Jerzy Lileyko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Plushy (dyskusja | edycje)
→‎Linki zewnętrzne: +ludzie nauki
Plushy (dyskusja | edycje)
dodanie oryginalnego źródła, refy
Linia 6: Linia 6:
[[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu Polskiego]] i sztuki dawnej [[Warszawa|Warszawy]].
[[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu Polskiego]] i sztuki dawnej [[Warszawa|Warszawy]].


W latach powojennych odbył studia na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]. Pracę naukową rozpoczął pod opieką profesorów [[Władysław Tomkiewicz|Władysława Tomkiewicza]] i [[Stanisław Lorentz|Stanisława Lorenza]]. W latach [[1960]]-[[1963]] pracował w [[Łazienki Królewskie w Warszawie|Muzeum w Łazienkach]], w latach [[1963]]-[[1974]] w [[Muzeum Historyczne m.st. Warszawy|Muzeum Historycznym m. Warszawy]], od [[1974]] do [[1979]] roku w [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskim w Warszawie]]. Od roku [[1980]] pracował w [[Polska Akademia Nauk|Instytucie Sztuki PAN w Warszawie]], gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę. Od roku [[1988]] związany z [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickim Uniwersytetem Lubelskim]], gdzie w roku [[1989]] został mianowany kierownikiem Katedry Historii Sztuki Nowożytnej. W roku [[1992]] otrzymał stanowisko [[profesor]]a [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL]], w roku [[1996]] tytuł naukowy profesora w [[Polska Akademia Nauk|Instytucie Sztuki PAN]], a w roku [[1999]] etat [[profesor zwyczajny|profesora zwyczajnego]] [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL]].
W latach powojennych odbył studia na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]. Pracę naukową rozpoczął pod opieką profesorów [[Władysław Tomkiewicz|Władysława Tomkiewicza]] i [[Stanisław Lorentz|Stanisława Lorenza]]. W latach [[1960]]-[[1963]] pracował w [[Łazienki Królewskie w Warszawie|Muzeum w Łazienkach]], w latach [[1963]]-[[1974]] w [[Muzeum Historyczne m.st. Warszawy|Muzeum Historycznym m. Warszawy]], od [[1974]] do [[1979]] roku w [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskim w Warszawie]]. Od roku [[1980]] pracował w [[Polska Akademia Nauk|Instytucie Sztuki PAN w Warszawie]], gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę. Od roku [[1988]] związany z [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickim Uniwersytetem Lubelskim]], gdzie w roku [[1989]] został mianowany kierownikiem Katedry Historii Sztuki Nowożytnej. W roku [[1992]] otrzymał stanowisko [[profesor]]a [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL]], w roku [[1995]]<ref>{{ludzie nauki|48621}}[dostęp 2009-12-08]</ref> tytuł naukowy profesora w [[Polska Akademia Nauk|Instytucie Sztuki PAN]], a w roku [[1999]] etat [[profesor zwyczajny|profesora zwyczajnego]] [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL]].


Ostatnim wybitnym osiągnięciem Profesora Jerzego Lileyki był udział w rekonstrukcji polskich insygniów koronacyjnych, które Rzeczpospolita odzyskała dzięki ofiarności garstki ludzi z [[Adam Orzechowski|Adamem Orzechowskim]] na czele.
Ostatnim wybitnym osiągnięciem Profesora Jerzego Lileyki był udział w rekonstrukcji polskich insygniów koronacyjnych, które Rzeczpospolita odzyskała dzięki ofiarności garstki ludzi z [[Adam Orzechowski|Adamem Orzechowskim]] na czele.


Profesor Jerzy Lileyko zmarł po ciężkiej chorobie [[2 grudnia]] [[2009]] roku, msza św. pogrzebowa została odprawiona [[8 grudnia]] w kościele p.w. św. Marii Magdaleny przy ul. Wólczyńskiej ([[Wawrzyszew (osiedle)|Wawrzyszew]]). Ciało prof. Jerzego Lileyko zostało złożone go grobu na [[Cmentarz Wawrzyszewski|Cmentarzu Wawrzyszewskim]].
Profesor Jerzy Lileyko zmarł w wyniku choroby [[2 grudnia]] [[2009]] roku, msza św. pogrzebowa została odprawiona [[8 grudnia]] w kościele p.w. św. Marii Magdaleny przy ul. Wólczyńskiej ([[Wawrzyszew (osiedle)|Wawrzyszew]]). Ciało prof. Jerzego Lileyko zostało złożone go grobu na [[Cmentarz Wawrzyszewski|Cmentarzu Wawrzyszewskim]].


Profesor Jerzy Lileyko uznawany był za jednego z najwybitniejszych badaczy dziejów mecenatu królewskiego i polskiego sejmu doby nowożytnej oraz znawców historii dawnej [[Warszawa|Warszawy]].
Profesor Jerzy Lileyko uznawany był za jednego z najwybitniejszych badaczy dziejów mecenatu królewskiego i polskiego sejmu doby nowożytnej oraz znawców historii dawnej [[Warszawa|Warszawy]]{{fakt|data=2009-12}}.




Linia 21: Linia 21:
*''Regalia polskie'', Warszawa 1987
*''Regalia polskie'', Warszawa 1987
*''Sejm Polski. Tradycja-ikonografia-sztuka'', 2003
*''Sejm Polski. Tradycja-ikonografia-sztuka'', 2003

{{przypisy}}

== Źródła ==
*{{cytuj stronę|url=http://www.kul.lublin.pl/art_20698.html|tytuł=Odszedł do Pana śp. prof. Jerzy Lileyko|autor=dr Irena Rolska-Boruch, Liliana Kycia|data=2009-12-08|język=pl|data dostępu=2009-12-08}}


==Linki zewnętrzne==
==Linki zewnętrzne==

Wersja z 18:56, 8 gru 2009

Jerzy Lileyko (ur. 2 maja 1932 w w Brześciu nad Bugiem, zm. 2 grudnia 2009) – historyk sztuki, emerytowany profesor zwyczajny KUL, profesor Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, długoletni kierownik Katedry Historii Sztuki Nowożytnej Instytutu Historii Sztuki KUL, współtwórca koncepcji urządzenia wnętrz Zamku Królewskiego w Warszawie oraz Muzeum Sejmu Polskiego, wybitny badacz dziejów mecenatu polskich królów Sejmu Polskiego i sztuki dawnej Warszawy.

W latach powojennych odbył studia na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę naukową rozpoczął pod opieką profesorów Władysława Tomkiewicza i Stanisława Lorenza. W latach 1960-1963 pracował w Muzeum w Łazienkach, w latach 1963-1974 w Muzeum Historycznym m. Warszawy, od 1974 do 1979 roku w Zamku Królewskim w Warszawie. Od roku 1980 pracował w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę. Od roku 1988 związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, gdzie w roku 1989 został mianowany kierownikiem Katedry Historii Sztuki Nowożytnej. W roku 1992 otrzymał stanowisko profesora KUL, w roku 1995[1] tytuł naukowy profesora w Instytucie Sztuki PAN, a w roku 1999 etat profesora zwyczajnego KUL.

Ostatnim wybitnym osiągnięciem Profesora Jerzego Lileyki był udział w rekonstrukcji polskich insygniów koronacyjnych, które Rzeczpospolita odzyskała dzięki ofiarności garstki ludzi z Adamem Orzechowskim na czele.

Profesor Jerzy Lileyko zmarł w wyniku choroby 2 grudnia 2009 roku, msza św. pogrzebowa została odprawiona 8 grudnia w kościele p.w. św. Marii Magdaleny przy ul. Wólczyńskiej (Wawrzyszew). Ciało prof. Jerzego Lileyko zostało złożone go grobu na Cmentarzu Wawrzyszewskim.

Profesor Jerzy Lileyko uznawany był za jednego z najwybitniejszych badaczy dziejów mecenatu królewskiego i polskiego sejmu doby nowożytnej oraz znawców historii dawnej Warszawy[potrzebny przypis].


Wybrane publikacje

  • Zamek Warszawski 1569 – 1763
  • Rezydencja królewska i siedziba władz Rzeczypospolitej (1569-1763), 1984
  • Życie codzienne w Warszawie za Wazów, Warszawa 1984
  • Regalia polskie, Warszawa 1987
  • Sejm Polski. Tradycja-ikonografia-sztuka, 2003
  1. {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).[martwy link][dostęp 2009-12-08]

Źródła

Linki zewnętrzne