Andriej Woronichin: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 08:10, 13 gru 2010

Andriej Woronichin (ros. Андре́й Ники́форович Ворони́хин) (ur. 17 października / 28 października 1759 we wsi Nowoje Usolje w Kraju Permskim, zm. 21 lutego / 5 marca 1814 w Sankt Petersburgu) – rosyjski architekt i malarz, twórca rosyjskiej odmiany stylu empire.

Urodził się w rodzinie chłopa pańszczyźnianego w dobrach hrabiego Aleksandra Stroganowa]], wieloletniego prezesa Cesarskiej Akademii Sztuk w Sankt Petersburgu. .

Naukę malarstwa rozpoczął w pracowni ikon Gawriiła Juszkowa. Talent młodzieńca zwrócił uwagę Stroganowa, który w roku 1777 wysłał go na naukę do Moskwy. Mistrzami Woronichina byli prawdopodobnie architekci Wasilij Bażenow i Matwiej Kazakow. W roku 1779 Woronichin zamieszkał w Sankt Petersburgu.

W roku 1785 został uwolniony od statusu chłopa pańszczyźnianego. W latach 1786-1790 studiował architekturę, mechanikę i matematykę we Francji i Szwajcarii.

Od początku lat 1800-ch był wykładowcą Akademii.

Jednym z pierwszych realizacji Woronichina stały się wnętrza Pałacu Stroganowa (1793). Bogaty barokowy wystrój – dzieło Bartolomeo Rastrelli – Woronichin zastąpił wystrojem klasycystycznym, wyróżniającym się prostota i elegancją.

W roku 1797 Rada Akademii przyznała Woronichinowi godność akademika malarstwa perspektywicznego za obraz przedstawiający letnią rezydencję Stroganowa na Czornej Reczce w Petersburgu. W roku 1800 otrzymał tytuł akademika architektury za projekt kolumnady w Peterhofie. W roku 1802 został powołany na profesora Akademii Sztuk.

Za najwybitniejsze dzieło Woronichina uważana jest Katedra Kazańska (ros. Казанский собор) w Sankt Petersburgu, związana z kultem ikony Matki Boskiej Kazańskiej. Budowa trwała od 1801 do 1811. Budynek utrzymany jest w stylu palladiańskiego klasycyzmu z wysoką kopułą i szeroką kolumnadą.

Budynek Instytutu Górniczego powstał w latach 1806-1811 w surowym stylu doryckim. Monumentalny dwunastokolumnowy portyk dominuje nad zespołem istniejących wcześniej budynków.

Również inne budynki projektu Woronichina – Gmach Skarbu Państwa, kolumnady i kaskady w Peterhofie, wnętrza pałaców i założenia parkowe w Gatczynie i Pawłowsku utrzymane były w surowym stylu Empire. Francuscy historycy architektury dopatrują się wpływu projektów Claude Nicolas Ledoux i Étienne-Louis Boullée.

Internet

Instytut Górniczy

Bibliografia

Лисовский В. Г., Андрей Воронихин. — Л.: Лениздат, 1971
Панов В. А., Архитектор А. Н. Воронихин, М., 1937;

Instytut Górniczy
Sobór Kazański
(foto z XIX w.)
Kaskada w Peterhofie
Dacza Stroganowa

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 '''Andriej Woronichin''' (ros. '''Андре́й Ники́форович Ворони́хин''') (ur. [[17 października]] / [[28 października]] [[1759]] we wsi Nowoje Usolje w [[Kraj Permski|Kraju Permskim]], zm. [[21 lutego]] / [[5 marca]] [[1814]] w [[Petersburg|Sankt Petersburgu]]) – rosyjski architekt i malarz, twórca rosyjskiej odmiany stylu [[empire]].
-Urodził się w rodzinie chłopa pańszczyźnianego w dobrach hrabiego [[Aleksander Grigorjewicz Strogonow|Aleksandra Strogonowa]], wieloletniego prezesa Cesarskiej Akademii Sztuk w Sankt Petersburgu. .
+Urodził się w rodzinie chłopa pańszczyźnianego w dobrach hrabiego Aleksandra Stroganowa]], wieloletniego prezesa Cesarskiej Akademii Sztuk w Sankt Petersburgu. .
-Naukę malarstwa rozpoczął w pracowni ikon Gawriiła Juszkowa. Talent młodzieńca zwrócił uwagę Strogonowa, który w roku [[1777]] wysłał go na naukę do Moskwy. Mistrzami Woronichina byli prawdopodobnie architekci [[Wasilij Bażenow]] i [[Matwiej Kazakow]]. W roku [[1779]] Woronichin zamieszkał w [[Petersburg|Sankt Petersburgu]].
+Naukę malarstwa rozpoczął w pracowni ikon Gawriiła Juszkowa. Talent młodzieńca zwrócił uwagę Stroganowa, który w roku [[1777]] wysłał go na naukę do Moskwy. Mistrzami Woronichina byli prawdopodobnie architekci [[Wasilij Bażenow]] i [[Matwiej Kazakow]]. W roku [[1779]] Woronichin zamieszkał w [[Petersburg|Sankt Petersburgu]].
 W roku [[1785]] został uwolniony od statusu chłopa pańszczyźnianego. W latach [[1786]]-[[1790]] studiował architekturę, mechanikę i matematykę we [[Francja|Francji]] i [[Szwajcaria|Szwajcarii]].