Illativus: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: eo:Ilativo |
LaaknorBot (dyskusja | edycje) m robot dodaje: no:Illativ |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
[[hu:Illativus]] |
[[hu:Illativus]] |
||
[[ja:入格]] |
[[ja:入格]] |
||
[[no:Illativ]] |
|||
[[nn:Illativ]] |
[[nn:Illativ]] |
||
[[pt:Caso ilativo]] |
[[pt:Caso ilativo]] |
Wersja z 13:39, 26 sty 2009
Illativus - przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający kierunek ruchu desygnatu do wewnątrz pewnego określonego obiektu. Występuje w językach ugrofińskich, zwłaszcza węgierskim i fińskim.
Język fiński
Końcówką illativu w języku fińskim jest -+Vn -seen (w przypadku rzeczowników zakonczonych na -e), -hVn (w przypadku sylab zakończonych na dyftongi)
- talo (dom) - taloon (do domu) taloihin (do domów)
- Puola (Polska) - Puolaan (do Polski) He menevät Puolaan - oni jadą do Polski.
- työ (praca) - työhön (do pracy)
Język węgierski
Końcówką inessiwu jest -ba -be
- vonatba - do pociągu