Chöömej: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m redakcyjne, poprawa linków
m by wątpliwości nie było
Linia 1: Linia 1:
'''Xöömej''' ([[język tuwiński|tuw]]: '''Хөөмей''', [[język mongolski|mong.]]: '''хөөмий''', [[język chiński|chiń. uproszczony]]: 呼麦, [[język chiński|chiń. tradycyjny]]: 呼麥), zapisywany również jako '''xoomii''', '''khoomei''', '''khöömei''' lub '''höömey''' – rodzaj [[Śpiew alikwotowy|śpiewu alikwotowego]] spotykanego w [[tuwa|tuwińskiej]] i [[Mongolia|mongolskiej]] [[muzyka ludowa|muzyce ludowej]].
'''Xöömej''' ([[język tuwiński|tuw]]: '''Хөөмей''', [[język mongolski|mong.]]: '''хөөмий''', [[język chiński|chiń. uproszczony]]: 呼麦, [[język chiński|chiń. tradycyjny]]: 呼麥), zapisywany również jako '''xoomii''', '''khoomei''', '''khöömei''' lub '''höömey''' – rodzaj [[Śpiew alikwotowy|śpiewu alikwotowego]] (gardłowego) spotykanego w [[tuwa|tuwińskiej]] i [[Mongolia|mongolskiej]] [[muzyka ludowa|muzyce ludowej]].


Ta technika wokalna pozwala na jednoczesne wydobywanie z gardła kilku niezależnych od siebie dźwięków, od niskich, przypominających dźwięk [[didgeridoo]] (styl ''kargyraa''), aż po wysokie poświsty (styl ''sygyt''), przywodzące na myśl [[Japonia|japoński]], [[Buddyzm|buddyjski]] flet shakuhachi{{fakt}}. Najwybitniejsi wykonawcy potrafią emitować nawet do 6 niezależnych dźwięków w różnych tonacjach{{fakt}}.
Ta technika wokalna pozwala na jednoczesne wydobywanie z gardła kilku niezależnych od siebie dźwięków, od niskich, przypominających dźwięk [[didgeridoo]] (styl ''kargyraa''), aż po wysokie poświsty (styl ''sygyt''), przywodzące na myśl [[Japonia|japoński]], [[Buddyzm|buddyjski]] flet shakuhachi{{fakt}}. Najwybitniejsi wykonawcy potrafią emitować nawet do 6 niezależnych dźwięków w różnych tonacjach{{fakt}}.

Wersja z 05:38, 13 sty 2011

Xöömej (tuw: Хөөмей, mong.: хөөмий, chiń. uproszczony: 呼麦, chiń. tradycyjny: 呼麥), zapisywany również jako xoomii, khoomei, khöömei lub höömey – rodzaj śpiewu alikwotowego (gardłowego) spotykanego w tuwińskiej i mongolskiej muzyce ludowej.

Ta technika wokalna pozwala na jednoczesne wydobywanie z gardła kilku niezależnych od siebie dźwięków, od niskich, przypominających dźwięk didgeridoo (styl kargyraa), aż po wysokie poświsty (styl sygyt), przywodzące na myśl japoński, buddyjski flet shakuhachi[potrzebny przypis]. Najwybitniejsi wykonawcy potrafią emitować nawet do 6 niezależnych dźwięków w różnych tonacjach[potrzebny przypis]. Słowa tego używa się zarówno na określenie jednego ze stylów tuwińskiego gardłowego śpiewu, jak i szerzej na wszystkie jego rodzaje. Muzyka ta zainspirowana jest życiem na stepach i słowa piosenek często opowiadają o koniach. Tuwiński śpiew zainspirował muzykę wielu innych kultur – w starożytności zaadaptowali go tybetańscy mnisi, zaś współcześnie robią to amerykańscy muzycy new age'owi[potrzebny przypis].

Wśród współczesnych, tuwińskich wykonawców posługujących się techniką xöömej można wymienić m.in.:

Linki zewnętrzne