Spółgłoska szczelinowa krtaniowa dźwięczna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
BartekChom (dyskusja | edycje) WP:SK, z angielskiego |
m robot poprawia: ko:성문 반찰음 |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
[[en:Voiced glottal fricative]] |
[[en:Voiced glottal fricative]] |
||
[[fr:Consonne fricative glottale voisée]] |
[[fr:Consonne fricative glottale voisée]] |
||
[[ko: |
[[ko:성문 반찰음]] |
||
[[ja:有声声門摩擦音]] |
[[ja:有声声門摩擦音]] |
||
[[sv:Tonande glottal frikativa]] |
[[sv:Tonande glottal frikativa]] |
||
Wersja z 05:18, 27 lis 2008
Spółgłoska szczelinowa krtaniowa dźwięczna to rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [[[:Szablon:IPA3]]]. W niektórych językach słowiańskich zastępuje ona spółgłoskę [ɡ]. Również Polacy, zwłaszcza z pogranicza białoruskiego, ukraińskiego i czeskiego, wymawiają niekiedy <h> jako /Szablon:IPA3/, w przeciwieństwie do <ch> wymawianego /x/. Wbrew powszechnemu mniemaniu, nie jest to wymowa staropolska, ale spowodowana obcymi wpływami.
Artykulacja
W czasie artykulacji podstawowego wariantu [[[:Szablon:IPA3]]]:
- modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
- tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, powietrze uchodzi przez jamę ustną (spółgłoska ustna)
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej uchodzi wzdłuż środkowej linii języka (spółgłoska środkowa)
- jest to spółgłoska krtaniowa – Masy powietrza wydychanego z płuc przechodzą między więzadłami głosowymi, ale właściwie nie jest to spółgłoska szczelinowa.
- spółgłoska ta jest dysząco dźwięczna – w tym miejscu artykulacji dźwięczność sensu stricto jest niemożliwa