(3) Juno: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Wspomagane przez robota ujednoznacznienie: Wikipedia:Skarbnica wiedzy/Przegląd zagadnień z zakresu astronomii i astronautyki - Zmieniono link(i) Wikipedia:Skarbnica Wikipedii/Przegląd zagadnień z zakresu astronomii i astronautyki; zmiany kosm
→‎Odkrycie i nazwa: drobne redakcyjne
Linia 33: Linia 33:


== Odkrycie i nazwa ==
== Odkrycie i nazwa ==
'''3 Juno''' została odkryta przez przez niemieckiego astronoma [[Karl Ludwig Harding|Karla Hardinga]] w dniu [[1 września]] [[1804]] roku w Lilienthal.
'''3 Juno''' została odkryta przez niemieckiego astronoma [[Karl Ludwig Harding|Karla Hardinga]] w dniu [[1 września]] [[1804]] roku w Lilienthal.


Nazwa asteroidy pochodzi od najwyższej bogini z [[mitologia|mitologii]] rzymskiej – [[Junona|Junony]].
Nazwa asteroidy pochodzi od najwyższej bogini z [[mitologia|mitologii]] rzymskiej – [[Junona|Junony]].

Wersja z 00:55, 31 mar 2010

(3) Juno
Ilustracja
Juno w różnych długościach fali widziana przez teleskop Hooker, obserwatorium na Mt Wilson, USA
Odkrywca

Karl Ludwig Harding

Data odkrycia

1 września 1804

Numer kolejny

3

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny

Mimośród

0,2553

Peryhelium

1,9895 au

Aphelium

3,3536 au

Okres obiegu
wokół Słońca

4 lata 134 dni 0 godzin

Średnia prędkość

17,92 km/s

Inklinacja

12,98°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

290×240×190 km

Masa

3 × 1019 kg

Średnia gęstość

3,14 g/cm3

Okres obrotu

(7 h 12 min 36 s) h

Albedo

0,238

Jasność absolutna

5,33m

Typ spektralny

Typ S

Średnia temperatura powierzchni

śred. ~163 K
max. (+28 °C) 301 K

Satelity naturalne

prawdopodobnie posiada (?)

3 Juno lub Junona, trzecia w kolejności odkrycia planetoida z pasa asteroid pomiędzy Marsem a Jowiszem.

Odkrycie i nazwa

3 Juno została odkryta przez niemieckiego astronoma Karla Hardinga w dniu 1 września 1804 roku w Lilienthal.

Nazwa asteroidy pochodzi od najwyższej bogini z mitologii rzymskiej – Junony.

Orbita

Orbita planetoidy Juno nachylona jest pod kątem 12,97° do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,26. Ciało to krąży w średniej odległości 2,67 j.a. wokół Słońca, na co potrzebuje 4 lat i 134 dni.

Właściwości fizyczne

Jest to ciało, którego rozmiary to 290×240×190 km, jest więc to obiekt o nieregularnym kształcie. Albedo Junony wynosi 0,24; maksimum jasności, jaką może osiągnąć to 7,7m (dla ziemskiego obserwatora). Jej absolutna wielkość gwiazdowa sięga natomiast 5,3m.

Na powierzchni tej planetoidy wykryto, prowadząc obserwacje w podczerwieni, duży krater uderzeniowy o średnicy ok. 100 km, który jest stosunkowo młodym tworem. 3 Juno może być także jednym ze źródeł pochodzenia meteorytów zwanych chondrytami, w których składzie odnajdujemy zawierające żelazo związki krzemu, np. oliwin czy piroksen.

19 lutego 1958 roku wykonano pierwszą obserwację zakrycia gwiazdy przez planetoidę, a planetoidą tą była właśnie Juno. Zakrycie trwało sekundy i dostarczyło badaczom danych, z których można było ocenić wielkość tej asteroidy.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Szablon:Planetkanav

Szablon:Link GA Szablon:Link GA