Illativus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
TXiKiBoT (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: eo:Ilativo
LaaknorBot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: no:Illativ
Linia 24: Linia 24:
[[hu:Illativus]]
[[hu:Illativus]]
[[ja:入格]]
[[ja:入格]]
[[no:Illativ]]
[[nn:Illativ]]
[[nn:Illativ]]
[[pt:Caso ilativo]]
[[pt:Caso ilativo]]

Wersja z 13:39, 26 sty 2009

Illativus - przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający kierunek ruchu desygnatu do wewnątrz pewnego określonego obiektu. Występuje w językach ugrofińskich, zwłaszcza węgierskim i fińskim.

Język fiński

Końcówką illativu w języku fińskim jest -+Vn -seen (w przypadku rzeczowników zakonczonych na -e), -hVn (w przypadku sylab zakończonych na dyftongi)

  • talo (dom) - taloon (do domu) taloihin (do domów)
  • Puola (Polska) - Puolaan (do Polski) He menevät Puolaan - oni jadą do Polski.
  • työ (praca) - työhön (do pracy)

Język węgierski

Końcówką inessiwu jest -ba -be

  • vonatba - do pociągu