Sōhei: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Seibun (dyskusja | edycje)
Seibun (dyskusja | edycje)
Linia 11: Linia 11:
Największymi oddziałami ''sōhei'' szczyciły się świątynie: [[Kōfuku-ji]] i [[Enryaku-ji]], które dzięki nim powiększały swoje prawa i przywileje - nie wahały się używać swojej siły do rozwiązywania konfliktów.
Największymi oddziałami ''sōhei'' szczyciły się świątynie: [[Kōfuku-ji]] i [[Enryaku-ji]], które dzięki nim powiększały swoje prawa i przywileje - nie wahały się używać swojej siły do rozwiązywania konfliktów.


W historii Japonii odnotowano również całkowicie odmienną warstwę wojowników od ''sōhei'', których zwano '''[[yamabushi]]'''. Byli wojownikami należącymi do sekty mnicha [[En no Gyōja]], który oddawał cześć górom. W odróżnieniu od ''sōhei'' mieszkali w samotności w niedostępnych górskich rejonach i wędrowali po całej Japonii korzystając z górskich szlaków.
W historii Japonii odnotowano również całkowicie odmienną warstwę wojowników od ''sōhei'', których zwano '''[[yamabushi]]'''. W odróżnieniu od ''sōhei'' mieszkali w samotności w niedostępnych górskich rejonach i wędrowali po całej Japonii, korzystając z górskich szlaków.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 20:09, 21 wrz 2010

Sōhei Benkei z Minamoto no Yoshitsune

Sōhei (jap. 僧兵 mnich-wojownik) – zbrojni mnisi buddyjscy w feudalnej Japonii.

Opis

Sōhei walczyli w obronie swoich świątyń oraz o zachowanie wpływów, które w niektórych okresach historii były znaczące. Szeregi sōhei były zasilane przez bandytów, bezrobotnych oraz świeckich pracowników świątyni. Ich ulubionym orężem była długa lanca, tzw. naginata, chociaż zdarzały się również tak nietypowe bronie jak młoty, siekiery czy piły.

W okresie Sengoku sławni byli mnisi ze świątyni Negoro, którzy jako pierwsi zaczęli produkować i posługiwać się arkebuzami.

Najważniejsze świątynie i postacie związane z sōhei

Najsłynniejszym mnichem-wojownikiem był Benkei, przyjaciel i wasal legendarnego szermierza Minamoto Yoshitsune.

Największymi oddziałami sōhei szczyciły się świątynie: Kōfuku-ji i Enryaku-ji, które dzięki nim powiększały swoje prawa i przywileje - nie wahały się używać swojej siły do rozwiązywania konfliktów.

W historii Japonii odnotowano również całkowicie odmienną warstwę wojowników od sōhei, których zwano yamabushi. W odróżnieniu od sōhei mieszkali w samotności w niedostępnych górskich rejonach i wędrowali po całej Japonii, korzystając z górskich szlaków.

Bibliografia

  • Samuraje Mitsuo Kure