Lew Halicki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot poprawia: ru:Лев Данилович, uk:Лев Данилович |
m r2.5.2) (robot poprawia: en:Lev I of Galicia (Eastern Europe); zmiany kosmetyczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Plik:Lev Danylovich of Halych.PNG|200px|right]] |
||
'''Lew I Halicki''' vel '''Lew Daniłowicz''' ([[język ukraiński|ukr.]] ''Лев I Данилович''), (ur. ok. [[1228]], zm. ok. [[1301]] w [[Spas (obwód lwowski)|Spas]]) – książę [[Ruś Halicko-Wołyńska|halicko-włodzimierski]] w latach [[1293]]-[[1301]], książę [[Halicz (miasto)|Halicza]] i [[Przemyśl]]a [[1264]]-[[1269]], [[Księstwo Bełskie|książę bełski]] ([[1245]] - [[1264]]). [[Ruś Halicko-Wołyńska|Rusią Halicko-Wołyńską]] rządził ze swej |
'''Lew I Halicki''' vel '''Lew Daniłowicz''' ([[język ukraiński|ukr.]] ''Лев I Данилович''), (ur. ok. [[1228]], zm. ok. [[1301]] w [[Spas (obwód lwowski)|Spas]]) – książę [[Ruś Halicko-Wołyńska|halicko-włodzimierski]] w latach [[1293]]-[[1301]], książę [[Halicz (miasto)|Halicza]] i [[Przemyśl]]a [[1264]]-[[1269]], [[Księstwo Bełskie|książę bełski]] ([[1245]] - [[1264]]). [[Ruś Halicko-Wołyńska|Rusią Halicko-Wołyńską]] rządził ze swej stolicy i rezydencji w [[Chełm]]ie. |
||
Był synem króla [[Daniel Halicki|Daniela Halickiego]]. |
Był synem króla [[Daniel Halicki|Daniela Halickiego]]. Po śmierci [[Bolesław Wstydliwy|Bolesława Wstydliwego]] zgłosił pretensje do tronu krakowskiego (jako potomek [[Bolesław III Krzywousty|Bolesława III Krzywoustego]] po kądzieli) i próbował zbrojnie opanować [[Kraków|dzielnicę krakowską]]. |
||
W [[1272]] przeniósł stolicę królestwa z [[Chełm]]a do założonego przez ojca [[Lwów|Lwowa]] (''notabene'' nazwanego tak na jego cześć). |
W [[1272]] przeniósł stolicę królestwa z [[Chełm]]a do założonego przez ojca [[Lwów|Lwowa]] (''notabene'' nazwanego tak na jego cześć). |
||
W [[1280]] na czele wojsk tatarsko-ruskich uderzył na [[Leszek Czarny|Leszka Czarnego]], lecz został pobity w [[Bitwa pod Goźlicami|bitwie pod Goźlicami]] i pod [[Koprzywnica|Koprzywnicą]] |
W [[1280]] na czele wojsk tatarsko-ruskich uderzył na [[Leszek Czarny|Leszka Czarnego]], lecz został pobity w [[Bitwa pod Goźlicami|bitwie pod Goźlicami]] i pod [[Koprzywnica|Koprzywnicą]] po którym Leszek Czarny uderzył na ziemie pogranicza zdobywając m.in. Przeworsko. Wspierał posiłkami [[Władysław Łokietek|Władysława Łokietka]], w jego walkach z [[Wacław II|Wacławem II]], co sprowokowało wyprawę odwetową wojsk wiernych Wacławowi, które w [[1301]] zdobyły [[Lublin]]. |
||
Jego synem był [[Jurij I|Jerzy I]] (1252-1308), książę halicki. |
Jego synem był [[Jurij I|Jerzy I]] (1252-1308), książę halicki. |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z Chełmem|Halicki Lew]] |
[[Kategoria:Ludzie związani z Chełmem|Halicki Lew]] |
||
[[en:Lev I of Galicia]] |
[[en:Lev I of Galicia (Eastern Europe)]] |
||
[[hr:Lev Danilovič]] |
[[hr:Lev Danilovič]] |
||
[[lt:Levas Danilovičius]] |
[[lt:Levas Danilovičius]] |
Wersja z 20:07, 15 gru 2010
Lew I Halicki vel Lew Daniłowicz (ukr. Лев I Данилович), (ur. ok. 1228, zm. ok. 1301 w Spas) – książę halicko-włodzimierski w latach 1293-1301, książę Halicza i Przemyśla 1264-1269, książę bełski (1245 - 1264). Rusią Halicko-Wołyńską rządził ze swej stolicy i rezydencji w Chełmie.
Był synem króla Daniela Halickiego. Po śmierci Bolesława Wstydliwego zgłosił pretensje do tronu krakowskiego (jako potomek Bolesława III Krzywoustego po kądzieli) i próbował zbrojnie opanować dzielnicę krakowską.
W 1272 przeniósł stolicę królestwa z Chełma do założonego przez ojca Lwowa (notabene nazwanego tak na jego cześć). W 1280 na czele wojsk tatarsko-ruskich uderzył na Leszka Czarnego, lecz został pobity w bitwie pod Goźlicami i pod Koprzywnicą po którym Leszek Czarny uderzył na ziemie pogranicza zdobywając m.in. Przeworsko. Wspierał posiłkami Władysława Łokietka, w jego walkach z Wacławem II, co sprowokowało wyprawę odwetową wojsk wiernych Wacławowi, które w 1301 zdobyły Lublin. Jego synem był Jerzy I (1252-1308), książę halicki.