Prawo Moseleya: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
mNie podano opisu zmian |
kategorie: -Fizyka +Prawa fizyczne |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
Prawo Moseleya było wykorzystane do odkrycia "brakujących pierwiastków", np. [[hafn|Hf]] prawie identyczny chemicznie z cyrkonem [[cyrkon (pierwiastek)|Zr]] został zidentyfikowany w [[1923]] roku dzięki swojemu widmu rentgenowskiemu przez Holendra [[Dirk Coster|Dirka Costera]] i Węgra [[György Karl von Hevesy|György von Hevesy'ego]]. |
Prawo Moseleya było wykorzystane do odkrycia "brakujących pierwiastków", np. [[hafn|Hf]] prawie identyczny chemicznie z cyrkonem [[cyrkon (pierwiastek)|Zr]] został zidentyfikowany w [[1923]] roku dzięki swojemu widmu rentgenowskiemu przez Holendra [[Dirk Coster|Dirka Costera]] i Węgra [[György Karl von Hevesy|György von Hevesy'ego]]. |
||
⚫ | |||
[[Kategoria:Prawa i równania chemiczne]] |
[[Kategoria:Prawa i równania chemiczne]] |
||
⚫ |
Wersja z 03:09, 31 lip 2005
Prawo Moseleya stwierdza, że pierwiastki kwadratowe z częstości linii widm rentgenowskiego ν' pierwiastków chemicznych różniących się liczbą atomową Z układają się na linii prostej:
gdzie:
- - częstość promieniowania rentgenowskiego
- - długość fali promieniowania
- - częstotliwość promieniowania, gdzie szybkość światła
- - ładunek jądra (liczba atomowa)
- - stałe dla danej linii widmowej
Prawo powyższe zostało odkryte w 1913 roku przez Henry'ego Moseleya.
Można je też zapisać dla częstotliwości promieniowania jako
- gdzie
lub dla energii kwantów promieniowania rentgenowskiego (odpowiada energii przejść elektronowych w atomie):
- gdzie
gdzie:
- - stała Plancka, .
Widma rentgenowskie pierwiastków chemicznych, tzw. widma hamowania, układają się w charakterystyczne serie nazywane K, L, M ... (seria K odpowiada największej energii), których najbardziej energetyczne linie oznaczane są odpowiednio Kα1, Lα1 Mα1.
- Dla serii K, σ = 1
- Dla serii L, σ = 7,4 (w przybliżeniu)
Prawo Moseleya było wykorzystane do odkrycia "brakujących pierwiastków", np. Hf prawie identyczny chemicznie z cyrkonem Zr został zidentyfikowany w 1923 roku dzięki swojemu widmu rentgenowskiemu przez Holendra Dirka Costera i Węgra György von Hevesy'ego.