Jan Świderski (malarz): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m poprawa linków |
uzupełnienia |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Jan Świderski''' (ur. [[2 czerwca]] [[1913]] roku w [[Grodziec (dzielnica Będzina)| Grodźcu]], zm. [[1 marca]] [[2004]] roku) |
'''Jan Świderski''' (ur. [[2 czerwca]] [[1913]] roku w [[Grodziec (dzielnica Będzina)| Grodźcu]] - ob. dzielnicy [[Będzin]]a, zm. [[1 marca]] [[2004]] roku w [[Kraków|Krakowie]]) - polski plastyk, twórca i teoretyk sztuki, znany i uznawany na całym świecie. |
||
Studiował w latach [[1930]]-[[1938]], kończąc najpierw Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, a następnie Akademię Sztuk Pięknych - Wydział Malarstwa w [[Kraków|Krakowie]]. |
Studiował w latach [[1930]]-[[1938]], kończąc najpierw Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, a następnie Akademię Sztuk Pięknych - Wydział Malarstwa w [[Kraków|Krakowie]]. |
||
Jako ochotnik Legii Akademickiej uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r., w wyniku czego okres okupacji spędził w obozie jenieckim. |
|||
Po wojnie był organizatorem i działaczem Związku Polskich Artystów Plastyków. |
|||
W [[1947]] roku ówczesny Departament Szkolnictwa Artystycznego Ministerstwa Kultury i Sztuki powołał Jana Świderskiego na stanowisko samodzielnego pracownika nauki, powierzając mu funkcję profesora w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie. |
Po 1945 roku organizuje w Krakowie Związek Polskich Artystów Plastyków. W [[1947]] roku ówczesny Departament Szkolnictwa Artystycznego Ministerstwa Kultury i Sztuki powołał Jana Świderskiego na stanowisko samodzielnego pracownika nauki, powierzając mu funkcję profesora w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie. |
||
⚫ | |||
W 1968 r na nowootwartym Wydziale Grafiki objął Katedrę Malarstwa i Rysunku, kierując nią do przejścia na emeryturę w [[1984]] roku. |
|||
Był wychowawcą wielu artystów o europejskim i światowym formacie. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, był także laureatem nagród I i II stopnia Ministra Kultury i Sztuki oraz licznych Grand Prix, nagród wystawienniczych i konkursowych w kraju i zagranicą. Uczestniczył w ponad 170 wystawach i plenerach krajowych i międzynarodowych. Przez całe życie utrzymywał silne związki z rodzinnym miastem, uczestnicząc regularnie w plenerach malarskich „Będzińskie pejzaże”, spotykając się z mieszkańcami, szukając w Będzinie i Grodźcu inspiracji artystycznych. |
|||
⚫ | |||
W 2000 roku został Honorowym Obywatelem Miasta [[Będzin]]a, na mocy uchwały Rady Miejskiej, podjętej na wniosek Towarzystwa Przyjaciół Będzina. |
|||
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski jest także laureatem nagród I i II stopnia Ministra Kultury i Sztuki oraz licznych Grand Prix i nagród konkursowych oraz wystawienniczych w kraju i za granicą. |
|||
[[Kategoria:Polscy malarze|Świderski, Jan]] |
[[Kategoria:Polscy malarze|Świderski, Jan]] |
Wersja z 11:22, 18 sie 2008
Jan Świderski (ur. 2 czerwca 1913 roku w Grodźcu - ob. dzielnicy Będzina, zm. 1 marca 2004 roku w Krakowie) - polski plastyk, twórca i teoretyk sztuki, znany i uznawany na całym świecie.
Studiował w latach 1930-1938, kończąc najpierw Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, a następnie Akademię Sztuk Pięknych - Wydział Malarstwa w Krakowie.
Jako ochotnik Legii Akademickiej uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r., w wyniku czego okres okupacji spędził w obozie jenieckim.
Po 1945 roku organizuje w Krakowie Związek Polskich Artystów Plastyków. W 1947 roku ówczesny Departament Szkolnictwa Artystycznego Ministerstwa Kultury i Sztuki powołał Jana Świderskiego na stanowisko samodzielnego pracownika nauki, powierzając mu funkcję profesora w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie. W 1950 roku objął funkcję Prezesa Okręgu ZPAP w Krakowie. Został w ASP prorektorem ds. dydaktycznych, programowych i młodzieżowych, następnie przez rok był rektorem, prowadząc równocześnie pracownię malarstwa. W 1968 r na nowootwartym Wydziale Grafiki objął Katedrę Malarstwa i Rysunku, kierując nią do przejścia na emeryturę w 1984 roku.
Był wychowawcą wielu artystów o europejskim i światowym formacie. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, był także laureatem nagród I i II stopnia Ministra Kultury i Sztuki oraz licznych Grand Prix, nagród wystawienniczych i konkursowych w kraju i zagranicą. Uczestniczył w ponad 170 wystawach i plenerach krajowych i międzynarodowych. Przez całe życie utrzymywał silne związki z rodzinnym miastem, uczestnicząc regularnie w plenerach malarskich „Będzińskie pejzaże”, spotykając się z mieszkańcami, szukając w Będzinie i Grodźcu inspiracji artystycznych. W 2000 roku został Honorowym Obywatelem Miasta Będzina, na mocy uchwały Rady Miejskiej, podjętej na wniosek Towarzystwa Przyjaciół Będzina.