Judyta z Bretanii: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+
Linia 1: Linia 1:
'''Judyta z Bretanii''' ([[982]]–[[1017]]) - córka [[Conan I Krzywy|Conana I]], księcia [[Bretania|Bretanii]] i Ermengardy, córki [[Godfryd I Szara Opończa|Gotfryda I]], hrabiego [[Andegawenia|Andegawenii]].
'''Judyta z Bretanii''' ([[982]]–[[1017]]) - córka [[Conan I Krzywy|Conana I]], księcia [[Bretania|Bretanii]] i Ermengardy, córki [[Godfryd I Szara Opończa|Gotfryda I]], hrabiego [[Andegawenia|Andegawenii]].


W 996 roku ożeniła się w [[Mont Saint-Michel]] z [[Ryszard II Dobry|Ryszardem II]], [[Księstwo Normandii|księciem Normandii]]. Jej małżeństwo było częścią szerszego planu politycznego, który miał zbliżyć Ryszarda i jej brata [[Godfryd I Bretoński|Godfryda I]], księcia Bretanii, który z kolei wziął za żonę siostrę Ryszarda Jadwigę. Jako wiano Ryszard nadał swej żonie tereny w [[Półwysep Contentin|Contentin]], które były wtedy niemal niezamieszkałe<ref>Searle Eleanor, ''Predatory Kinship and the Creation of Norman Power. 840-1066'', Los Angeles 1998, s. 140.</ref>.
W 996 roku ożeniła się w [[Mont Saint-Michel]] z [[Ryszard II Dobry|Ryszardem II]], [[Księstwo Normandii|księciem Normandii]]. Jej małżeństwo było częścią szerszego planu politycznego, który miał zbliżyć Ryszarda i jej brata [[Godfryd I Bretoński|Godfryda I]], księcia Bretanii, który z kolei wziął za żonę siostrę Ryszarda Jadwigę.

Jako wiano Ryszard nadał swej żonie tereny poza jego ośrodkiem jego ziem, jakim była [[Górna Normandia]]. Podzielone były one na trzy bloki. Pierwszy z nich obejmował tereny wokół [[Bernay (Eure)|Bernay]], nad rzeką [[Charentonne]]. Judyta założyła tam opactwo, które stało się miejscem jej pochówku. Majątek wokół Bernay obejmował: dwadzieścia jeden kościołów, dziewiętnaście młynów i trzynaście pól z niewolnikami<ref>Searle Eleanor, ''Predatory Kinship and the Creation of Norman Power. 840-1066'', Los Angeles 1998, s. 129.</ref>. Drugim kluczem jej posiadłości były tereny wokół [[Thury-Harcourt]] i rzeki [[Laize]]. Ostatnim terenem będącym w posiadaniu Judyty były ziemie w północnej części [[Półwysep Cotentin|półwyspu Cotentin]] przy ujściu rzeczki [[Diélette]]. Wszystkie ziemie wchodzące w skład wiana Judyty były słabo rozwinięte ich rozwój nastąpił dopiero po powrocie do książęcej domeny<ref>Searle Eleanor, ''Predatory Kinship...'', s. 140.</ref>


Powiła Ryszardowi szóstkę dzieci:
Powiła Ryszardowi szóstkę dzieci:
Linia 11: Linia 13:
* Matylda (zm. [[1033]])
* Matylda (zm. [[1033]])


Zmarła w [[1017]] i została pochowana w założonym przez siebie opactwie [[Bernay]].
Zmarła w [[1017]] i została pochowana w założonym przez siebie opactwie [[Bernay (Eure)|Bernay]].


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Searle Eleanor, ''Predatory Kinship and the Creation of Norman Power. 840-1066'', Los Angeles 1998, ISBN 0-520-06276-0.
* Searle Eleanor, ''Predatory Kinship and the Creation of Norman Power. 840-1066'', Los Angeles 1998, ISBN 0-520-06276-0.
{{przypisy}}
{{przypisy}}



[[Kategoria:Francuska szlachta]]
[[Kategoria:Francuska szlachta]]

Wersja z 18:14, 11 lis 2010

Judyta z Bretanii (9821017) - córka Conana I, księcia Bretanii i Ermengardy, córki Gotfryda I, hrabiego Andegawenii.

W 996 roku ożeniła się w Mont Saint-Michel z Ryszardem II, księciem Normandii. Jej małżeństwo było częścią szerszego planu politycznego, który miał zbliżyć Ryszarda i jej brata Godfryda I, księcia Bretanii, który z kolei wziął za żonę siostrę Ryszarda Jadwigę.

Jako wiano Ryszard nadał swej żonie tereny poza jego ośrodkiem jego ziem, jakim była Górna Normandia. Podzielone były one na trzy bloki. Pierwszy z nich obejmował tereny wokół Bernay, nad rzeką Charentonne. Judyta założyła tam opactwo, które stało się miejscem jej pochówku. Majątek wokół Bernay obejmował: dwadzieścia jeden kościołów, dziewiętnaście młynów i trzynaście pól z niewolnikami[1]. Drugim kluczem jej posiadłości były tereny wokół Thury-Harcourt i rzeki Laize. Ostatnim terenem będącym w posiadaniu Judyty były ziemie w północnej części półwyspu Cotentin przy ujściu rzeczki Diélette. Wszystkie ziemie wchodzące w skład wiana Judyty były słabo rozwinięte ich rozwój nastąpił dopiero po powrocie do książęcej domeny[2]

Powiła Ryszardowi szóstkę dzieci:

Zmarła w 1017 i została pochowana w założonym przez siebie opactwie Bernay.

Bibliografia

  • Searle Eleanor, Predatory Kinship and the Creation of Norman Power. 840-1066, Los Angeles 1998, ISBN 0-520-06276-0.
  1. Searle Eleanor, Predatory Kinship and the Creation of Norman Power. 840-1066, Los Angeles 1998, s. 129.
  2. Searle Eleanor, Predatory Kinship..., s. 140.