Nagrobek rodziny Kryskich w Drobinie

Nagrobek rodziny Kryskich

Nagrobek rodziny Kryskich powstał pomiędzy rokiem 1572 a 1576. Jego budowniczym był Santi Gucci. Jest to nagrobek rodzinny Anny, Pawła i Wojciecha i znajduje się w kościele w Drobinie w województwie mazowieckim. To najwcześniejsze wykonane w Polsce dzieło Gucciego.

Nagrobek powstał w stylu renesansowym. Po raz pierwszy w Polsce zastosowano w jednym nagrobku połączenie figur siedzących z leżącą, znane z dzieł Michała Anioła, kaplicy Medyceuszy w kościele San Lorenzo we Florencji (1519-34) i nagrobka Juliusza II (kościół S. Pietro in Vincoli w Rzymie).

W dziele Gucciego na sarkofagu znajduje się leżący posąg dworzanina królewskiego Wojciecha Kryskiego (ok.1530-62), którego sansowinowska poza jest niezwykle naturalna i wytworna. Asystują mu rzeźby siedzących rodziców, Pawła i Anny, umieszczone wyżej w dwóch półkoliście sklepionych niszach.

Wysoki poziom wykonania i wykończenie tego posągu (pełen smutku wyraz twarzy, delikatne dłonie) pozwalają uznać go za własnoręczne dzieło Santi Gucciego. Rzeźby wyobrażające jego rodziców są owego mistrzostwa pozbawione, co świadczy o tym, że wykonał je współpracownik rzeźbiarza.

Architektoniczna oprawa nagrobka jest gęsto pokryta ornamentami, często później stosowanymi przez Gucciego: są to tarcze w rollwerkowych obramieniach, motywy liściaste, kandelabrowo-kwiatowe, uskrzydlone głowy aniołków, girlandy, amfory płomieniste. Zestaw tych form dekoracyjnych był używany przez licznych naśladowców Gucciego.

Bibliografia

• H. Kozakiewiczowa, Rzeźba XVI w. w Polsce, W-wa 1984
• H. Kozakiewiczowa, Renesans w Polsce, W-wa 1976
• J. Kębłowski, Dzieje sztuki polskiej, W-wa 1987