Cornelis Schuyt: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m fr
rozsz., drobne redakcyjne, bibliografia
Linia 1: Linia 1:
'''Cornelis Floriszoon Schuyt''', ur. [[1557]] w [[Lejda|Lejdzie]] , zm. [[9 czerwca]] [[1616]] tamże - kompozytor i organista niderlandzki.
{{źródła}}
'''Cornelis Schuyt''', ur. [[1557]] w [[Lejda|Lejdzie]] , zm. [[9 czerwca]] [[1616]] tamże - kompozytor i organista niderlandzki.


Urodził się w Lejdzie jako syn organisty, Florisa Schuyta. W roku [[1693]] odbył podróż do Włoch, po czym wrócił do swego rodzinnego miasta, gdzie pełnił obowiązki organisty. Po śmierci swego ojca w [[1601]] roku został głównym organistą miasta.
Urodził się w Lejdzie jako syn organisty, Florisa Schuyta. W młodości prawdopodobnie był śpiewakie w kościele św. Piotra w Lejdzie. Zapewne pod koniec lat 70. [[XVI wiek]]u odbył podróż do Włoch, co wywarło głęboki wpływ na jego twórczość. W roku [[1693]] wrócił do swego rodzinnego miasta, gdzie został mianowany asystentem organisty miejskiego. Po śmierci swego ojca w [[1601]] roku został głównym organistą miasta.


Z twórczości Cornelisa Schuyta zachowały się trzy zbiory [[madrygał]]ów i zbiór utworów instrumentalnych. Dwa z trzech tomów madrygałów Schuyta napisane zostały do tekstów w [[język włoski|języków włoskim]], w tym do poezji [[Torquato Tasso|Tassa]] i [[Francesco Petrarca|Petrarki]]. Trzeci tom madrygałów kompozytor napisał do tekstów [[język niderlandzki|niderlandzkich]], w tym do wierszy znanego wówczas poety niderlandzkiego, [[Daniel Heinsius|Daniela Heinsiusa]].
Z twórczości Cornelisa Schuyta zachowały się trzy zbiory [[madrygał]]ów i zbiór utworów instrumentalnych. Dwa z trzech tomów madrygałów Schuyta napisane zostały do tekstów w [[język włoski|języków włoskim]], w tym do poezji [[Torquato Tasso|Tassa]] i [[Francesco Petrarca|Petrarki]]. Trzeci tom madrygałów kompozytor napisał do tekstów [[język niderlandzki|niderlandzkich]], w tym do wierszy znanego wówczas poety niderlandzkiego, [[Daniel Heinsius|Daniela Heinsiusa]].


Dzieła Schuyta są dosyć konserwatywne stylistycznie niż np. utwory innego wówczas działającego wybitnego kompozytora, jego rodaka [[Jan Pieterszoon Sweelinck| Jana Pieterszona Sweelincka]] i silnie jeszcze tkwią w tradycji [[renesans]]owej.
Dzieła Schuyta są dosyć konserwatywne stylistycznie niż np. utwory innego wówczas działającego wybitnego kompozytora, jego rodaka [[Jan Pieterszoon Sweelinck| Jana Pieterszona Sweelincka]] i silnie jeszcze tkwią w tradycji [[renesans]]owej. Mimo wszystko można je uznać za próbę przeszczepienia stylu włoskiego na grunt rodzimy (niderlandzki).


==Bibliografia==
Encyklopedia Muzyczna PWM, t.9 (S - Sł), Kraków 2007, ISBN 978-83-224-0865-0 t.9




[[fr:Cornelis Schuyt]]
[[fr:Cornelis Schuyt]]

Wersja z 16:21, 27 maj 2009

Cornelis Floriszoon Schuyt, ur. 1557 w Lejdzie , zm. 9 czerwca 1616 tamże - kompozytor i organista niderlandzki.

Urodził się w Lejdzie jako syn organisty, Florisa Schuyta. W młodości prawdopodobnie był śpiewakie w kościele św. Piotra w Lejdzie. Zapewne pod koniec lat 70. XVI wieku odbył podróż do Włoch, co wywarło głęboki wpływ na jego twórczość. W roku 1693 wrócił do swego rodzinnego miasta, gdzie został mianowany asystentem organisty miejskiego. Po śmierci swego ojca w 1601 roku został głównym organistą miasta.

Z twórczości Cornelisa Schuyta zachowały się trzy zbiory madrygałów i zbiór utworów instrumentalnych. Dwa z trzech tomów madrygałów Schuyta napisane zostały do tekstów w języków włoskim, w tym do poezji Tassa i Petrarki. Trzeci tom madrygałów kompozytor napisał do tekstów niderlandzkich, w tym do wierszy znanego wówczas poety niderlandzkiego, Daniela Heinsiusa.

Dzieła Schuyta są dosyć konserwatywne stylistycznie niż np. utwory innego wówczas działającego wybitnego kompozytora, jego rodaka Jana Pieterszona Sweelincka i silnie jeszcze tkwią w tradycji renesansowej. Mimo wszystko można je uznać za próbę przeszczepienia stylu włoskiego na grunt rodzimy (niderlandzki).


Bibliografia

Encyklopedia Muzyczna PWM, t.9 (S - Sł), Kraków 2007, ISBN 978-83-224-0865-0 t.9