Linia kolejowa nr 202: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m →‎Statystyki i podziały linii: drobne merytoryczne
icon fix
Linia 13: Linia 13:
|kolej.one.pl_id = 464
|kolej.one.pl_id = 464
|przebieg =
|przebieg =
{{LK|ELCs||xvLUECKE|||6={{LK-linia|9}} ↑ [[Warszawa Wschodnia]]}}
{{LK|ELCs||v-LUECKE|||6={{LK-linia|9}} ↑ [[Warszawa Wschodnia]]}}
{{LK|ELCl||vKBHFa-BHF||0,000|6=[[Gdańsk Główny]]}}
{{LK|ELCl||vKBHFa-BHF||0,000|6=[[Gdańsk Główny]]}}
{{LK|ELCl||vSTR|||6=[[Plik:Pfeil links.svg|10px]][[Szybka Kolej Miejska w Trójmieście|SKM]] {{LK-linia|249}}{{LK-linia|250}} [[Plik:Pfeil rechts.svg|10px]]{{LK-linia|202}}{{LK-linia|227}} }}
{{LK|ELCl||vSTR|||6=[[Plik:Pfeil links.svg|10px]][[Szybka Kolej Miejska w Trójmieście|SKM]] {{LK-linia|249}}{{LK-linia|250}} [[Plik:Pfeil rechts.svg|10px]]{{LK-linia|202}}{{LK-linia|227}} }}

Wersja z 20:29, 23 mar 2010

Linia kolejowa nr 202
Gdańsk Główny – Stargard Szczeciński
Mapa przebiegu linii kolejowej 202
Dane podstawowe
Zarządca

PLK S.A.

Numer linii

202

Tabela SRJP

452, 451, 380 [1]

Długość

334,360 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Sieć trakcyjna

tak (3000 V DC)

Prędkość maksymalna

120 km/h

ilustracja
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa nr 202 – to linia kolejowa łącząca Gdańsk ze Stargardem Szczecińskim przez Gdynię, Lębork, Słupsk, Koszalin, Białogard, Świdwin i Łobez. Położona w granicach dwóch województw: pomorskiego i zachodniopomorskiego oraz na obszarze Oddziałów Regionalnych PKP PLK: w Gdańsku i Szczecinie.

Historia do 1945 r.

W 1843 Towarzystwo Kolei Żelaznej Berlińsko-Szczecińskiej (Berlin-Stettiner Eisenbahn-Gesellschaft - BSE) ukończyło budowę linii do Szczecina - pierwszej na Pomorzu, 3 lata później (w 1846) przedłużono ją do Stargardu Szczecińskiego. Około 10 lat później spółka-córka BSE - Tylnopomorska Kolej Żelazna (Hinterpommersche Eisenbahn) dostała koncesję na budowę linii dalej na wschód.

W czerwcu 1859 po otwarciu linii do Koszalina, stacja w Stargardzie stała się stacją węzłową. Kolejne odcinki powstały na przełomie lat 60. i 70. XIX wieku:

Fragment URJP z 1936 r.

Po zakończeniu I wojny światowej i ukształtowaniu się granic (lata 1918-1920), linia znalazła się w granicach trzech państw: Republiki Weimarskiej (Niemiec), II Rzeczypospolitej (Polski) i Wolnego Miasta Gdańska. Stacjami granicznymi stały się: Groß Boschpol (Bożepole Wielkie) (po stronie niemieckiej) i Strzebielino (po stronie polskiej). Ostatnią stacją w granicach Polski przed wjazdem do Wolnego Miasta Gdańska była Kolibki Orłowo (ob. Gdynia Orłowo). Administrację nad koleją według postanowień traktatu wersalskiego w Wolnym Mieście Gdańsku powierzono kolejom polskim PKP, jednak językiem urzędowym był język niemiecki, toteż nazwy stacji na tym obszarze miały nazewnictwo niemieckie. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 cała linia ponownie znalazła się w granicach Niemiec (III Rzeszy).

Według danych z Urzędowego Rozkładu Jazdy Pociągów P.K.P. z 1936 najwięcej pociągów kursowało na trasie Danzig (Gdańsk Główny) - Zoppot (Sopot) - aż 58 par. Dodatkowo 25 par między Gdańskiem, Gdynią i Redą. Do Wejherowa kursowało 20 par pociągów, do granicy w Strzebielinie 7 par i dodatkowo 1 para do Dworca Szczecińskiego w Berlinie.

Nazwy stacji przed 1945 (na odcinku Gdynia Orłowo - Strzebielino Morskie w latach 1918-1939, jeśli nie podano inaczej - identyczne jak obecnie) (linki prowadzą do artykułów o miejscowościach, linki do stacji znajdują się w infoboksie):

Historia po 1945 r.

W 1945 r. zlikwidowano drugi tor pomiędzy Runowem Pomorskim a Białogardem. W latach 1952-1956 pomiędzy Gdańskiem Głównym a Gdynią Chylonią oddano do użytku linię kolejową biegnącą równolegle do linii 202, dziś oznaczoną jako linia kolejowa nr 250, po której kursuje większość pociągów trójmiejskiej SKM. W 1985 przedłużono tory do Rumi, a w międzyczasie na odcinku Gdańsk Gł. - Wejherowo utworzono kilkanaście nowych przystanków. Od tamtej pory na tym odcinku po torach linii 202 kursują głównie pociągi dalekobieżne. Na początku lat 80. XX w. otwarto jedyny nowy przystanek poza siecią SKM - w Głuszynie.

W 1981 między Gdynią a Stargardem Szcz. kursowały 4 pary pociągów pospiesznych (w tym Gedania relacji Gdynia - Berlin-Lichtenberg). W późniejszym okresie tę trasę pokonywał jeszcze jeden pociąg Mare Balticum - obydwa w latach 90. zostały zlikwidowane. Pociągi pospieszne kursowały także między Koszalinem / Słupskiem a Białogardem (w/z kierunku Poznania) i przez Gdańsk (do/z Warszawy). Wśród pociągów osobowych najdłuższą trasę pokonywały 2 pociągi (1 para) kursujące między Stargardem a Gdynią oraz ze/do Stargardu Szcz. do/ze Słupska (dodatkowo 1 para) i do/z Koszalina (plus 2 pary), a także 1½ pary między Lęborkiem a Białogardem. Pozostałe pociągi osobowe kursowały na różnych odcinkach linii - najwięcej ich było na trasach Lębork-Słupsk, Koszalin-Białogard i Runowo Pomorskie-Stargard Szczeciński.

Po ponad 10 latach od elektryfikacji linii nr 250, położono sieć trakcyjną na linii 202 nad torami w aglomeracji gdańskiej: w październiku 1969 między Gdynią Gł. a Wejherowem oraz w grudniu 1976 z Gdańska Gł. do Gdyni Gł., a od drugiej połowy lat 80. od Stargardu Szczecińskiego w kierunku wschodnim:

i pozostały odcinek we wrześniu 1989 między Słupskiem a Wejherowem.

Statystyki i podziały linii

Maksymalna prędkość 100 km/h i 120 km/h dla pociągów pasażerskich jest dozwolona aż na 275,5 km (dla autobusów szynowych na 284,2 km) toru nieparzystego (na 298,4 km długości całkowitej toru). Największe ograniczenia występują między Worowem a Łobzem - 60 km/h dla pasażerskich i 80 km/h dla szynobusów.Obecnie odcinek Świdwin-Łobez znajduje się w remoncie. Wg PKP PLK po jego zakończeniu dopuszczalna prędkość zostanie podwyższona Pociągi towarowe mogą rozwijać prędkość 100 km/h tylko na odcinku długości 84,5 km między Gdańskiem Gł. a Lęborkiem, na pozostałej trasie maksymalnie do 80 km/h. Linia w większości jest jednotorowa, zaś dwutorowa na odcinkach:

  • Gdańsk Główny - Gdynia Główna
  • Rumia - Wejherowo
  • Runowo Pomorskie - Stargard Szczeciński

Minimalny (hipotetyczny) czas przejazdu całej linii z maksymalną dozwoloną prędkością po torze nieparzystym wynosi 2:58 h (szynobusy - średnio 100,6 km/h), 3:08 h dla pasażerskich (śr. 95,4 km/h) oraz 4:10 h dla towarowych (śr. 71,7 km/h).

Porównanie czasu przejazdów dla pociągów osobowych w wybranych latach (wartości uśrednione):
a) pomiędzy Gdańskiem Głównym a Wejherowem (44 km):

  • 1948: ok. 1:40 h
  • 1951/52: ok. 1:30 h
  • 1967/68: ok. 1:05 h
  • 1983/84: ok. 1:10 h
  • 1989/90: ok. 1:10 h
  • 1995/96: ok. 1:10 h
  • 2002: ok. 1:10 h
  • 2007: ok. 1:10 h

b) pomiędzy Wejherowem a Słupskiem (87 km):

  • 1948: ok. 2:10 h
  • 1951/52: ok. 1:55 h
  • 1967/68: ok. 2:00 h
  • 1983/84: ok. 1:55 h
  • 1989/90: ok. 1:50 h
  • 1995/96: ok. 1:30 h
  • 2002: ok. 1:30 h
  • 2007: ok. 1:25 h

c) pomiędzy Słupskiem a Koszalinem (67 km):

  • 1944/45: ok. 1:30 h
  • 1948: ok. 1:40 h
  • 1951/52: ok. 1:20 h
  • 1967/68: ok. 1:25 h
  • 1983/84: ok. 1:20 h
  • 1989/90: ok. 1:10 h
  • 1995/96: ok. 1:05 h
  • 2002: ok. 1:00 h
  • 2009: ok. 0:50 h

d) pomiędzy Koszalinem a Runowem Pomorskim (90 km):

  • 1944/45: ok. 2:10 h
  • 1948: ok. 2:10 h
  • 1951/52: ok. 2:00 h
  • 1967/68: ok. 2:05 h
  • 1983/84: ok. 1:50 h
  • 1989/90: ok. 1:45 h
  • 1995/96: ok. 1:30 h
  • 2002: ok. 1:30 h
  • 2007: ok. 1:30 h

e) pomiędzy Runowem Pomorskim a Stargardem Szczecińskim (45 km):

  • 1944/45: ok. 1:00 h
  • 1948: ok. 1:05 h
  • 1951/52: ok. 1:00 h
  • 1967/68: ok. 0:55 h
  • 1983/84: ok. 0:55 h
  • 1989/90: ok. 0:45 h
  • 1995/96: ok. 0:45 h
  • 2002: ok. 0:45 h
  • 2007: ok. 0:45 h

Podział linii według obszarów działania Zakładów Linii Kolejowych spółki PKP Polskie Linie Kolejowe (w nawiasach podano krańcowe stacje):

  • od początku linii -0,378 km do 84,15 km (Gdańsk Główny - Lębork): Oddział Regionalny w Gdańsku, Zakład Linii Kolejowych Gdańsk (z siedzibą w Gdyni)
  • od 84,15 km do 298,0 km (Leśnice - Cieszyno Łobeskie): Oddział Regionalny w Szczecinie, Zakład Linii Kolejowych Koszalin
  • od 298,0 km do końca linii 333,982 km (Chociwel - Stargard Szczeciński): Oddział Regionalny w Szczecinie, Zakład Linii Kolejowych Szczecin

Numery tabel w rozkładzie jazdy: [1]

  • od Gdańska Głównego do Wejherowa - tabela 452
  • od Wejherowa do Lęborka - tabela 451 (odc. Gdynia Gł. - Wejherowo w skrócie)
  • od Lęborka do Stargardu Szcz. - tabela 380 (odc. Gdańsk Gł. - Lębork w skrócie)

Podział linii według województw:

Pociągi pasażerskie

Statystyka pociągów kursujących na linii 202 (kursywą opisano nazwy pociągów)

Przewozy Regionalne

Osobowe. a) odcinek Gdańsk Gł. - Słupsk. 1 para pomiędzy Gdynią Gł. a Lęborkiem tylko w sezonie. b) odcinek Słupsk - Stargard Szczeciński. ' Relację Słupsk - Szczecin Gł. pokonują także 3 pary innych pociągów (m.in."Ina", "Sztorm"). Pomiędzy pozostałymi odcinkami kursuje: 5 par między Słupskiem a Koszalinem, 3 pary z/do Koszalina do/ze Stargardu, 3 pary do Runowa Pom. (w tym "Drawa"). Z Koszalina przez Białogard do Poznania Gł. kursuje także pociąg "Radew" (jedyny osobowy na tej trasie).

PKP InterCity

Pospieszne. Całą trasę pokonują 4 pary pociągów: "Bryza",Albatros "Rybak", "Gryf" i "Podlasiak" (relacji Szczecin Gł. - Olsztyn Gł., Białystok lub Suwałki). Dodatkowo między Gdańskiem Gł. a Koszalinem (w kierunku Warszawy) kursują 2 pary pociągów (w tym "Ustronie"), a między Słupskiem i Białogardem (w kierunku południa Polski) 5 par (m.in. "Gwarek" i "Słowiniec").


Spółka IC obsługuje głównie pociągi sezonowe do Kołobrzegu: 3 pary TLK przez Gdańsk: "Posejdon", "Pobrzeże", 1 bez nazwy oraz ekspres "Szkuner" (z/do Warszawy i Krakowa) oraz 1 para TLK przez Stargard: "Fregata" (z/do Wrocławia). Poza tym kursuje jeszcze pociąg ekspresowy "Słupia" (relacji Warszawa Zach. - Słupsk).

PKP Szybka Kolej Miejska w Trójmieście

Oprócz odcinka Gdańsk Gł. - Wejherowo (do Rumi większość kursuje po torach linii nr 250), SKM obsługuje także 10 par pociągów do Słupska (w tym "Sprinter").

Ciekawostki

Do 1934 w sąsiedztwie sześciu dworców[2] (Słupsk, Sławno, Koszalin, Białogard, Łobez i Trąbki) zlokalizowane były także stacje kolei wąskotorowych. Wszystkie oprócz tej w Trąbkach były stacjami początkowymi. W 1936 na liniach ze Słupska zmieniono prześwit toru na normalny. 2 lata wcześniej rozebrano fragment linii ze Sławna do Kosierzewa, na pozostałym odcinku do Jacinek przekuto tor na normalny, a z Kosierzewa do Sławna zbudowano nową linię z innym przebiegiem i prześwitem toru 1435 mm. Wszystkie dawne linie wąskotorowe ze Słupska i Sławna zostały rozebrane w latach 40. W ostatnim dwudziestoleciu rozebrano także linie z Białogardu i Łobza. Do dziś istnieją tylko dwie stacje - w Koszalinie i Trąbkach, jednak żadna z nich nie jest czynna.

  1. ↑ a b Tabele obejmują także odcinki nie należące do linii 202 - tab. 452: Tczew - Gdańsk Gł., tab. 451: Lębork - Łeba, tab. 380: Stargard Sz. - Szczecin Gł. (w skrócie)
  2. ↑ w Stargardzie Szcz. także istnieje dworzec kolei wąskotorowej, jednak jest on bardziej oddalony od dworca normalnotorowego niż w pozostałych miastach. Obydwie stacje są połączone normalnotorową łącznicą.


Linie kolejowe w Polsce
1–99
100–199
200–299
300–395
401–458
501–585
601–699
700–786
800–899
900–999
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Linia_kolejowa_nr_202&oldid=20844881”