Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m WP:SK, drobne techniczne
Alexbot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: nl:Alveolo-palataal
Linia 23: Linia 23:
[[he:עיצורים מכתשיים חכיים]]
[[he:עיצורים מכתשיים חכיים]]
[[lv:Alveopalatāls līdzskanis]]
[[lv:Alveopalatāls līdzskanis]]
[[nl:Alveolo-palataal]]
[[ja:歯茎硬口蓋音]]
[[ja:歯茎硬口蓋音]]
[[ro:Consoană alveolopalatală]]
[[ro:Consoană alveolopalatală]]

Wersja z 11:01, 26 lut 2009

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako przedniopodniebienne, alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce) ciszące to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.

Przykłady

W języku polskim występują:

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbochorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].