Arsenał Miejski we Lwowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika Smat (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Krzysztof 13.
drobne techniczne
Linia 3: Linia 3:
|grafika = Арсенал львов.jpg
|grafika = Арсенал львов.jpg
|opis zdjęcia = Arsenał Miejski we Lwowie
|opis zdjęcia = Arsenał Miejski we Lwowie
|kraj =
|państwo = UKR
|miasto = {{flaga|UKR}} [[Lwów]]
|miasto = [[Lwów]]
|adres = Podwale 5 <br />Lwów
|adres = Podwale 5 <br />Lwów
|stopni_szer = 49| minut_szer =50 | sekund_szer =29 |szerokość = N
|stopni_szer = 49| minut_szer =50 | sekund_szer =29 |szerokość = N

Wersja z 23:29, 3 paź 2010

Arsenał Miejski we Lwowie
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Adres

Podwale 5
Lwów

Architekt

Jan Lis

Inwestor

{{{inwestor}}}

Kondygnacje

3

Rozpoczęcie budowy

1574

Ukończenie budowy

1576

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Kolekcja broni w Muzeum Starej Broni "Arsenał"

Arsenał Miejski we Lwowiearsenał we Lwowie, położony przy ul. Podwale 5 (ukr. вул. Підвальна, 5).

Historia

Pierwszy arsenał zbudowano we Lwowie w 1430 pomiędzy dwoma pasami murów obronnych. Jego zachodnią ścianę stanowił wewnętrzny mur obronny z XIV w.

Drugi arsenał wzniesiono w tym samym miejscu w latach 1555-1556; został on zniszczony przez pożar w 1571.

Trzeci, zbudowany z kamiennych bloków i z cegły budynek, zachowany do dziś, powstał w latach 1574-1576. Podczas szturmu wojsk szwedzkich w 1704 został on poważnie uszkodzony. W XVI-XVII w. z arsenałem sąsiadowała ludwisarnia, w której odlewano spiżowe lufy armat i kule żelazne.

W 1799, po rozbiórce murów obronnych, umieszczono na ścianie arsenału, zachowane do dziś , tablice kamienne z rzeźbami i napisami, zdobiące przedtem mury obronne: pośrodku herb Sobieskiego (Janina), z prawej strony herb miasta Lwowa (z 1665) a z lewej – herb hetmana Stanisława Jabłonowskiego, który przyczynił się do umocnienia niszczejących murów obronnych. Usunięto jednocześnie z nisz ściany wschodniej popiersia generałów: Krzysztofa Arciszewskiego i Pawła Grodzickiego.

W latach międzywojennych budynek arsenału oddany był na cele wojskowe. Poddano go starannej restauracji, z zachowaniem i odkryciem pierwotnych murów.

Po restauracji Arsenału Miejskiego, dokonanej w latach 1979-w 1981 umieszczono w nim oddział Muzeum Historycznego - Muzeum Starej Broni "Arsenał" (ukr. Музей зброї «Арсенал») z kolekcją broni białej i palnej.

Architektura

Arsenał Miejski to obecnie masywny, trzykondygnacyjny budynek, ze sklepieniami krzyżowymi na parterze, długi na 53 m, pokryty wysokim, dwuspadowym dachem. Wewnętrzna elewacja Arsenalu Miejskiego jest dwukondygnacyjna, z krużgankami na piętrze. Obok niego znajdują się 2 zrekonstruowane wieże obronne.

Bibliografia

Szablon:Bibliografia start

  • Ryszard Chanas, Janusz Czerwiński, Lwów, Przewodnik turystyczny, wyd. Ossolineum 1992, Wrocław, ISBN 83-04-03913-3
  • Bartłomiej Kaczorowski, Zabytki starego Lwowa, wyd. Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1990, ISBN 83-85083-02-2
  • Aleksander Medyński, Lwów. Przewodnik dla zwiedzających miasto, wyd. nakładem autora, Lwów 1937
  • Przemysław Włodek, Adam Kulewski, Lwów. Przewodnik. Oficyna Wydawnicza ”Rewasz” 2006, Pruszków, ISBN 83-89188-53-8
  • Grzegorz Rąkowski, LWÓW. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Część IV, wyd. Oficyna Wydawnicza „Rewasz” 2008, Pruszków, ISBN 978-83-89188-70-8

Szablon:Bibliografia stop