Hermanaryk

Hermanaryk (Ermenryk) - król Ostrogotów nad Morzem Czarnym, którego panowaniu miały podlegać ludy żyjące aż nad Bałtykiem, zaś on był porównywany przez Jordanesa do Aleksandra Wielkiego.

Wg Ammiana Marcellinusa popełnił samobójstwo widząc, że nie jest w stanie ochronic swego ludu przed Hunami Balambera. Z kolei wg Jordanesa zmarł w wieku 110 lat na skutek rany, jaką zadali mu pochodzący z tajemniczego plemienia Rosomonów ("Czerwoni") Sarus i Ammius za to, że kazał zabić ich siostrę Sunildę. Po nim jeszcze przez krótki czas stawiał opór Hunom Withimir, ale poniósł klęskę.

Hermanaryk przeszedł do legendy stał się pierwowzorem Jörmunreka z Eddy poetyckiej. Występuje też pod swym własnym imieniem w poemacie Beowulf.

Bibliografia

• Ammianus Marcellinus, Dzieje rzymskie t. I-II, przeł., wstępem i przypisami opatrzył Ignacy Lewandowski, z serii: „Biblioteka Antyczna”, Prószyński i S-ka, Warszawa 2001-2002.
• Beowulf. Anglo-saksoński poemat epicki ułożony około roku 750 po Chrystusie, zachowany w jednym tylko rękopisie z roku około 1000, przeł. Mirosław Kropidłowski, przedmowa, drzewa genealogiczne oraz indeks imion i nazw geograficznych Maciej Kazula, Wydawnictwo „Armoryka”, Sandomierz 2006.
• Edda poetycka, ze staroislandzkiego przeł. i oprac. Apolonia Załuska-Strömberg, Ossolineum 1986.
• Bogusław Bednarek, Epos europejski, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2001.
• Andrzej M. Kempiński, Ilustrowany leksykon mitologii wikingów, Wydawnictwo KURPISZ, Poznań 2003.
• Jerzy Strzelczyk, Goci – rzeczywistość a legenda, PIW, Warszawa 1984.
• Jordanes, O pochodzeniu i czynach Gotów, [w:] Edward Zwolski, Kasjodor i Jordanes. Historia gocka czyli Scytyjska Europa, Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 1984.
• Herwig Wolfram, Historia Gotów, przeł. Renata Darda-Staab, Irena Dębek, Krystyna Berger, z serii: „Narody i Cywilizacje”, Dom Wydawniczy Bellona, Wydawnictwo MARABUT, Warszawa-Gdańsk 2003.