Prokonsul: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
główny powód dążenia do bycia prokonsulem |
m robot dodaje: eu:Prokontsul |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
[[en:Proconsul]] |
[[en:Proconsul]] |
||
[[es:Procónsul]] |
[[es:Procónsul]] |
||
[[eu:Prokontsul]] |
|||
[[fr:Proconsul (Rome)]] |
[[fr:Proconsul (Rome)]] |
||
[[it:Proconsole]] |
[[it:Proconsole]] |
||
Linia 18: | Linia 19: | ||
[[pt:Procônsul]] |
[[pt:Procônsul]] |
||
[[ru:Проконсул]] |
[[ru:Проконсул]] |
||
⚫ | |||
[[fi:Prokonsuli]] |
[[fi:Prokonsuli]] |
||
[[sv:Prokonsul]] |
[[sv:Prokonsul]] |
||
[[tr:Prokonsül]] |
[[tr:Prokonsül]] |
||
[[zh:资深执政官]] |
[[zh:资深执政官]] |
||
⚫ |
Wersja z 19:12, 2 lis 2008
Prokonsul (łac. pro consule) – był to tytuł nadawany od I w. p.n.e. konsulom po zakończeniu kadencji, związany z równoczesnym powierzeniem funkcji zarządu senackich prowincji konsularnych, co łączyło się z szerokimi uprawnieniami administracyjnymi, wojskowymi i jurysdykcyjnymi. Namiestnictwo prowincji wiązało się również z dużymi dochodami dla prokonsula, co pozwalało na zwrot z nawiązką wydatków związanych z wyborem i pełnieniem obowiązków konsula co było służbą publiczną tzn. nie było powiązane z wynagrodzeniem. Zasadniczo prokonsulat trwał rok, jednak były przypadki jego przedłużenia. Na przykład Pompejuszowi w celu zwalczania korsarzy przedłużono ten urząd bezterminowo, zaś Juliuszowi Cezarowi dano go na 5 lat.