Pemikan: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot dodaje: it:Pemmican |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Pemikan''' (''pemmicane'') - suszone [[mięso]]. Nazwą tą określa się zakonserwowane poprzez proces suszenia w promieniach [[Słońce| |
'''Pemikan''' (''pemmicane'') - suszone [[mięso]]. Nazwą tą określa się zakonserwowane poprzez proces suszenia w promieniach [[Słońce|słońca]] chude mięso upolowanych zwierząt pokrojone w cienkie paski lub plastry, a następnie rozdrobnione, wymieszane z [[bizon]]im łojem i kwaśnymi jagodami, a na koniec uformowane w wałki lub bochenki. |
||
Taka metoda przygotowywania mięsa stosowana była powszechnie przez [[Indianie|Indian]] [[Ameryka Północna|północnoamerykańskich]] żyjących w rejonie [[Wielkie Jeziora Północnoamerykańskie|Wielkich Jezior]] i [[Wielkie Równiny|Wielkich Równin]]. Tak zakonserwowane mięso mogło być przechowywane przez długi czas, nawet kilka miesięcy. Było też wygodne w użyciu w trakcie wielodniowych wypraw łowieckich lub wojennych poza obozowisko. Metoda ta umożliwiała także bardziej racjonalne korzystanie z mięsa upolowanych zwierząt. [[Indianie]] jeszcze przed erą podbojów [[Ameryka|Ameryki]] przez Europejczyków, przed erą [[koń|koni]] i [[broń palna|broni palnej]] potrafili upolować w krótkim czasie większą ilość zwierząt, np. [[bizon]]ów, |
Taka metoda przygotowywania mięsa stosowana była powszechnie przez [[Indianie|Indian]] [[Ameryka Północna|północnoamerykańskich]] żyjących w rejonie [[Wielkie Jeziora Północnoamerykańskie|Wielkich Jezior]] i [[Wielkie Równiny|Wielkich Równin]]. Tak zakonserwowane mięso mogło być przechowywane przez długi czas, nawet kilka miesięcy. Było też wygodne w użyciu w trakcie wielodniowych wypraw łowieckich lub wojennych poza obozowisko. Metoda ta umożliwiała także bardziej racjonalne korzystanie z mięsa upolowanych zwierząt. [[Indianie]] jeszcze przed erą podbojów [[Ameryka|Ameryki]] przez Europejczyków, przed erą [[koń|koni]] i [[broń palna|broni palnej]] potrafili upolować w krótkim czasie większą ilość zwierząt, np. [[bizon]]ów, których mięso bez znajomości technologii konserwowania w ciągu niewielu dni w większości by się popsuło i zmarnowało. |
||
Pierwotny lud [[Republika Południowej Afryki|południowoafrykański]], [[Buszmeni]], znał podobne metody konserwacji, a otrzymywany przez nich produkt nazywał się ''biltong''. Współcześnie tą nazwą w [[Republika Południowej Afryki|RPA]] określa się jednak po prostu lekko posolone i wysuszone plastry wołowiny lub mięsa [[struś|strusia]]. |
Pierwotny lud [[Republika Południowej Afryki|południowoafrykański]], [[Buszmeni]], znał podobne metody konserwacji, a otrzymywany przez nich produkt nazywał się ''biltong''. Współcześnie tą nazwą w [[Republika Południowej Afryki|RPA]] określa się jednak po prostu lekko posolone i wysuszone plastry [[wołowina|wołowiny]] lub mięsa [[struś|strusia]]. |
||
=== Linki zewnętrzne === |
=== Linki zewnętrzne === |
Wersja z 22:06, 20 maj 2008
Pemikan (pemmicane) - suszone mięso. Nazwą tą określa się zakonserwowane poprzez proces suszenia w promieniach słońca chude mięso upolowanych zwierząt pokrojone w cienkie paski lub plastry, a następnie rozdrobnione, wymieszane z bizonim łojem i kwaśnymi jagodami, a na koniec uformowane w wałki lub bochenki.
Taka metoda przygotowywania mięsa stosowana była powszechnie przez Indian północnoamerykańskich żyjących w rejonie Wielkich Jezior i Wielkich Równin. Tak zakonserwowane mięso mogło być przechowywane przez długi czas, nawet kilka miesięcy. Było też wygodne w użyciu w trakcie wielodniowych wypraw łowieckich lub wojennych poza obozowisko. Metoda ta umożliwiała także bardziej racjonalne korzystanie z mięsa upolowanych zwierząt. Indianie jeszcze przed erą podbojów Ameryki przez Europejczyków, przed erą koni i broni palnej potrafili upolować w krótkim czasie większą ilość zwierząt, np. bizonów, których mięso bez znajomości technologii konserwowania w ciągu niewielu dni w większości by się popsuło i zmarnowało.
Pierwotny lud południowoafrykański, Buszmeni, znał podobne metody konserwacji, a otrzymywany przez nich produkt nazywał się biltong. Współcześnie tą nazwą w RPA określa się jednak po prostu lekko posolone i wysuszone plastry wołowiny lub mięsa strusia.