Illativus

Illativus - przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający kierunek ruchu desygnatu do wewnątrz pewnego określonego obiektu. Występuje w językach ugrofińskich, zwłaszcza węgierskim i fińskim.

Język fiński

Końcówkami illativu w języku fińskim są w liczbie pojedynczej -Vn, -hVn lub -seen (gdzie V symbolizuje powtórzenie ostatniej samogłoski przed końcówką), a w liczbie mnogiej -in, -hin lub -siin. Zasady doboru końcówki są złożone, patrz illativ w języku fińskim.

• talo (dom) - taloon (do domu) taloihin (do domów)
• Puola (Polska) - Puolaan (do Polski) He menevät Puolaan (oni jadą do Polski)
• työ (praca) - työhön (do pracy)

Język węgierski

Końcówką inessiwu jest -ba -be

• vonatba - do pociągu