Kult lunarny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
zm. techniczne |
→Bibliografia: Bot usuwa zbędny szablon {{stub}} |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
* C. Heintze, ''Mythes et symboles lunaires'', Anvers 1932. |
* C. Heintze, ''Mythes et symboles lunaires'', Anvers 1932. |
||
{{stub}} |
|||
[[Kategoria:Religie pierwotne]] |
[[Kategoria:Religie pierwotne]] |
||
Wersja z 23:31, 31 gru 2010
Kult lunarny (od łac. luna – "księżyc") – jedna z form kultów uranicznych polegająca na oddawaniu czci Księżycowi, zjawiskom zaćmień Księżyca, fazom Księżyca jako przejawom sacrum.
Geneza
Kulty lunarne są jednymi z najstarszych form kultu religijnego na świecie. Dowodzi tego choćby przedstawienie symbolu półksiężyca w dłoni tzw. Wenus z Laroussel z późnego paleolitu.
Bibliografia
- Mircea Eliade, Traktat o historii religii, rozdz. 4, Książka i Wiedza, Warszawa 1966.
- Marjorie Leach, Uniwersalny leksykon bóstw, Oficyna Wydawnicza ATENA, Poznań 1998.
- A.H. Krappe, La genése des myhes, Paris 1938.
- Konrad Theodor Preuss, Das Problem der Mondmythologie im Lichte der lokalen Spezialforschung, ,,Archiv der Religionswissenschaft, t. 23, 1925, s. 1-14.
- W. Roscher, Ūber Selene und Vewndtes, Leipzig 1890.
- C. Heintze, Mythes et symboles lunaires, Anvers 1932.