko-Luterańskiej Ameryki Północnej, z tą różnicą, że obecna organizacja ma charakter międzynarodowy i zrzesza kościoły luterańskie z całego świata. Artykuły do napisania Chrzest wiary Chóry ewangelickie George Whitefield Kościół Nazarejczyka Modlitwa grzesznika Neoortodoksja Polski Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania na Obczyźnie Porwanie Kościoła Przebudzenie na Azusa Street Scholastyka reformowana Teologia Nowego Przymierza Teologia przymierza Wieczne bezpieczeństwo Wydawnictwo Naukowe "Semper" Artykuły do rozszerzenia Wydawnictwo "Augustana" w Bielsku-Białej Diakonat Eben-Ezer Filip Melanchton Huldrych Zwingli Karol Kulisz Kościoły łaski Mazurskie Towarzystwo Ewangelickie Polskie Towarzystwo Ewangelickie Postylla Domowa M. Lutra Postylle protestanckie Restoracjonizm Śląski Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania w Republice Czeskiej Towarzystwo Biblijne w Polsce Wielkie przebudzenie Zwiastun Ewangelicki

Podstawowe pojęcia Źródła protestantyzmu Reformacja – 95 tez M. Lutra – Pięć zasad protestantyzmu Wyznania Ewangelicyzm – Ewangelikalizm – Waldensi – Husyci – Luteranizm – Kalwinizm – Purytanizm – Baptyzm – Metodyzm – Adwentyzm – Pentekostalizm Historia Związek Stanowczych Chrześcijan – protestanckie towarzystwo religijne powstałe w początkach XX wieku na Śląsku Cieszyńskim. W 1906 w ramach kościoła luterańskiego powstała na Śląsku Cieszyńskim "Społeczność Chrześcijańska", część jej członków przyjęła poselstwo zielonoświątkowe. W wyniku niezgodności stanowisk osoby które przyjęły nową naukę, zostały wykluczone ze Społeczności Chrześcijańskiej i przeszły do struktur Stanowczych Chrześcijan, które prawnie zalegalizowano przez władze austriackie 10 lipca 1910 pod nazwą Związek na Rzecz Stanowczego Chrześcijaństwa (niem. Bund für entschiedenes Christentum). W czerwcu 1912 otworzono pierwszą kaplicę Związku Stanowczych Chrześcijan w Nieborach. Przed pierwszą wojną światową powstały już zbory w Nieborach, Dolnym Żukowie i Ustroniu. Grupa liczyła ok. 80 członków. Pismo "Głos Prawdy" z 1920 informowało, ze nabożeństwa odbywały się w miejscowościach: Niebory, Sucha, Jawor, Ustroń, Tyra, Wisła, Wędrynia i Puńców. Dużym przedsięwzięciem finansowym Związku była budowa w latach 30. przytułku – schroniska w Gródku, który miał służyć wszystkim cierpiącym. W 1935 wprowadzono karty członkowskie w kilku kolorach. czytaj dalej... Współczesność Kościoły protestanckie w Polsce Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP (diecezje: cieszyńska, katowicka, wrocławska, mazurska, pomorsko-wielkopolska, warszawska) – Śląski Kościół Ewangelicki A.W. w R.Cz. – Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP – Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w RP – Kościół Chrześcijan Baptystów – Kościół Adwentystów Dnia Siódmego – Kościół Zielonoświątkowy w RP Instytucje międzynarodowe Światowa Federacja Luterańska – Światowy Związek Baptystyczny – Światowa Konferencja Zielonoświątkowa – Światowy Alians Ewangeliczny – Światowa Konferencja Mennonicka – Międzynarodowa Federacja Wolnych Kościołów Ewangelicznych Organizacje Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie – Towarzystwo Biblijne w Polsce – Śląskie Towarzystwo Biblijne – Polska Rada Ekumeniczna – Alians Ewangeliczny w RP – Diakonat Eben-Ezer w Dzięgielowie (luterański) – Wydawnictwo "Augustana" w Bielsku-Białej (luterańskie) – ADRA Stowarzyszenia Polskie Towarzystwo Ewangelickie – Polskie Towarzystwo Hugenockie – Mazurskie Towarzystwo Ewangelickie – Forum Ewangelickie – Międzynarodowe Stowarzyszenie Gedeonitów Czasopisma Jednota (reformowane) – Zwiastun Ewangelicki (luterańskie) – Myśl Protestancka – Chrześcijanin (zielonoświątkowe) - Znaki Czasu (adwentystyczne) Kultura Muzeum Reformacji Polskiej w Mikołajkach to pierwsze w Polsce muzeum poświęcone w całości historii reformacji polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem Mazur. Muzeum posiada unikatowy zbiór zabytków piśmiennictwa i drukarstwa polskiego na Mazurach do 1945. Zbiory muzealne zawierają również inne cenne druki, dokumenty, zdjęcia itp., związane z ruchem reformacyjnym (i nie tylko) na terenie Polski i Europy. Najstarszy starodruk pochodzi z 1658. Są księgi parafialne, tablice z nazwiskami mieszkańców Mikołajek, poległych podczas wojen napoleońskich. Jest też Biblia w języku polskim z 1726. Zgromadzone w Muzeum wydawnictwa książkowe obejmują nie tylko druki oficyn królewieckich, które najczęściej zaopatrywały ewangelików mazurskich i wydawały np. Kancjonały polskie aż do początków naszego wieku. Są też wydawnictwa i cieszyńskie i dolnośląskie (brzeskie i oleśnickie), berlińskie i łużyckie (m.in. XVIII-wieczne). Bogate są zbiory czasopiśmiennicze. Najwięcej spotykamy pism wychodzących w Cieszynie. Jest też dokumentacja poświęcona ewangelikom warszawskim oraz zbiór map historycznych regionu mazurskiego. Zbiory dopełniają kopie obrazów słynnych pastorów. czytaj dalej...

Inne portale tematyczne w polskiej Wikipedii

Protestantyzm w projektach siostrzanych

Protestantyzm na Wikicytatach Protestantyzm na Wikiźródłach Protestantyzm na Wikicommons Kolekcja cytatów Teksty źródłowe Grafiki