Zbigniew Bizoń (kompozytor): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pamela41 (dyskusja | edycje)
dodano kategorie
m HotCat: Usunięto kategorię "Polscy muzycy"; Szybkie dodanie kategorii "Polscy saksofoniści", drobne redakcyjne
Linia 116: Linia 116:
[[Kategoria:Urodzeni w 1942]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1942]]
[[Kategoria:Polscy kompozytorzy]]
[[Kategoria:Polscy kompozytorzy]]
[[Kategoria:Polscy muzycy]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Bielskiem-Białą]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Bielskiem-Białą]]
[[Kategoria:Polonia w Szwecji]]
[[Kategoria:Polonia w Szwecji]]
[[Kategoria:Muzycy polskiego pochodzenia]]
[[Kategoria:Muzycy polskiego pochodzenia]]
[[Kategoria:Polscy saksofoniści]]
[[Kategoria:Polscy organiści]]

Wersja z 18:03, 27 gru 2009

{{{nazwa}}}
Miejsce urodzenia

Bielsko-Biała

Pochodzenie

Polska

Instrumenty

saksofon tenorowy, organy, wokal

Gatunki

jazz, big beat, rock

Zawód

instrumentalista, kompozytor, aranżer

Powiązania

Stan Borys
Zdzisława Sośnicka

Zespoły
Niebiesko-Czarni
Czerwono-Czarni
Tajfuny
Bizony

Zbigniew Bizoń (ur. 30 marca 1942 w Bielsku-Białej) - polski kompozytor, saksofonista tenorowy, organista, wokalista i aranżer.

Kariera

Przygodę z muzyką rozpoczął już w dzieciństwie, ucząc się gry na skrzypcach; uczęszczał do liceów muzycznych w Bielsku-Białej i Katowicach, ostatecznie ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Łodzi.

W latach 60. XX wieku współpracował z czołowymi polskimi zespołami big beatowymi - najpierw krótko z Niebiesko-Czarnymi (w roku 1962), a potem przez kilka lat (1962-1965) jako instrumentalista i kompozytor, a później kierownik muzyczny - z zespołem Czerwono-Czarni. Z grupą tą wiele koncertował w kraju i za granicą (głównie dla Polonii w USA).

Po rozstaniu z Czerwono-Czarnymi zajmował się komponowaniem muzyki teatralnej. Współpracował z warszawskim Teatrem Syrena. Jego dziełem jest m.in. muzyka do programu Bujajmy wśród gwiazd.

Kolejnym zespołem, z którym się związał była grupa Tajfuny. Został jej kierownikiem muzycznym i saksofonistą. Stało się to w marcu 1965 roku. Trzy lata później w roku 1968 m.in. z muzyków tego zespołu utworzył własną grupę, nadając jej nazwę Bizony. Jako solista występował w niej Stan Borys (właściwie Stanisław Guzek). To właśnie z nim wystąpili w marcu 1968 roku w Telewizyjnej Giełdzie Piosenki, zajmując w tym konkursie I miejsce za utwór Lepiej późno niż wcale. Z Bizonami zagrał wiele koncertów zarówno w Polsce (Olsztyn, Sopot, Opole), jak i poza granicami kraju (Austria, Czechosłowacja, NRD, RFN, ZSRR).

Gdy z Bizonów w 1970 odszedł Stan Borys, grupa ta nawiązała współpracę ze Zdzisławą Sośnicką. Nie trwała ona jednak długo. Latem 1970 roku zespół rozwiązano.

W roku 1971 Zbigniew Bizoń wyemigrował do Szwecji, gdzie mieszka do dzisiaj. Pracował tam jako nauczyciel muzyki oraz organizator imprez muzycznych. Obecnie współpracuje z wieloma zespołami szwedzkimi oraz polskimi muzykami, którzy przebywają w Szwecji (są to m.in. Janusz Hryniewicz, Andrzej Ibek, Andrzej Nebeski). Współpracuje przy nagraniach, a także bierze udział w koncertach. Ma też własne studio nagrań. Pisze również muzykę do spektakli organizowanych przez Polskie Towarzystwo Teatralne w Szwecji.

Jest kompozytorem wielu popularnych piosenek, m.in. dla Stana Borysa, Macieja Kossowskiego, Haliny Kunickiej, Czesława Niemena, Katarzyny Sobczyk, Karin Stanek, Zdzisławy Sośnickiej.

Pisał do tekstów takich autorów jak m.in. Krzysztof Dzikowski, Marek Głogowski, Jonasz Kofta, Janusz Kondratowicz, Wojciech Młynarski, Witold Patuszyński.

Nagrody

Nagrody zespołowe

  • 1963 - nagroda zespołowa dla Czerwono-Czarnych na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu
  • 1968 - Srebrny Kormoran dla Bizonów na Przeglądzie Zespołów Estradowych w Olsztynie za program Inter Musica Show
  • 1968 - Brązowa Kotwica dla Bizonów na I Festiwalu Zespołów Młodzieżowych w Sopocie

Nagrody indywidualne dla Z. Bizonia

  • 1965 - nagroda w kategorii "piosenka rozrywkowa" za utwór Nie wiem, czy to warto na KFPP w Opolu
  • 1968 - wyróżnienie za opracowanie muzyczne na Przeglądzie Zespołów Estradowych w Olsztynie za program Inter Musica Show

Dyskografia

Składanki

  • 1967 Coctail młodości (LP, Pronit XL-0417)

Jako muzyk sesyjny

  • 1963 Józef Ledecki (EP, Muza N-0287)
  • 1963 Karin Stanek i Czerwono-Czarni (EP, Pronit N-0289)
  • 1964 Katarzyna Sobczyk (SP, Pronit SP-114)
  • 1964 Karin Stanek (EP, Muza N-0303)
  • 1964 Maciej Kossowski (EP, Pronit N-0302)
  • 1964 Czerwono-Czarni (EP, Muza N-0304)
  • 1965 Katarzyna Sobczyk, Czerwono-Czarni (EP, Muza N-0383)
  • 1966 Toni Keczer (EP, Muza N-0446)
  • 1966 Czerwono-Czarni (LP, Muza SXL-0352)
  • 1967 Wojciech Gąssowski (EP, Muza N-0494)
  • 1967 Maciej Kossowski (EP, Muza N-0512)
  • 1967 Coctail młodości (LP, Pronit XL-0417)
  • 1967 Z młodością na ty (LP, Muza XL-0435)
  • 1969 Stan Borys: To ziemia (LP, Pronit XL-0529)
  • 1984 Czerwono-Czarni: Z archiwum polskiego beatu vol.1 (LP, Muza SX-2198; reedycja - XL0352)
  • 1986 Old Rock Meeting A.D. 1986 (LP, Poljazz KPSJ-013; nagrania z koncertu, który odbył się 11 i 12 lipca 1986 roku w Operze Leśnej w Sopocie)
  • 1986 Old Rock Meeting: Czy nas jeszcze pamiętasz? (LP, Muza SX-2505/6)
  • 1987 Niebiesko-Czarni: Przeżyjmy to jeszcze raz (LP, Muza SX-2616/8)

Porównaj też Bizony - Dyskografia

Wybrane kompozycje

Muzyka teatralna

  • Bujajmy wśród gwiazd
  • Sonata Belzebuba
  • Stół

Piosenki

Utwory instrumentalne

  • Sandwicz

Informacje dodatkowe

  • W latach 80. XX wieku pojawiał się w Polsce. Brał udział w koncertach Old Rock Meeting (1986, 1987).
  • Covery piosenki Nie wiem, czy to warto wykonują Krystyna Janda i Katarzyna Groniec.
  • Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Teatralnego w Szwecji.

Bibliografia

  • Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasła Bizoń Zbigniew, s. 18; Bizony, s. 17, 18.