Bitwa pod Inkermanem: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Xqbot (dyskusja | edycje)
m robot poprawia: ca:Batalla d'Inkerman
Mix321 (dyskusja | edycje)
kat.
Linia 54: Linia 54:
[[Kategoria:Bitwy w historii Francji]]
[[Kategoria:Bitwy w historii Francji]]
[[Kategoria:Bitwy w historii Rosji]]
[[Kategoria:Bitwy w historii Rosji]]
[[Kategoria:Wydarzenia 1854|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Wojna krymska]]


[[ca:Batalla d'Inkerman]]
[[ca:Batalla d'Inkerman]]

Wersja z 20:35, 23 paź 2010

Bitwa pod Inkermanem
Wojna krymska
Ilustracja
{{{opis grafiki}}}
Czas

{{{czas}}}

Miejsce

Inkerman, dzisiejsza Ukraina

Terytorium

Cesarstwo Rosyjskie

Wynik

Zwycięstwo koalicji Anglo-Francuskiej

Strony konfliktu
Francja

Wielka Brytania

Cesarstwo Rosyjskie
Dowódcy
Lord Raglan

François Certain de Canrobert

Aleksander Siergiejewicz Mienszykow
Siły
Wlk.Brytania 7,500 piechoty oraz 38 dział

Francja 8,200 piechoty oraz 18 dział

31 000 piechoty 4000 kawalerii oraz 110 dział
Straty
Wlk.Brytania 635 zabitych 1940 rannych

Francja 175 zabitch 1625 rannych

5,000 zabitych oraz 7,000 rannych
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

Bitwa pod Inkermanem - jedna z bitew wojny krymskiej. Rozegrała się 5 listopada 1854 roku i zakończyła się zwycięstwem połączonych sił Wielkiej Brytanii oraz Francji nad wojskami rosyjskimi. Dowódcami wojsk koalicji byli Lord Raglan (Wielka Brytania) oraz Pierre Bosquet (Francja). Stroną rosyjską dowodził generał Aleksander Siergiejewicz Mienszykow.

Przed bitwą

W październiku 1854 r. wojska koalicji przystąpiły do oblężenia Sewastopola. W odpowiedzi Rosjanie postanowili zaatakować, przerwać oblężenie miasta oraz zepchnąć oblegających w kierunku morza. Na miejsce ataku wybrano okolice położonej ok. 5 km od Sewastopola wioski Inkerman.

Rozpoczęcie Bitwy

5 listopada 1854 r., mając znaczną przewagę oobową oraz w broni artyleryjskiej, Rosjanie rozpoczęli atak ze wszystkich stron. Przydział zadań atakujących wyglądał następująco:

  • Generał Piotr Gorczakow razem z 16 000 żołnierzy piechoty 40 działami oraz 4 000 kawalerzystów miał zaatakować od strony Bałakławy
  • Generał Soimonew z 16 000 piechurów miał uderzyć na prawą flankę
  • Generał Pauloff miał atakować centrum
  • Generał Tiomfjew miał zaatakować francuską lewą flankę.

Dla Rosjan bitwa był przegrana zanim się na dobre rozpoczęła. Fatalna interpretacja rozkazu przez Soimonowa spowodowała że zamiast uderzyć na prawą flankę Brytyjczyków skierował swoje wojska na swoją prawa stronę, co spowodowało zderzenie się z korpusem Pauloffa. Powrót do pozycji wyjściowych okazał się niemożliwy. Tymczasem Brytyjczycy ściągnęli lekką brygadę konną, zreorganizowali pozycje swych dział oraz rozpoczęli ostrzał nieosłoniętego przeciwnika. Zginęło bardzo wielu rosyjskich żołnierzy którzy chaotycznie atakowali bądź cofali się w krzyżowym ogniu dział i karabinów. Jednym z nielicznych sukcesów rosyjskich było przesunięcie lewego skrzydła francuzów lecz nic już nie mogło zmienić losów bitwy. W końcu Rosyjscy żołnierze jak i ich dowódcy w panice uciekli co dobitnie pokazuje miażdżące zwycięstwo koalicjantów pod Inkermanem.

Także atak z kierunku Bałakławy został bez trudu odparty przez Francuzów. Ostrożni Anglicy nie wyruszyli w pościg za siłami Gorczakowa a ten już nie podjął żadnych prób ponownego ataku.

Podsumowanie

Po raz kolejny niekompetencja rosyjskich dowódców kosztowała życie tysięcy rosyjskich żołnierzy. Na wynik nie wpłynęła nawet znaczna przewaga liczebna atakujących. Potwierdziła się opinia, że armia rosyjska jest słaba, źle zorganizowana oraz zacofana technologicznie. Strona rosyjska nie wyciągnęła po klęsce żadnych wniosków co skończyło się także przegraniem całej wojny krymskiej.