Stille Hilfe: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Cicha Pomoc''' (''Stille Hilfe'') - niemiecka organizacja oficjalnie zarejestrowana w [[1951]] r. i założona przez hrabinę Helenę Elisabeth von Isenburg, żonę nazistowskiego naukowca, która po zakończeniu wojny wspierała byłych funkcjonariuszy III Rzeszy. Pomagała jej [[Gudrun Burwitz]], jedyna dziś żyjąca córka [[Heinrich Himmler|Heinricha Himmlera]], szefa [[SS]]. |
'''Cicha Pomoc''' (''Stille Hilfe'') - niemiecka organizacja oficjalnie zarejestrowana w [[1951]] r. i założona przez hrabinę Helenę Elisabeth von Isenburg, żonę nazistowskiego naukowca, która po zakończeniu wojny wspierała byłych funkcjonariuszy III Rzeszy. Pomagała jej [[Gudrun Burwitz]], jedyna dziś żyjąca córka [[Heinrich Himmler|Heinricha Himmlera]], szefa [[Schutzstaffel|SS]]. |
||
Cicha Pomoc prowadziła działania w celu ratowania nazistów przed grożącymi im wyrokami. |
Cicha Pomoc prowadziła działania w celu ratowania nazistów przed grożącymi im wyrokami. |
Wersja z 13:29, 1 paź 2008
Cicha Pomoc (Stille Hilfe) - niemiecka organizacja oficjalnie zarejestrowana w 1951 r. i założona przez hrabinę Helenę Elisabeth von Isenburg, żonę nazistowskiego naukowca, która po zakończeniu wojny wspierała byłych funkcjonariuszy III Rzeszy. Pomagała jej Gudrun Burwitz, jedyna dziś żyjąca córka Heinricha Himmlera, szefa SS.
Cicha Pomoc prowadziła działania w celu ratowania nazistów przed grożącymi im wyrokami.
Osoby które chroniono i wspierano
- Adolf Eichmann
- Anton Malloth
- Erich Priebke
- Erna Wallisch
- Josef Mengele
- Josef Schwammberger
- Klaus Barbie
- Walter Rauff
Zobacz też
Bibliografia
- "Cicha Pomoc i brunatni towarzysze" - Oliver Schröm i Andrea Röpke 2002