Dolina Dzika

Miedziana Kotlina po lewej, dalej na prawo Durny Szczyt, Dolina Dzika, Baranie Rogi, Dolina Jastrzębia i Jastrzębia Turnia

Czarny Szczyt i Papirusowe Turnie nad Doliną Dziką

Dolina Dzika, Wielka Papirusowa Dolina (słow. Veľká Zmrzlá dolina) – niewielka wisząca dolinka polodowcowa, odgałęzienie Doliny Zielonej Kieżmarskiej (dolina Zeleného plesa) w Tatrach Wysokich na terenie Słowacji. Doliny rozdziela wysoka stawiarska ściana, z której spadają wodospady (Dlhý vodopád i Medený vodopád) tzw. "Dzika Siklawa" (węg. Papirusz-vízesés, niem. Papirus-Wasserfälle).

Dolina Dzika graniczy:

• od północy z Doliną Jastrzębią (Malá Zmarzlá dolina), rozdziela je grzęda schodząca z Czarnego Szczytu (Čierny štít, 2434 m n.p.m.)
• od zachodu z Czarną Jaworową Doliną (Čierna Javorová dolina), rozdziela je główna grań Tatr od Czarnego Szczytu do Baranich Rogów (Baranie rohy, 2526 m)
• od południa z Doliną Małej Zimnej Wody (Malá Studená dolina), rozdziela je boczna grań odchodząca od Baranich Rogów przez Spiską Grzędę (Spišský štít, 2483 m) nazywaną też Szczytem Téryego oraz Pięciostawiańską Turnię (Veterný štít, 2515 m) do Durnego Szczytu (Pyšný štít, 2621 m)
• od południowego wschodu z Miedzianą Kotliną (Medená kotlina), rozdziela je długi filar odchodzący od Durnego Szczytu.

Dolina Dzika, widoczna z Magistrali Tatrzańskiej z Rakuskiej Przełęczy poniżej Rakuskiej Czuby (Veľka Svišťovka, 2037 m) i Doliny Zielonej Kieżmarskiej, należy do trudnodostępnych dolin tatrzańskich. Śnieg utrzymuje się tu przez cały rok. Przez dolinę nie przebiega żaden znakowany szlak turystyczny, nieoznakowana, ubezpieczona w 1904 r. trasa prowadzi na Baranią Przełęcz (Baranie sedlo, 2389 m) do Doliny Pięciu Stawów Spiskich (odnogi Doliny Małej Zimnej Wody). Górna część doliny nazywana jest Baranią Kotliną.