Jerzy Skowronek: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
kat. |
drobne techniczne |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
[[Kategoria:Ofiary wypadków drogowych]] |
[[Kategoria:Ofiary wypadków drogowych]] |
||
[[Kategoria:Polscy historycy]] |
[[Kategoria:Polscy historycy]] |
||
⚫ | |||
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Śląskiego]] |
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Śląskiego]] |
||
[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Warszawskiego]] |
[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Warszawskiego]] |
||
[[Kategoria:Ludzie związani z Radomiem]] |
|||
⚫ | |||
[[Kategoria:Zmarli w 1996]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1996]] |
Wersja z 15:54, 22 maj 2010
Jerzy Skowronek (ur. 21 czerwca 1937 w Radomiu, zm. 23 lipca 1996) – polski historyk, badacz dziejów Europy Środkowowschodniej, uczeń prof. Stefana Kieniewicza
W 1960 ukończył studia, w 1968 uzyskał doktorat na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach tam też w roku 1971 obronił habilitacje. Od 1984 prof. Uniwersytetu Warszawskiego, od 1991 dyrektor Instytutu Nauk Humanistycznych Wojskowej Akademii Technicznej. Od 1 stycznia 1993 pełnił funkcję naczelnego dyrektora Archiwów Państwowych. Zajmował się przede wszystkim historią Polski i krajów bałkańskich w II połowie XVIII wieku i w XIX wieku oraz stosunkami międzynarodowymi w tym okresie.
Zginął w wypadku samochodowym we Francji.
Kawaler Orderu Świętego Stanisława III klasy[1].
Po jego śmierci ustanowiono nagrodę jego imienia, przyznawaną wydawcom, którzy publikują książki z szerokiego kręgu zainteresowań badawczych.
- ↑ R. Komorowski, Kawalerowie i Damy Orderu Świętego Stanisława, s. 101
Literatura
- Jerzy Skowronek - historyk wieku XIX biografia pod redakcją Tomasza Kizwaltera, Warszawa 1999 ISBN: 83-7181-089-X , EAN: 9788371810893